Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰσ γὰρ τοῦτο προήχθη Καλλίασ μὲν ὕβρεωσ καὶ πλεονεξίασ, Δημοσθένησ δέ, ὃν ἐπαινεῖ Κτησιφῶν, δωροδοκίασ, ὥστε τὰσ ἐξ Ὠρεοῦ συντάξεισ καὶ τὰσ ἐξ Ἐρετρίασ, τὰ δέκα τάλαντα, ζώντων φρονούντων βλεπόντων ἔλαθον ὑμῶν ὑφελόμενοι, καὶ τοὺσ ἐκ τῶν πόλεων τούτων συνέδρουσ παρ’ ὑμῶν μὲν ἀνέστησαν, πάλιν δὲ εἰσ Χαλκίδα καὶ τὸ καλούμενον Εὐβοϊκὸν συνέδριον συνήγαγον.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 94 1:2)
ἀπέθανον γὰρ αὐτῶν ἐν ταῖσδε ταῖσ ὡρ́αισ πεντακισμύριοι, καὶ ζώντων ἐλήφθη πολὺ πλῆθοσ ἀπό τε τῆσ βουλῆσ πολλοὶ παρόντεσ ἐτελεύτησαν, καὶ ἐπ’ αὐτοῖσ ταξίαρχοί τε ν άντεσ καὶ λοχαγοὶ καὶ τῶν στρατηγῶν αὐτῶν οἱ ἄριστοι δύο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 7:2)
στόνου δὲ καὶ οἰμωγῆσ καὶ βοῆσ πάντα καὶ ποικίλων παθῶν ἐνεπίμπλατο, κτεινομένων τε ἐν χερσί, καὶ ζώντων ἔτι ῥιπτουμένων ἄνωθεν ἀπὸ τῶν τεγῶν ἐσ τὸ ἔδαφοσ, καὶ φερομένων ἐνίων ἐπὶ δόρατα ὀρθὰ ἢ αἰχμὰσ ἄλλασ ἢ ξίφη.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 19 2:6)
καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἔχει λόγον τῶν μὲν ἐν τῇ Πλάτωνοσ πόλει καὶ πολιτείᾳ τελευτώντων τῇ Πυθίᾳ τὰσ τιμὰσ ἐπιτρέπειν αὐτὸν Πλάτωνα καὶ ταῦτα τίθεσθαι κύρια ἅττ’ ἂν ἐκείνῃ δοκῇ, ἃ δ’ ὑπὲρ τῆσ τῶν ζώντων σωτηρίασ καὶ φυλακῆσ τῆσ πάσησ Ἑλλάδοσ ἡ Πυθία προσέταξε, ταῦτα τῷ πεισθέντι καὶ διοικήσαντι μέμφεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 97:12)
φέρε γὰρ πρὸσ θεῶν, εἰ καθάπερ τὸν Πρωτεσίλαόν φασι παραιτησάμενον τοὺσ κάτω γεγενῆσθαι μετὰ τῶν ζώντων, ἢ καὶ ὥσπερ τῶν κωμικῶν τισ ἐποίησε τέτταρασ τῶν προστατῶν ἀνεστῶτασ, ἐν οἷσ δύο τούτων ἔνεισιν, οὕτωσ οἱ τέτταρεσ ἡμῖν οὗτοι, περὶ ὧν ἡ νυνὶ διαδικασία, ἀνάστασιν εὑρ́οντο, ὥστε συγγενέσθαι Πλάτωνι μίαν μόνην ἡμέραν ἐπὶ τοῖσ λόγοισ τούτοισ, ἔπειτα ἔλεγον τὸν Περικλέα προστησάμενοι, εἰ δὲ βούλει τὸν Θεμιστοκλέα, οἵπερ ἡμῖν ἐπὶ κέρωσ τῶν ῥητόρων ‐ καὶ ὅπωσ μηδεὶσ ἐμοὶ τὸ τραχὺ τῆσ ἀποκρίσεωσ λογιεῖται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 113:4)
οὐκ ἂν ἡμῶν γε ζώντων καὶ τῶν τριήρων οὐσῶν τοῦθ’ ὕβρισεν ὁ θεοῖσ ἐχθρὸσ ἐκεῖνοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 117:7)
καὶ γὰρ εἰ μὲν ζώντων ἐγίγνονθ’ οἱ λόγοι, τάχ’ ἄν τισ ἔφησε νουθεσίασ ἕνεκ’ αὐτοὺσ λέγεσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 187:5)
οἱ δὲ Σαρδανάπαλλον μακαρίζοντεσ ἢ Σμινδυρίδην τὸν Συβαρίτην ἢ τῶν ἄλλων τινὰσ τῶν ζώντων τὸν ἀπολαυστικὸν βίον, οὗτοι δὲ πάντεσ ἐν τῷ χαίρειν φαίνονται τάττειν τὴν εὐδαιμονίαν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 50:2)
εἰ δ’ οὕτω, μακαρίουσ ἐροῦμεν τῶν ζώντων οἷσ ὑπάρχει καὶ ὑπάρξει τὰ λεχθέντα, μακαρίουσ δ’ ἀνθρώπουσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 119:3)
πῶσ οὖν οὕτω ζώντων ἡμῶν τοὺσ αὑτοῦ παῖδασ ἕκαστοσ ἔσται δυνατὸσ διαγιγνώσκειν;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Agon, epirrheme 2:1)
"πόθεν, ὦ οὗτοι, τὴν περὶ τὰσ ἐδωδὰσ αὐτῷ σπουδὴν ἀνατίθετε, ἢ πόθεν παρῆλθεν εἰσ τοὺσ ἀνθρώπουσ τὸ τῆσ λοιβαίασ κύλικοσ μηδὲν ὑπολείπεσθαι, εἰ μὴ τὰ περὶ τὰσ ἡδονὰσ ἐδοκίμαζεν, ἢ διὰ τί τὰ θερμὰ λουτρὰ τὰ φαινόμενα ἐκ τῆσ γῆσ πάντεσ ̔ Ἡρακλέουσ φασὶν εἶναι ἱερά, ἢ διὰ τί τὰσ μαλακὰσ στρωμνὰσ ̔ Ἡρακλέουσ κοίτασ εἰώθασι καλεῖν, εἰ κατεφρόνει τῶν ἡδέωσ ζώντων;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 6 1:4)
ἐν αἷσ τὸ μὲν πρῶτον ἀναδόσεισ ἐγίγνοντο ὁλομελῶν βρωμάτων, εἶτ’ ἤδη καὶ ζώντων χηνῶν καὶ λαγωῶν καὶ δορκάδων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 562)
"τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἀναδόσεισ ἐποιήσατο κατ’ ἄνδρα ὁλομελῶν βρωμάτων, μετὰ δὲ καὶ ζώντων χηνῶν καὶ λαγωῶν καὶ δορκάδων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 46 2:1)
ὀψάριον γὰρ παρ’ οὐδενὶ τῶν ζώντων λεγόμενον οἶδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 34 2:2)
ὀψάριον δὲ τῶν μὲν ζώντων ἡμεῖσ λέγομεν, ἀτὰρ καὶ Πλάτων ἐπὶ τοῦ ἰχθύοσ ἐν Πεισάνδρῳ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 351)

SEARCH

MENU NAVIGATION