Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῶν δ’ ἐπὶ τοῦ βήματοσ παρ’ ὑμῖν λόγων ὑμεῖσ ἀκηκόατε, ὥστε οὐκ ἐνέσται μοι ψεύδεσθαι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 442)
οὐ γὰρ δεῖ ψεύδεσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 171 1:2)
καὶ οὐ πολλῶν λόγων ἐδέησεν, ἀλλ’ εὐθὺσ ὡμολόγει ψεύδεσθαι, καὶ ἐδεῖτο σῴζεσθαι φράσασ τοὺσ πείσαντασ αὐτὸν λέγειν ταῦτα·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 110:2)
νημερτήσ τε γάρ εἰμι καὶ οὐκ οἶδα ψεύδεσθαι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 40:2)
ἐπελθόντα δὲ ἐνόμιζον ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου νῦν προαχθῆναι ἀρνούμενόν τε καὶ τὰ γεγονότα διηγούμενον ψεύδεσθαι διδαχθέντα ἔλεγον καὶ ἐλοιδόρουν ὡσ τὰ κοινὰ προδιδόντα·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 4:8)
καὶ πάλιν, ὡσ δ’ ἐγὼ τῶν ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ γεγενημένων τινὸσ ἤκουον, ἀνδρὸσ οὐδαμῶσ οἱού τε ψεύδεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 12:2)
ἀλλ’ ἢ κἀκεῖνα δεῖ ψεύδεσθαι δοκεῖν, ἢ τούτοισ λόγοσ οὐ λείπεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 12:8)
εἰ δὲ ψεύδεσθαι φήσετε, οὐχὶ πρέπονθ’ ὑμῖν αὐτοῖσ ἀναθήσετε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 12:2)
ἀλλὰ μὴν εἰ μηδετέρωσ γ’ ἂν σοφώτατοσ ἦν ἔτι, μήτε ψευδόμενοσ περὶ αὑτοῦ, εἴπερ ἕν τι τῶν αἰσχρῶν τὸ ψεύδεσθαι, μήτ’ ἀληθῆ λέγων, εἰ τὸ μὴ χρῆσθαι τέχνῃ τῶν ἁπλῶσ αἰσχρῶν ἦν, ἅμα Σωκράτησ τε δι’ ἀμφοτέρων μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ, καὶ ὧν ἔξαρνοσ ἦν καὶ ὧν ὡμολόγει, καὶ διὰ τοῦ Σωκράτουσ ὁ θεὸσ μεμαρτύρηκε περὶ ἀμφοῖν, χρήσασ ἐκεῖνον σοφώτατον εἶναι, ὥστε διπλῆν οὖσαν τὴν τοῦ Σωκράτουσ μαρτυρίαν ἑτέρᾳ κυρίᾳ τῇ παρ’ αὑτοῦ βεβαιοῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 20:15)
ἔγωγ’ οὖν ἤκουσα τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Δημοσθένουσ, ἀνδρὸσ οὐδαμῶσ οἱού τε ψεύδεσθαι, Δίωνοσ ἑταίρου ἡμετέρου καὶ πραγμάτων καὶ λόγων ἐμπείρου, ὃσ ἔφη πλεῖν ἐπ’ Αἰγύπτου θέρουσ ὡρ́ᾳ, καὶ γῆν οὔπω φαίνεσθαι, ἀλλ’ ἀπέχειν ὅσον μηδὲ τεκμήρασθαι, τοὺσ δὲ ναύτασ ἀρύσασθαι, εἴτ’ οὖν ἐπεῖξαν εἴτε καὶ ἄλλωσ βουλομένουσ ἐπιδεῖξαι τοῖσ ἐμπλέουσιν ὕδωρ καθαρὸν καὶ πότιμον ἐκ πολλοῦ κάτωθεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 3:15)
ὃ σοὶ τῶν πάντων ἥκιστα προσήκει, ὅσῳπερ ἀνθρώπων μάλιστα ἀρετὴν ἀσκεῖσ καὶ τὸ μὴ ψεύδεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 7:5)
ὁμοίωσ δὲ καὶ εἰ διαιροῦντα ἐνδέχεται ἀληθεύειν, συμβαίνει τὸ λεχθέν, πρὸσ δὲ τούτῳ ὅτι πάντεσ ἂν ἀληθεύοιεν καὶ πάντεσ ἂν ψεύδοιντο, καὶ αὐτὸσ αὑτὸν ὁμολογεῖ ψεύδεσθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 108:2)
ἐξ ὧν συνέβαινε μὴ εἶναι ἀντιλέγειν, σχεδὸν δὲ μηδὲ ψεύδεσθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 261:2)
περὶ μὲν οὖν τὰ ἐνδεχόμενα ἡ αὐτὴ γίγνεται ψευδὴσ καὶ ἀληθὴσ δόξα καὶ ὁ λόγοσ ὁ αὐτόσ, καὶ ἐνδέχεται ὁτὲ μὲν ἀληθεύειν ὁτὲ δὲ ψεύδεσθαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 123:1)
τὸ γὰρ ἀληθεύειν αὐτῷ καλὸν ἦν, ἐπείσθη δ’ ὑπὸ τοῦ Ὀδυσσέωσ ψεύδεσθαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 117:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION