Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Προὔλαβεσ τρία τάλαντα παρ’ Ἀριστάρχου προσεποιήσω, ζηλωτὴσ εἶναι τῆσ ἡλικίασ τοῦ μειρακίου.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1663)
Γάιοσ δὲ Κατιλίνασ, μεγέθει τε δόξησ καὶ γένουσ λαμπρότητι περιώνυμοσ, ἔμπληκτοσ ἀνήρ, δόξασ ποτὲ καὶ υἱὸν ἀνελεῖν δι’ Αὐρηλίασ Ὀρεστίλλησ ἔρωτα, οὐχ ὑφισταμένησ τῆσ Ὀρεστίλλησ παῖδα ἔχοντι γήμασθαι, Σύλλα φίλοσ τε καὶ στασιώτησ καὶ ζηλωτὴσ μάλιστα γεγονώσ, ἐκ δὲ φιλοτιμίασ καὶ ὅδε ἐσ πενίαν ὑπενηνεγμένοσ καὶ θεραπευόμενοσ ἔτι πρὸσ δυνατῶν ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ἐσ ὑπατείαν παρήγγελλεν ὡσ τῇδε παροδεύσων ἐσ τυραννίδα.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 2:1)
τῆσ δὲ αὐτῆσ ταύτησ σοφίασ καὶ ἕτερόσ ἐστι ζηλωτήσ, Πομπηιανὸσ ὁ Φιλαδελφεύσ, ἄνθρωποσ οὐκ ἀπάνουργοσ, ὀνοματοθήρασ δὲ καὶ αὐτόσ, ὅστισ πρὸσ τὸν οἰκέτην διαλεγόμενοσ μεγάλῃ τῇ φωνῇ καλέσασ τοὔνομα ’ Στρομβιχίδη, ’ ἔφη,κόμιζέ μοι ἐπὶ τὸ γυμνάσιον τὰσ βλαύτασ τὰσ ἀφορήτουσ καὶ τὴν ἐφεστρίδα τὴν ἄχρηστον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 531)
ζηλωτὴσ δὲ τῶν εὐτραπέλων λόγων τούτων ἐγένετο ὁ Στρατόνικοσ Σιμωνίδου τοῦ ποιητοῦ, ὥσ φησιν Ἔφοροσ ἐν δευτέρῳ περὶ εὑρημάτων, φάσκων καὶ Φιλόξενον τὸν Κυθήριον περὶ τὰ ὅμοια ἐσπουδακέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 461)
τούτου δὲ καὶ Ἰσχόμαχοσ ὁ κῆρυξ ἐγένετο ζηλωτήσ, ὃσ ἐν τοῖσ κύκλοισ ἐποιεῖτο τὰσ μιμήσεισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 78 1:2)
Εἴπερ οὖν ζηλωτήσ, καὶ μαθητὴσ εἰή ἄν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 6:7)
γενόμενοσ γὰρ φύσει πολεμικὸσ καὶ ζηλωτὴσ τῆσ ἀρετῆσ καθώπλισε τῶν νέων τοὺσ κρατίστουσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 1 4:4)
διεξιὼν δ’, ὥσ φασι, τὴν παραθαλάττιον, καὶ ζηλωτὴσ ὢν τῆσ Ἡρακλέουσ ἀρετῆσ, ἐπεβάλετο τελεῖν ἄθλουσ περιέχοντασ ἀποδοχήν τε καὶ δόξαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 59 1:3)
ἡ δὲ τοῦ χιλιάρχου τάξισ καὶ προαγωγὴ τὸ μὲν πρῶτον ὑπὸ τῶν Περσικῶν βασιλέων εἰσ ὄνομα καὶ δόξαν προήχθη, μετὰ δὲ ταῦτα πάλιν ὑπ’ Ἀλεξάνδρου μεγάλησ ἔτυχεν ἐξουσίασ καὶ τιμῆσ, ὅτε καὶ τῶν ἄλλων Περσικῶν νομίμων ζηλωτὴσ ἐγένετο.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 48 5:1)
"δοκεῖ δέ," φησὶν ὁ Θρασύλοσ, "ζηλωτὴσ γεγονέναι τῶν Πυθαγορικῶν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS 5:2)
ὡσ αὐτούσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων, ὅσοισ ὁ βίοσ ἦν ἀργὸσ ἢ ῥᾴθυμοσ ἢ ταῖσ ἐπιθυμίαισ χορηγεῖν οὐχ ἱκανὸσ ἢ πονηρῶν ἐπιτηδευμάτων ζηλωτὴσ ἢ φθονερὸσ ταῖσ ἑτέρων εὐτυχίαισ ἢ δι’ ἄλλην τινὰ συμφορὰν ἢ αἰτίαν ἀλλοτρίωσ διακείμενοσ τῇ καθεστώσῃ πολιτείᾳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 46 5:1)
τοιαύτην δὴ καταλαβὼν τὴν πολιτικὴν λέξιν ὁ Δημοσθένησ οὕτω κεκινημένην ποικίλωσ, καὶ τηλικούτοισ ἐπεισελθὼν ἀνδράσιν ἑνὸσ μὲν οὐθενὸσ ἠξίωσε γενέσθαι ζηλωτὴσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτε ἀνδρόσ, ἡμιέργουσ τινὰσ ἅπαντασ οἰόμενοσ εἶναι καὶ ἀτελεῖσ, ἐξ ἁπάντων δ’ αὐτῶν ὅσα κράτιστα καὶ χρησιμώτατα ἦν, ἐκλεγόμενοσ συνύφαινε καὶ μίαν ἐκ πολλῶν διάλεκτον ἀπετέλει, μεγαλοπρεπῆ λιτήν, περιττὴν ἀπέριττον, ἐξηλλαγμένην συνήθη, πανηγυρικὴν ἀληθινήν, αὐστηρὰν ἱλαράν, σύντονον ἀνειμένην, ἡδεῖαν πικράν, ἠθικὴν παθητικήν, οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευμένου παρὰ τοῖσ ἀρχαίοισ ποιηταῖσ Πρωτέωσ, ὃσ ἅπασαν ἰδέαν μορφῆσ ἀμογητὶ μετελάμβανεν, εἴτε θεὸσ ἢ δαίμων τισ ἐκεῖνοσ ἄρα ἦν παρακρουόμενοσ ὄψεισ τὰσ ἀνθρωπίνασ εἴτε διαλέκτου ποικίλον τι χρῆμα ἐν ἀνδρὶ σοφῷ, πάσησ ἀπατηλὸν ἀκοῆσ, ὃ μᾶλλον ἄν τισ εἰκάσειεν, ἐπειδὴ ταπεινὰσ καὶ ἀσχήμονασ ὄψεισ οὔτε θεοῖσ οὔτε δαίμοσι προσάπτειν ὅσιον.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 83)
ῥητόρων δὲ Δημοσθένησ μόνοσ, ὥσπερ τῶν ἄλλων ὅσοι μέγα τι καὶ λαμπρὸν ἔδοξαν ποιεῖν ἐν λόγοισ, οὕτω καὶ Θουκυδίδου ζηλωτὴσ ἐγένετο κατὰ πολλὰ καὶ προσέθηκε τοῖσ πολιτικοῖσ λόγοισ παρ’ ἐκείνου λαβών, ἃσ οὔτε Ἀντιφῶν οὔτε Λυσίασ οὔτε Ἰσοκράτησ οἱ πρωτεύσαντεσ τῶν τότε ῥητόρων ἔσχον ἀρετάσ, τὰ τάχη λέγω καὶ τὰσ συστροφὰσ καὶ τοὺσ τόνουσ καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ στριφνὸν καὶ τὴν ἐξεγείρουσαν τὰ πάθη δεινότητα·
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 531)
συνειδὼσ γὰρ Ἡρόδοτοσ, ὅτι πᾶσα μῆκοσ ἔχουσα πολὺ διήγησισ ἂν μὲν ἀναπαύσεισ τινὰσ λαμβάνῃ, τὰσ ψυχὰσ τῶν ἀκροωμένων ἡδέωσ διατίθησιν, ἐὰν δὲ ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένῃ πραγμάτων, κἂν τὰ μάλιστα ἐπιτυγχάνηται, λυπεῖ τὴν ἀκοὴν τῷ κόρῳ, ποικίλην ἐβουλήθη ποιῆσαι τὴν γραφὴν Ὁμήρου ζηλωτὴσ γενόμενοσ·
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 3 11:3)
Ξενοφῶν μὲν γὰρ Ἡροδότου ζηλωτὴσ ἐγένετο κατ’ ἀμφοτέρουσ τοὺσ χαρακτῆρασ, τόν τε πραγματικὸν καὶ τὸν λεκτικόν.
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION