Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ὡσ ἀληθῶσ ὥσπερ οἱ θεομάντεισ οἱ τοῖσ τῶν πραγμάτων ἐπωνύμοισ τετελεσμένοι παρ’ αὐτῶν τῶν θεῶν ἔχω τὸ μάθημα, ὑφ’ ὧν ἃ μηδεὶσ ἰατρῶν μήτε οἶδεν ὅ τι χρὴ προσειπεῖν, οὐχ ὅπωσ ἰάσασθαι, μήτ’ εἶδεν ἐν ἀνθρώπου φύσει συμβάντα, ἄλλοτ’ ἄλλαισ παραμυθίαισ τε καὶ συμβουλαῖσ ἐκ τοῦ θεοῦ διαφεύγων ζῶ παρὰ πᾶν τὸ ἐκ τῶν παρόντων εἰκόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 17:6)
αἰθὴρ γὰρ ὅτε τὰ πρῶτα διεχωρίζετο καὶ ζᾦ’ ἐν αὑτῷ ξυνετέκνου κινούμενα, ᾧ μὲν βλέπειν χρὴ πρῶτ’ ἐμηχανήσατο ὀφθαλμὸν ἀντίμιμον ἡλίου τροχῷ, ἀκοῇ δὲ χοάνην ὦτα διετετρήνατο.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue 1:19)
τί οὖν ἔτι ζῶ;
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode23)
ἀνακαλεσαμένων δ’ αὐτὸν τῶν Ἀρεοπαγιτῶν καὶ κελευόντων βέλτιον ζῆν, ’ ἀλλὰ καὶ νῦν, εἶπεν, ἐλευθερίωσ ζῶ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 64 1:2)
καὶ γὰρ ἑταίραν ἔχω τὴν καλλίστην καὶ ἀδικῶ οὐδένα καὶ πίνω Χῖον οἶνον καὶ τἄλλ’ ἀρκούντωσ παρασκευάζομαι, τῶν ἰδίων μου προσόδων εἰσ ταῦτα ἐκποιουσῶν, οὐ καθάπερ ὑμῶν ἔνιοι δεκαζόμενοσ ζῶ καὶ μοιχεύων καὶ τῶν τὰ τοιαῦτα πραττόντων καὶ ἐπ’ ὀνόματόσ τινασ κατέλεξε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 64 1:3)
εἰ τοῦτον ἔζων πάντεσ ὃν ἐγὼ ζῶ βίον, Ἡγήσιπποσ δ’ ἐν Φιλεταίροισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 9 2:5)
ἂν ζῶ χρόνον οὐκ ἀποστήσομαι τοῦ ἤδη καλῶσ δεδογμένου, καὶ οὐδέποτε εἰσάξω χαριζόμενοσ τοῖσ κακοῖσ χρεῶν ἀποκοπάσ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τοὺσ εἰσάγοντασ αὐτὰσ ἁπάσῃ προθυμίᾳ χρώμενοσ ὁμόσε χωρήσω, λογιζόμενοσ, ὅτι πᾶσα κακία καὶ διαφθορὰ καὶ συλλήβδην ἀνατροπὴ πόλεωσ ἀπὸ χρεοκοπίασ ἄρχεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 38 3:1)
ἀνθ’ ὧν ἁπάντων ταύτην ἀπαιτῶ σε χάριν, μηδέποτέ σοι βαρεῖα γενομένη μηδ’ εἰσ τὸν λοιπὸν ἐσομένη χρόνον, ἑώσ ἂν ζῶ, διαλλαγῆναι πρὸσ τοὺσ σεαυτοῦ πολίτασ ἤδη ποτὲ καὶ παύσασθαι τὸν ἀμείλικτον χόλον φυλάσσοντα κατὰ τῆσ πατρίδοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 52 3:1)
τί δῆτ’ ἔτι ζῶ;
(에우리피데스, Helen, episode 4:10)
τί δῆτ’ ἔτι ζῶ;
(에우리피데스, Helen, episode 4:1)
ζῶ σοι ταπεινόσ;
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 5:32)
οὐ γὰρ ζῶ κακοῖσ, φάοσ δ’ ὁρῶ.
(에우리피데스, episode, iambic 3:4)
ὅπου δ’ ἂν ζῶ, κακὸσ φανήσομαι.
(에우리피데스, Phoenissae, episode 8:7)
κἀπειδὴ τὸ Ιοὐδαίων, ἔφη, φῦλον ὀκλάσαι δοκεῖ σοι τῷ κτίσαντι, μετέβη δὲ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἡ τύχη πᾶσα, καὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐπελέξω τὰ μέλλοντα εἰπεῖν, δίδωμι μὲν Ῥωμαίοισ τὰσ χεῖρασ ἑκὼν καὶ ζῶ, μαρτύρομαι δὲ ὡσ οὐ προδότησ, ἀλλὰ σὸσ εἶμι διάκονοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 426:1)
ἀλλὰ περικείμενοσ τὴν ἀρχιερατικὴν ἐσθῆτα καὶ τὸ τιμιώτατον καλούμενοσ τῶν σεβασμίων ὀνομάτων, ζῶ καὶ φιλοψυχῶ, μηδ’ ὑπὲρ τοὐμοῦ γήρωσ ὑπομένων εὐκλεῆ θάνατον εἰ δεῖ μὴ μόνοσ εἰμὶ καὶ καθάπερ ἐν ἐρημίᾳ τὴν ἐμαυτοῦ ψυχὴν ἐπιδώσω μόνην ὑπὲρ τοῦ θεοῦ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 192:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION