Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ γοῦν Ἐπίκουρόσ φησιν εἶναι τἀγαθὸν τὴν ἡδονὴν δήπουθεν οὐκ ἔστιν δ’ ἔχειν ταύτην ἑτέρωθεν, ἐκ δὲ τοῦ ζῆν δὴ καλῶσ εὖ ζῶσ1’ ἅπαντεσ, ἢ τυχὸν δώσεισ ἐμοί;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 61 1:8)
ὁ γοῦν Ἐπίκουρόσ φησιν εἶναι τἀγαθὸν τὴν ἡδονὴν δήπουθεν οὐκ ἔστιν δὲ ἔχειν ταύτην ἑτέρωθεν, ἐκ δὲ τοῦ ζῆν δὴ καλῶσ εὖ ζῶσ1’ ἅπαντεσ, ἦ τυχὸν δώσεισ ἐμοί2;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 910)
θανοῦσα δ’ ἢ ζῶσ’ ἐνθάδ’ ἐκπλήσω βίον;
(에우리피데스, Hecuba, episode, lyric 8:19)
μήποτε κατ’ Ἄργοσ ζῶσ’ ἴχνοσ θείην ποδόσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 5:28)
Ἡ ’ν Αὐλίδι σφαγεῖσ’ ἐπιστέλλει τάδε ζῶσ’ Ἰφιγένεια, τοῖσ ἐκεῖ δ’ οὐ ζῶσ’ ἔτι ‐ ποῦ δ’ ἔστ’ ἐκείνη;
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 6:2)
ἦ τέ κε δηρὸν αὐτοῦ πήματ’ ἔπασχον ἐν αἰνῇσιν νεκάδεσσιν, ἤ κε ζὼσ ἀμενηνὸσ ἐά χαλκοῖο τυπῇσι.
(호메로스, 일리아스, Book 5 90:12)
τὸ τοίνυν ἕτερον τίθει ᾧ τοῦτο ἐοίκεν, τά τε περὶ ἡμᾶσ ζῷσ καὶ πᾶν τὸ φυτευτὸν καὶ τὸ σκευαστὸν ὅλον γένοσ.
(플라톤, Republic, book 6 549:1)
καὶ νῦν ἄγει με διὰ χερῶν οὕτω λαβὼν ἄλεκτρον, ἀνυμέναιον, οὔτε του γάμου μέροσ λαχοῦσαν οὔτε παιδείου τροφῆσ, ἀλλ’ ὧδ’ ἔρημοσ πρὸσ φίλων ἡ δύσμοροσ ζῶσ’ εἰσ θανόντων ἔρχομαι κατασκαφάσ.
(소포클레스, Antigone, episode15)
καλῶσ ἅπαντα ταῦτ’ ἂν ἐξείρητό σοι, εἰ μὴ ’κύρει ζῶσ’ ἡ τεκοῦσα·
(소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, episode 2:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION