Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὰν δ’ ἀπὸ τῆσ ἀπολογίασ ἀποσπασθῆτε καὶ τὰσ ψυχὰσ ἐφ’ ἑτέρων γένησθε, εἰσ λήθην ἐμπεσόντεσ τῆσ κατηγορίασ, ἐξέρχεσθ’ ἐκ τῶν δικαστηρίων, οὐδὲ παρ’ ἑτέρου δίκην εἰληφότεσ, οὔτε παρὰ τοῦ κατηγόρου, ψῆφοσ γὰρ κατ’ αὐτοῦ οὐ δίδοται, οὔτε παρὰ τοῦ ἀπολογουμένου, ταῖσ γὰρ ἀλλοτρίαισ αἰτίαισ ἀποτριψάμενοσ τὰ ὑπάρχοντα αὑτῷ ἐγκλήματα ἐκπέφευγεν ἐκ τοῦ δικαστηρίου·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1791)
ἃ δ’ ἐστὶ τοῖσ μὲν πολλοῖσ ἀσύνοπτα, τοῖσ δὲ χρηστοῖσ τὰσ Ψυχὰσ μέγιστα, τούτων ὑμῖν τὰ πλεῖστα καὶ καλῶσ ἔχοντα ἐκ τῶν νόμων ὁρᾶν ἀναβιβῶμαι, ἵν’ εἰδῆτε τὰσ ἐμὰσ παρακαταθήκασ, ἃσ οἴκοι καταλιπὼν εἰσ Μακεδονίαν ἐπρέσβευσα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1464)
κἀνταῦθα ἀναφύντοσ τοῦ δήμου καὶ πάλιν ἐξ ἀρχῆσ ἰσχύσαντοσ, ἄνθρωποι παρέγγραπτοι γεγενημένοι πολῖται, καὶ τὸ νοσοῦν τῆσ πόλεωσ ἀεὶ προσαγόμενοι, καὶ πόλεμον ἐκ πολέμου πολιτευόμενοι, ἐν μὲν εἰρήνῃ τὰ δεινὰ τῷ λόγῳ προορώμενοι, καὶ τὰσ ψυχὰσ τὰσ φιλοτίμουσ καὶ λίαν ὀξείασ ἐρεθίζοντεσ, ἐν δὲ τοῖσ πολέμοισ ὅπλων οὐχ ἁπτόμενοι, ἐξετασταὶ δὲ καὶ ἀποστολεῖσ γιγνόμενοι, παιδοποιούμενοι δὲ ἐξ ἑταιρῶν, ἄτιμοι δ’ ἐκ συκοφαντίασ, εἰσ τοὺσ ἐσχάτουσ κινδύνουσ τὴν πόλιν καθιστᾶσι, τὸ μὲν τῆσ δημοκρατίασ ὄνομα οὐ τοῖσ ἤθεσιν, ἀλλὰ τῇ κολακείᾳ θεραπεύοντεσ, καταλύοντεσ δὲ τὴν εἰρήνην, ἐξ ἧσ ἡ δημοκρατία σῴζεται, συναγωνιζόμενοι δὲ τοῖσ πολέμοισ, ἐξ ὧν ὁ δῆμοσ καταλύεται.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1771)
τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἅπαντασ, οἷσ ἐμαυτὸν ἄλυπον παρέσχημαι, τὴν μὲν τύχην ἰδιώτησ ὢν καὶ τοῖσ μετρίοισ ὑμῶν ὅμοιοσ, ἐν δὲ τοῖσ πολιτικοῖσ ἀγῶσι μόνοσ τῶν ἄλλων ἐφ’ ὑμᾶσ οὐ συνεστηκώσ, αἰτῶ παρ’ ὑμῶν τὴν σωτηρίαν, μετὰ πάσησ εὐνοίασ τῇ πόλει πεπρεσβευκώσ, καὶ μόνοσ ὑπομείνασ τὸν τῶν συκοφαντῶν θόρυβον, ὃν ἤδη πολλοὶ τῶν τὰσ ψυχὰσ ἐν τοῖσ πολέμοισ λαμπρῶν οὐχ ὑπέστησαν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1811)
ἰὼ <ἰὼ> παράνουσ Ἑλένα μία τὰσ πολλάσ, τάσ πάνυ πολλὰσ ψυχὰσ ὀλέσασ’ ὑπὸ Τροίᾳ.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, ephymn. 1 1:1)
μηδ’ εἰσ Ἑλένην κότον ἐκτρέψῃσ, ὡσ ἀνδρολέτειρ’, ὡσ μία πολλῶν ἀνδρῶν ψυχὰσ Δαναῶν ὀλέσασ’ ἀξύστατον ἄλγοσ ἔπραξεν.
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, anapests 1:2)
ἤ τι κατὰ πρῆξιν ἢ μαψιδίωσ ἀλάλησθε οἱᾶ́ τε ληιστῆρεσ ὑπεὶρ ἅλα, τοί τ’ ἀλόωνται ψυχὰσ παρθέμενοι, κακὸν ἀλλοδαποῖσι φέροντεσ;
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 30:3)
ἐνιαυτὸν δὲ μείνασ ἐκεῖ, πλεύσασ τὸν Ὠκεανόν, σφάγια ταῖσ ψυχαῖσ ποιησάμενοσ μαντεύεται παρὰ Τειρεσίου, Κίρκησ ὑποθεμένησ, καὶ θεωρεῖ τάσ τε τῶν ἡρώων ψυχὰσ καὶ τῶν ἡρωί̈δων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 17:1)
κακῶν τε οὐδὲν αὐτοῖσ ἀπῆν, ἠγριωμένοισ μὲν τὰσ ψυχὰσ ὑπὸ τῶν τροφῶν, τεθηριωμένοισ δὲ τὰ σώματα ὑπὸ λιμοῦ καὶ λοιμοῦ καὶ κόμησ καὶ χρόνου.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 5:2)
περὶ δὲ τῆσ τροπῆσ τῆσ παρὰ τοῖσ συγγραφικοῖσ τῶν ἀνδρῶν τοσοῦτον δεῖ εἰδέναι, ὅτι οὐκ ἀπὸ μεγάλων δεῖ οὐδὲ σεμνῶν τὰσ τροπὰσ λαμβάνεσθαι, ἀλλὰ μᾶλλον ἀπὸ τῶν φαυλοτέρων ἢ κοινοτέρων, ὡσ καὶ ἐν τῷ Συμποσίῳ ἔχει, τουτοισὶ τοῖσ ἀνδράσιν ἐκκεκαθαρμένοισ τὰσ ψυχάσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 28:1)
ᾗ κατεπτηχὸσ ἅπαν τὸ ὑπήκοον καὶ ὑπὸ φόβου δεδουλωμένον, πολλῶν τῶν κατηκόων περιιόντων καὶ ὠτακουστούντων κατὰ πάσασ τὰσ πόλεισ εἴ τισ φθέγξαιτό τι, ἐλεύθερον δὲ οὐδὲν οὔτε φρονῆσαί τι οὔτε εἰπεῖν οἱο͂́ν τε ὂν, ἀνῃρημένησ τῆσ σώφρονοσ καὶ δικαίασ παρρησίασ, τρέμοντοσ δὲ ἑκάστου σκιὰν, ἀπήλλαξε τοῦ φόβου τούτου καὶ ἠλευθέρωσε τὰσ ἁπάντων ψυχὰσ, ἐντελῆ καὶ ὁλόκληρον ἀποδοὺσ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 7:3)
τούτοισ γοῦν ἕπεται καὶ τὸ κρατεῖν οἶμαι καὶ τὰσ ψυχὰσ προσάγεσθαι τῶν ἀκουόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 15:6)
καίτοι ταῦτα πότερον ἀργίαν καὶ δειλίαν καὶ ἀνανδρείαν καὶ ταπεινότητα καὶ νωθείαν εἰσάγοντοσ εἰσ τὴν πόλιν καὶ τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν ἦν, ἢ δέδοικα μή τι καὶ ἀλλοῖον εἴπῃ τισ, πλήν γε ὅσον οὐκ ὀρθῶσ ἐρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 22:9)
ἄτοπον δέ μοι φαίνεται, εἰ μὲν συμμάχουσ τινὰσ ἢ φρούριον προὔδοσαν, ἢ ναῦν μίαν ἢ δύο, ἢ φυγῆσ αἴτιοί τισιν ἢ θανάτου κατέστησαν, πολλοῖσ ἂν καὶ πυκνοῖσ ἐλαύνειν αὐτοὺσ τοῖσ ῥήμασι καὶ μετ’ Εὐρυβάτου καὶ Φρυνώνδου καταλέγειν, ὥσπερ τὸν Ἀρχέλαον κακοδαίμονα δή που καὶ ἄθλιον προσείρηκεν, ἀποκτείναντα οὓσ οὐ προσῆκεν, ἐπεὶ δ’ ἅπαντασ μὲν ἠλευθέρωσαν καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν προκινδυνεύοντεσ, ἔσωσαν δὲ οὐ μόνον τὰ σώματα καὶ τὰσ ψυχὰσ τῶν ἑαυτοὺσ παρακαταθεμένων, ἀλλὰ καὶ πόλεισ καὶ χώραν καὶ πολιτείαν καὶ ἔθη καὶ νόμουσ καὶ τὴν ἐπωνυμίαν αὐτὴν τοῦ γένουσ, ἀνδρείασ δὲ καὶ δικαιοσύνησ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀπέλιπον, μείζω δὲ ἢ παρέλαβον παρέδοσαν τὴν Ἑλλάδα, τοῖσ δὲ θεοῖσ πρέποντα χαριστήρια τούτων ἀπήγαγον, διεγένοντο δ’ ὡσ εἰπεῖν πανηγυρίζοντεσ καὶ ταῖσ πράξεσι καὶ τοῖσ πολιτεύμασι καὶ φανερὰν ἅπασι τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν, ἣν εἴσ τε θεοὺσ καὶ ἀνθρώπουσ εἶχον, κατέστησαν, τῆσ Μιθαίκου καὶ Θεαρίωνοσ μοίρασ αὐτοὺσ ἀξιοῦν εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 84:7)
βούλεται μὲν οὖν ἡ φύσισ καὶ τὰ σώματα διαφέροντα ποιεῖν τὰ τῶν ἐλευθέρων καὶ τῶν δούλων, τὰ μὲν ἰσχυρὰ πρὸσ τὴν ἀναγκαίαν χρῆσιν, τὰ δ’ ὀρθὰ καὶ ἄχρηστα πρὸσ τὰσ τοιαύτασ ἐργασίασ, ἀλλὰ χρήσιμα πρὸσ πολιτικὸν βίον οὗτοσ δὲ καὶ γίνεται διῃρημένοσ εἴσ τε τὴν πολεμικὴν χρείαν καὶ τὴν εἰρηνικήν, συμβαίνει δὲ πολλάκισ καὶ τοὐναντίον, τοὺσ μὲν τὰ σώματα ἔχειν ἐλευθέρων τοὺσ δὲ τὰσ ψυχάσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 59:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION