헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δ’ ἀνῆλθε λαμπρὸν ἡλίου φάοσ, ὁρῶμεν ἀνθοῦν πέλαγοσ Αἰγαῖον νεκροῖσ ἀνδρῶν Ἀχαιῶν ναυτικοῖσ τ’ ἐρειπίοισ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 5:10)
Σικελίαν δὲ καὶ τὸν Ιὄνιον ἐφύλασσον αὐτῷ Πλώτιόσ τε Οὐᾶροσ καὶ Τερέντιοσ Οὐάρρων μέχρι Ἀκαρνανίασ, Πελοπόννησον δὲ καὶ τὴν Ἀττικήν, ἔτι δ’ Εὔβοιαν καὶ Θεσσαλίαν καὶ Μακεδονίαν καὶ Βοιωτίαν Λεύκιοσ Σισιννᾶσ, τὰσ δὲ νήσουσ καὶ τὸ Αἰγαῖον ἅπαν καὶ τὸν Ἑλλήσποντον ἐπ’ ἐκείνῳ Λεύκιοσ Λόλλιοσ, Βιθυνίαν δὲ καὶ Θρᾴκην καὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὸ τοῦ Πόντου στόμα Πούπλιοσ Πείσων, Λυκίαν δὲ καὶ Παμφυλίαν καὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην Μέτελλοσ Νέπωσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:2)
ἐξ ὧν ὁ τῶν νήσων κύκλοσ ᾠκίσθη βεβαίωσ καὶ διὰ τῶν ἡμερωτάτων τὸν Αἰγαῖον ὑπῆρξε πλεῖν σύνδυο καὶ σύντρεισ πόλεισ, ὥσπερ ἐν ἠπείρῳ νήσου μιᾶσ ἀμείβοντασ ἔστιν οὗ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 23:1)
θυμοῦ μὲν δὴ καὶ παρασκευῆσ οὕτωσ εἶχε τὰ τοῦ βασιλέωσ, οἱ δ’ ἐφέροντο ὑπερηχοῦντεσ μὲν τὸν Αἰγαῖον, ἀποστεροῦντεσ δὲ τὴν ὄψιν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, φυγῆσ δ’ ἐμπιμπλάντεσ τὴν θάλατταν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 33:2)
ἐπεὶ καὶ τοῦ ἀέροσ τὸ μετριώτατον καὶ πρὸσ πάσασ τὰσ ὡρ́ασ τὸ αὐτὸ ἀνεκτότατον, τοῦτ’ ἂν εἰή τὸ ὑπερέχον τὸν Αἰγαῖον, καὶ περὶ ταύτασ τὰσ χώρασ μάλιστα ἱδρυμένον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 2:7)
μόνον δὲ Αἰγαῖον οὐδὲ ἀτρύγετον ἔξεστιν εἰπεῖν, οὐ γὰρ γυμνὸσ οὐδὲ ἄκαρπόσ ἐστιν, ἀλλὰ διαφερόντωσ μὲν εὐοίνοσ, εὔφοροσ καὶ σίτου καὶ πάντων ὁπόσα ὡρ͂αι φύουσιν, εὐίχθυσ δὲ καὶ εὔθηροσ οἱάν μάλιστα Ὅμηροσ εἶναι ἔφη τὴν τῶν εὐδαιμόνων δεῖν θάλατταν, χρείασ πάσασ καὶ πάσασ ἡδονὰσ καὶ θεάματα ἔχων, μεστὸσ μὲν λιμένων, μεστὸσ δὲ ἱερῶν, μεστὸσ δ’ αὐλῶν καὶ παιάνων καὶ πηγῶν καὶ ποταμῶν, Διονύσου μὲν τροφεὺσ ὢν, Διοσκούροισ δὲ καὶ Νύμφαισ ὁμοίωσ κεχαρισμένοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:3)
μάλιστα δὲ Αἰγαῖον πέλαγοσ δεδιότεσ μάλιστα καὶ ποθοῦσιν ἅπαντεσ δεύτερον περαιωθῆναι, ἐπεὶ καὶ ἐπ’ αἰτίαισ ἡδίσταισ τοῦτον ἄνθρωποι περαιοῦνται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος 5:9)
Κλέαρχόσ φησι Χάρμον τὸν Συρακούσιον εὐτρεπίσθαι στιχίδια καὶ παροιμίασ εἰσ ἕκαστον τῶν ἐν τοῖσ δείπνοισ παρατιθεμένων εἰσ μὲν τὸν ἰχθὺν ἥκω λιπὼν Αἰγαῖον ἁλμυρὸν βάθοσ, εἰσ δὲ τοὺσ κήρυκασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 62)
ἥκει λιπὼν Αἰγαῖον ἁλμυρὸν βάθοσ Θεόφιλοσ ἡμῖν, ὦ Στράτων, ὡσ ἐσ καλὸν τὸν υἱὸν εὐτυχοῦντα καὶ σεσωσμένον πρῶτοσ λέγω σοι τόν τε χρυσοῦν κάνθαρον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 48 1:10)
νῦν ἀληθινὸν εἰσ πέλαγοσ αὑτὸν ἐμβαλεῖσ γὰρ πραγμάτων, οὐ Λιβυκὸν οὐδ’ Αἰγαῖον, οὗ τῶν τριάκοντ’ οὐκ ἀπόλλυται τρία πλοιάρια·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 8 3:9)
πῶσ δὲ κατὰ δρυόχων ἐπάγη σανίσ, ἢ τίνι γόμφοι τμηθέντεσ πελέκει τοῦτ’ ἔκαμον τὸ κύτοσ, ἢ κορυφαῖσ Αἴτνασ παρισούμενον ἢ τινι νάσων ἃσ Αἰγαῖον ὕδωρ Κυκλάδασ ἐνδέδεται, τοίχοισ ἀμφοτέρωθεν ἰσοπλατέσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44 2:3)
περὶ δὲ τῶν κατὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγοσ κειμένων νῦν διέξιμεν, τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τῆσ Σαμοθρᾴκησ ποιησάμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 47 1:1)
ὡσ ἡμέρᾳ τῇδε δεῖ λιπόντασ ἡμᾶσ Αὐλίδοσ κοίλουσ μυχοὺσ Αἴγαιον οἶδμα διαπερᾶν.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:12)
Ἥκω λιπὼν Αἴγαιον ἁλμυρὸν βάθοσ πόντου Ποσειδῶν, ἔνθα Νηρῄδων χοροὶ κάλλιστον ἴχνοσ ἐξελίσσουσιν ποδόσ.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 1:1)
σὺ δ’ αὖ, τὸ σόν, παράσχεσ Αἴγαιον πόρον τρικυμίαισ βρέμοντα καὶ δίναισ ἁλόσ, πλῆσον δὲ νεκρῶν κοῖλον Εὐβοίασ μυχόν, ὡσ ἂν τὸ λοιπὸν τἄμ’ ἀνάκτορ’ εὐσεβεῖν εἰδῶσ’ Ἀχαιοί, θεούσ τε τοὺσ ἄλλουσ σέβειν.
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 2:28)

SEARCH

MENU NAVIGATION