헬라어 문장 내 검색 Language

τύχη δὲ σωτὴρ ναῦν θέλουσ’ ἐφέζετο, ὡσ μήτ’ ἐν ὁρ́μῳ κύματοσ ζάλην ἔχειν μήτ’ ἐξοκεῖλαι πρὸσ κραταίλεων χθόνα.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 5:12)
πολλὴν δὲ ἐκ τοῦ στόματοσ πυρὸσ ἐξέβρασσε ζάλην.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 6 3:8)
καὶ ζάλην καὶ σκότοσ, ὥστ’ ἔρημον ἀπολειφθῆναι τὸν πρὸ τῆσ οἰκίασ τόπον τῶν φυλαττόντων, ἐπιτήδειον ὑπολαμβάνοντα τὸν καιρὸν ἅμα τοῖσ ἑταίροισ ἔχουσιν ὑπὸ ταῖσ περιβολαῖσ τὰ ξίφη παρελθεῖν εἴσω τῶν θυρῶν, ἀποκτείναντα δὲ τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ καὶ τῶν ἄλλων ὅσοισ ἐνέτυχεν ἐνεῖναι πῦρ εἰσ τὴν οἰκίαν κατὰ πολλοὺσ τόπουσ, ταῦτα δὲ πράξαντα τὸν ὑπὲρ τῆσ κεραυνώσεωσ διασπεῖραι λόγον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 35 6:1)
οἱ δὲ ἀτάκτωσ καὶ θορυβούμενοι καὶ οὐ πάντεσ οὐδὲ ὁμαλῶσ ὑφίσταντο, καὶ τὸ πνεῦμα περιῄει τὴν ζάλην αὐτοῖσ προσβάλλον ἐναντίαν.
(플루타르코스, Pompey, chapter 12 2:1)
τοῦ μὲν γὰρ ἡλίου τὸ φῶσ ἐκλιπεῖν, νύκτα δὲ κατασχεῖν οὐ πρᾳεῖαν οὐδ’ ἥσυχον, ἀλλὰ βροντάσ τε δεινὰσ καὶ πνοὰσ ἀνέμων ζάλην ἐλαυνόντων πανταχόθεν ἔχουσαν·
(플루타르코스, chapter 27 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION