Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐσ δὲ τὸν θώρηκα, μαστίχην, ἀλόην, ἀψινθίου κόμην λείαν ξὺν κηρωτῇ ναρδίνῳ ἢ οἰνάνθησ, ἐπιπλάσαι ὅλῳ τῷ θώρηκι· ἐσ δὲ τοὺσ πόδασ καὶ τοὺσ μύασ, ἢν τιταίνωνται, σικυώνιον, γλεύκινον, ἢ παλαιὸν ἄλειφα, ξὺν κηρῷ σμικρῷ χρίειν· ἐπιπάσσειν δὲ καὶ τοῦ κάστοροσ· ἢν δὲ καὶ ψυχροὶ ἐώσι οἱ πόδεσ, καὶ τῷ διὰ τῆσ λιμνήστιδοσ καὶ εὐφορβίου χρίειν ἀλείμματι, καὶ ἐρίοισι ἀμφελίσσειν, καὶ ψηλαφίῃ χειρῶν ἀπιθύνειν· ἀλλὰ καὶ τὴν Ῥάχιν, καὶ τοὺσ τένοντα σ καὶ τοὺσ μύασ τῶν τε σιηγόνων, τοῖσι αὐτέοισι χρίειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.206)
Φέρονται δ’ αὐτοῦ διάλογοι ἐννέα ψυχροί·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. ia'. STILPWN 8:1)
οἱ δ’ Ἰσοκράτην καὶ τὰ Ἰσοκράτουσ ἀποτυπώσασθαι θελήσαντεσ ὕπτιοι καὶ ψυχροὶ καὶ ἀσύστροφοι καὶ ἀναληθεῖσ·
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 8 1:4)
τούτῳ πνεῦμα διὰ τέλεοσ, ὥσπερ ἀνακαλεομένῳ, ἀραιὸν μέγα‧ σπλὴν ἐπήρθη περιφερεῖ κυρτώματι, ἱδρῶτεσ ψυχροὶ διὰ τέλεοσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα228)
πολλάκισ πυρετοὶ συνεχέεσ, ὀξέεσ‧ ἱδρῶτεσ ἄκαιροι πολλοί, ψυχροὶ διὰ τέλεοσ‧ πολλὴ ψύξισ, καὶ μόγισ πάλιν ἀναθερμαινόμενοι‧ κοιλίαι ποικίλωσ ἐφιστάμεναι καὶ πάλιν ταχὺ καθυγραινόμεναι, περὶ δὲ τελευτὴν πᾶσι βιαίωσ καθυγραινόμεναι‧ καὶ τῶν περὶ πνεύμονα πάντων διάδοσισ κάτω‧ πλῆθοσ οὔρων οὐ χρηστῶν‧ συντήξιεσ κακαί.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι243)
Καιρὸν δὲ τῆσ δόσιοσ τοῦ Ῥοφήματοσ τόνδε μάλιστα φυλάσσεσθαι, κατ’ ἀρχὰσ καὶ διὰ παντὸσ τοῦ νουσήματοσ‧ ὅταν μὲν οἱ πόδεσ ψυχροὶ ἐώσιν, ἐπισχεῖν χρὴ τοῦ Ῥοφήματοσ τὴν δόσιν, μάλιστα δὲ καὶ τοῦ ποτοῦ ἀπέχεσθαι‧ ὁκόταν δὲ ἡ θέρμη καταβῇ ἐσ τοὺσ πόδασ, τότε διδόναι, καὶ νομίζειν μέγα δύνασθαι τὸν καιρὸν τοῦτον ἐν πάσῃσι τῇσι νούσοισιν‧ οὐχ ἥκιστα δὲ ἐν τῇσιν ὀξείῃσι, μάλιστα δὲ ἐν τῇσι μᾶλλον πυρετώδεσι καὶ ἐπικινδυνοτάτῃσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 6.6)
Ὁκόταν δὲ ὁ πυρετὸσ λήγῃ, τοὐναντίον οἱ πόδεσ θερμότεροι γίγνονται τοῦ ἄλλου σώματοσ‧ αὔξεται μὲν γὰρ ψύχων τοὺσ πόδασ, ἐξαπτόμενοσ ἐκ τοῦ θώρηκοσ, ἐσ τὴν κεφαλὴν ἀναπέμπων τὴν φλόγα‧ ξυνδεδραμηκότοσ δὲ ἅλεσ τοῦ θερμοῦ ἅπαντοσ ἄνω, καὶ ἀναθυμιωμένου ἐσ τὴν κεφαλὴν, εἰκότωσ οἱ πόδεσ ψυχροὶ γίγνονται, ἄσαρκεσ καὶ νευρώδεεσ φύσει ἐόντεσ‧ ἔτι δὲ πουλὺ ἀπέχοντεσ τῶν θερμοτάτων τόπων ψύχονται, ξυναθροιζομένου τοῦ θερμοῦ ἐσ τὸν θώρηκα‧ καὶ πάλιν ἀνάλογον, λυομένου τοῦ πυρετοῦ καὶ κατακερματιζομένου, ἐσ τοὺσ πόδασ καταβαίνει‧ κατὰ δὲ τὸν χρόνον τοῦτον ἡ κεφαλὴ καὶ ὁ θώρηξ κατέψυκται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.7)
Τοῦ δ’ εἵνεκα προσεκτέον, ὅτι, ὁκόταν οἱ πόδεσ ψυχροὶ ἐώσι, θερμὴν ἀνάγκη τὴν κοιλίην εἶναι καὶ πολλῆσ ἄσησ μεστὴν, καὶ ὑποτεταραγμένη, οἱ πολλοὶ τῶν τοιουτέων τὰσ κροκύδασ ἀφαιρέουσι, καὶ τὰσ Ῥῖνασ σκάλλουσι, καὶ κατὰ βραχὺ μὲν ἀποκρίνονται τὸ ἐρωτώμενον, αὐτοὶ δὲ ἀφ’ ἑωυτῶν οὐδὲν λέγουσι κατηρτημένον‧ δοκέει οὖν μοι τὰ τοιάδε μελαγχολικὰ εἶναι‧ ἢν δὲ τοιῶνδε ἐόντων ἡ κοιλίη ὑγρὴ ᾖ καὶ ξυντήκῃ, δοκέει μοι τὰ Ῥοφήματα ψυχρότερα καὶ παχύτερα προσφέρειν, καὶ τὰ πόματα στατικὰ καὶ οἰνωδέστερα ἢ καὶ στυπτικώτερα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.8)
Οἱ ψυχροὶ ἱδρῶτεσ, ξὺν μὲν ὀξεῖ πυρετῷ γινόμενοι, θάνἀτον, ξὺν πρηϋτέρῳ δὲ, μῆκοσ νούσου σημαίνουσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 83.35)
Ἱδρῶτεσ ἐπικίνδυνοι ἐν τῇσι κρισίμοισιν ἡμέρῃσι μὴ γινόμενοι, σφοδροί τε καὶ ταχέωσ ὠθούμενοι ἐκ τοῦ μετώπου, ὥσπερ σταλαγμοὶ καὶ κρουνοὶ, καὶ ψυχροὶ σφόδρα καὶ πολλοί‧ ἀνάγκη γὰρ τὸν τοιοῦτον ἱδρῶτα πορεύεσθαι μετὰ βίησ, καὶ πόνου ὑπερβολῆσ, καὶ ἐκθλίψιοσ πολυχρονίου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.82)
Κάκιστοι δὲ οἱ ψυχροί τε καὶ μοῦνον περὶ τὴν κεφαλήν τε καὶ τὸ πρόσωπον γιγνόμενοι καὶ τὸν αὐχένα‧ οὗτοι γὰρ ξὺν μὲν ὀξεῖ πυρετῷ θάνατον προσημαίνουσι, ξὺν δὲ πρηϋτέρῳ, μῆκοσ νούσου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 6.4)
καὶ ὁ κίνδυνοσ οὐκ εὐκαταφρόνητοσ εἰ ταῦτα οἱ ἄνθρωποι πιστεύσουσιν αὐτῷ, ἀλλ’ ἀστεφάνωτοι μὲν ἡμῖν οἱ ναοὶ ἔσονται, ἀκνίσωτοι δὲ αἱ ἀγυιαί, ἄσπονδοι δὲ οἱ κρατῆρεσ, ψυχροὶ δὲ οἱ βωμοί, καὶ ὅλωσ ἄθυτα καὶ ἀκαλλιέρητα πάντα ^ καὶ ὁ λιμὸσ πολύσ.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:8)
ψυχροὶ γάρ εἰσιν, οἱ δὲ νότιοι θερμοί.
(스트라본, 지리학, Book 11, chapter 1 5:3)
οὐκοῦν, εἴ γε καλῶσ ἔχει ταῦτα οὕτω γίγνεσθαι, οἰκοδομεῖν δεῖ ὑψηλότερα μὲν τὰ πρὸσ μεσημβρίαν, ἵνα ὁ χειμερινὸσ ἥλιοσ μὴ ἀποκλείηται, χθαμαλώτερα δὲ τὰ πρὸσ ἄρκτον, ἵνα οἱ ψυχροὶ μὴ ἐμπίπτωσιν ἄνεμοι·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 8 12:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION