Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν δὴ πολὺσ ὅμιλοσ, οὓσ ἰδιώτασ οἱ σοφοὶ καλοῦσιν, Ὁμήρῳ τε καὶ Ἡσιόδῳ καὶ τοῖσ ἄλλοισ μυθοποιοῖσ περὶ τούτων πειθόμενοι καὶ νόμον θέμενοι τὴν ποίησιν αὐτῶν, τόπον τινα ὑπὸ τῇ γῇ βαθὺν Αἳδην ὑπειλήφασιν, μέγαν δὲ καὶ πολύχωρον τοῦτον εἶναι καὶ ζοφερὸν καὶ ἀνήλιον, οὐκ οἶδ’ ὅπωσ αὐτοῖσ φωτίζεσθαι δοκοῦντα πρὸσ τὸ καὶ καθορᾶν τῶν ἐνόντων ἕκαστον βασιλεύειν δὲ τοῦ χάσματοσ ἀδελφὸν τοῦ Διὸσ Πλούτωνα κεκλημένον, ὥσ μοι τῶν τὰ τοιαῦτα δεινῶν τισ ἔλεγε, διὰ τὸ πλουτεῖν τοῖσ νεκροῖσ τῇ προσηγορίᾳ τετιμημένον.
(루키아노스, (no name) 2:1)
καὶ ὁ τῆσ γενέσεωσ ποταμὸσ οὕτωσ ἐνδελεχῶσ ῥέων οὔποτε στήσεται, καὶ πάλιν ὁ ἐξ ἐναντίασ αὐτῷ ὁ τῆσ φθορᾶσ εἴτ’ Ἀχέρων εἴτε Κωκυτὸσ καλούμενοσ ὑπὸ τῶν ποιητῶν, ἡ πρώτη οὖν αἰτία ἡ δείξασα ἡμῖν τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ἡ αὐτὴ καὶ τὸν ζοφερὸν Αἵδην ἄγει.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 10 8:1)
"ὥστε μηδὲν οἰώμεθα πλημμελεῖν γῆν αὐτὴν θέμενοι, τὸ δὲ φαινόμενον τουτὶ πρόσωπον αὐτῆσ, ὥσπερ ἡ παρ’ ἡμῖν ἔχει γῆ κόλπουσ τινὰσ μεγάλουσ, οὕτωσ ἐκείνην ἀνεπτύχθαι βάθεσι μεγάλοισ καὶ ῥήξεσιν ὕδωρ ἢ ζοφερὸν ἀέρα περιέχουσιν, ὧν ἐντὸσ οὐ καθίησιν οὐδ’ ἐπιψαύει τὸ τοῦ ἡλίου φῶσ, ἀλλ’ ἐκλείπει καὶ διεσπασμένην ἐνταῦθα τὴν ἀνάκλασιν ἀποδίδωσιν.
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 21 5:29)
ἀντίκειται γὰρ ὡσ τῷ λαμπρῷ τὸ ζοφερὸν οὕτω τῷ.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 9 1:4)
τὸ ἄκρον εἰσ ἀέρα καὶ γνοφώδη καὶ ζοφερὸν ἀπο χεόμενον.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 10 3:1)
τὸν ἀέρα φύσει ζοφερὸν εἶναι λέγει, καὶ τούτῳ τεκμηρίῳ χρῆται τοῦ καὶ ψυχρὸν εἶναι πρώτωσ·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 431)
"ἀντικεῖσθαι γὰρ αὐτοῦ τὸ μὲν ζοφερὸν πρὸσ τὴν λαμπρότητα τὸ δὲ ψυχρὸν πρὸσ τὴν θερμότητα τοῦ πυρόσ.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 43 1:1)
"ἀναμίγνυται ἡμῖν, οἱο͂ν Ὅμηρόσ φησι πίνειν τοὺσ ἡρ́ωασ αἴθοπα γὰρ οὐ καλεῖ τὸν ζοφερόν, ἀλλὰ τὸν διαυγῆ καὶ λαμπρόν·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Εἰ δεῖ τὸν οἶνον ἐνδιηθεῖν. 5:3)
καὶ αὐτὴ ἤχλυσεν ἀκρέσπεροσ ἀντέλλουσα μήνη, πένθοσ ἑὸν νυκτὶ καλυψαμένη, οὕνεκα τὴν χαρίεσσαν ὁμώνυμον εἶδε Σελήνην ἄπνουν εἰσ ζοφερὸν δυομένην ἀίδην.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 6331)

SEARCH

MENU NAVIGATION