Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοιαῦτα πολλὰ τοῦ Λαρηνσίου λέγοντοσ ὁ Λεωνίδησ ψέγων τὸ τῆσ γαμετῆσ ὄνομα τὰ ἐκ τῶν Μάντεων ’ Ἀλέξιδοσ προηνέγκατο ταυτὶ τῶν ἐπῶν ὦ δυστυχεῖσ ἡμεῖσ γαμέται πεπρακότεσ τὴν τοῦ βίου παρρησίαν καὶ τὴν τρυφήν, γυναιξὶ δοῦλοι ζῶμεν ἀντ’ ἐλευθέρων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71)
πάνυ γε, βάρβαρε, τοῦ θηριώδουσ καὶ παρασπόνδου βίου ἡμᾶσ γὰρ ἀπολύσασα καὶ τῆσ δυσχεροῦσ ἀλληλοφαγίασ ἤγαγ’Σ32 εἰσ τάξιν τινὰ καὶ τουτονὶ περιῆψεν ὃν νυνὶ βίον ζῶμεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 80 1:4)
ὧν τὸ μέν ἐστιν, δι’ ὧν χρώμεθ’ ἀλλήλοισ καὶ συναλλάττομεν καὶ περὶ τῶν ἰδίων ἃ χρὴ ποιεῖν διωρίσμεθα καὶ ζῶμεν ὅλωσ τὰ πρὸσ ἡμᾶσ αὐτούσ, τὸ δέ, ὃν τρόπον δεῖ τῷ κοινῷ τῆσ πόλεωσ ἕν’ ἕκαστον ἡμῶν χρῆσθαι, ἂν πολιτεύεσθαι βούληται καὶ φῇ κήδεσθαι τῆσ πόλεωσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 265:3)
ζῶμεν δὲ ἀπὸ θήρασ ὡσ τὸ πολύ, μικρόν τι τῆσ γῆσ ἐπεργαζόμενοι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 13:1)
εἰ δὲ οὐκ ἐνθάδε ζῶμεν οὐδὲ πρὸσ τῇ στενοχωρίᾳ τοσούτων ἀνθρώπων ἐν ταὐτῷ διαγόντων καὶ ἡμεῖσ ἐνοχλοῦμεν, οὐ δήπου διά γε τοῦτο μετοικίζεσθαι ἄξιοί ἐσμεν.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 61:8)
ὡσ οὖν ἐκείνων ἐχθρῶν ὄντων τοῖσ θεοῖσ καὶ πολεμησάντων οὐδὲ ἡμεῖσ φίλοι ἐσμέν, ἀλλὰ κολαζόμεθά τε ὑπ̓ αὐτῶν καὶ ἐπὶ τιμωρίᾳ γεγόναμεν, ἐν φρουρᾷ δὴ ὄντεσ ἐν τῷ βίῳ τοσοῦτον χρόνον ὅσον ἕκαστοι ζῶμεν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 16:3)
καὶ γὰρ ὅτι ἡμέρα ἐστὶ καὶ ὅτι ζῶμεν καὶ ἄλλα πολλὰ τῶν ἐν τῷ βίῳ φαινομένων διαγινώσκομεν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 43:2)
νόμῳ γὰρ τοὺσ θεοὺσ ἡγούμεθα καὶ ζῶμεν ἄδικα καὶ δίκαι’ ὡρισμένοι·
(에우리피데스, Hecuba, episode, iambics 2:3)
μηδεὶσ δὲ πρὸσ τὸν νῦν βίον καὶ τὴν βραχύτητα τῶν ἐτῶν ἃ ζῶμεν συμβαλὼν τὸν τῶν παλαιῶν ψευδῆ νομιζέτω τὰ περὶ ἐκείνων λεγόμενα τῷ μηδένα νῦν τοσοῦτον ἐν τῷ βίῳ παρατείνειν χρόνον τεκμαιρόμενοσ μηδ’ ἐκείνουσ εἰσ ἐκεῖνο τὸ μῆκοσ τῆσ ζωῆσ ἀφῖχθαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 129:1)
θάψαντεσ δὲ τοὺσ ἑταίρουσ καὶ ναὸν τῷ Ποσειδῶνι δειμάμενοι τουτονὶ τὸν βίον ζῶμεν, λάχανα μὲν κηπεύοντεσ, ἰχθῦσ δὲ σιτούμενοι καὶ ἀκρόδρυα.
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 34:3)
ἐάν τε γὰρ ζῶμεν, τῷ κυρίῳ ζῶμεν, ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τῷ κυρίῳ ἀποθνήσκομεν.
(PROS RWMAIOUS, chapter 11 89:1)
ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τοῦ κυρίου ἐσμέν.
(PROS RWMAIOUS, chapter 11 89:2)
Εἰ ζῶμεν πνεύματι, πνεύματι καὶ στοιχῶμεν.
(PROS GALATAS, chapter 1 146:1)
ὅτι νῦν ζῶμεν ἐὰν ὑμεῖσ στήκετε ἐν κυρίῳ.
(PROS QESSALONIKEIS A, chapter 2 32:1)
οὐκοῦν τῶν καὶ συμβαλλόντων ἑαυτοῖσ καὶ χρωμένων ἀλλήλοισ, ὥσπερ ἡμεῖσ ζῶμεν ἐν ταῖσ πόλεσιν.
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ α 135:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION