Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ μὲν οὖν ὅταν τούτων ταῦτ’ ἀκούω λεγόντων, οὐκ ἀπέγνωκα τὸ μὴ καὶ τοὺσ χωλοὺσ τολμήσειν λέγειν ὡσ ἄρα οὐκ ἄκοντεσ ἐνταῦθ’ ἥκουσι τύχησ, ἀλλ’ ἑκόντεσ τὼ σκέλη προήκαντο, ἵν’ ὡσ ἥδιστοι τοῖσ ὁρῶσι φαίνοιντο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:7)
οὐκ ἐτὸσ χωλοὺσ ποιεῖσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:9)
εἰ χωλοὶ πάντεσ ἦσαν οἱ τρέχοντεσ, ἐχρῆν σε μέγα φρονεῖν, ὅτι χωλοὺσ χωλὸσ ἔφθησ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 24:2)
αἰσχρὸν γὰρ ὑπολαμβάνειν τοῦ βασιλέωσ πεπηρωμένου τὸ σκέλοσ ἀρτίποδασ εἶναι τοὺσ φίλουσ, καὶ μὴ πάντασ ἐν ταῖσ ἐξόδοισ συνέπεσθαι χωλοὺσ ὁμοίωσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 7 1:3)
ἄγε εἰ δ’ ἐγὼ φιλόσοφοσ ἤμην, ἔδει ὑμᾶσ καὶ χωλοὺσ γενέσθαι;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι αἱ δυνάμεισ τοῖσ ἀπαιδεύτοισ οὐκ ἀσφαλεῖσ. 14:2)
οὐχὶ δ’, εἴπερ ἄρα, μᾶλλον ἐλεεῖσ, ὡσ τοὺσ τυφλοὺσ ἐλεοῦμεν, ὡσ τοὺσ χωλούσ, οὕτωσ τοὺσ τὰ κυριώτατα τετυφλωμένουσ καὶ ἀποκεχωλωμένουσ;
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ. 9:3)
ἡμεῖσ δὲ καὶ τοὺσ χωλοὺσ τῷ δεξιῷ ἐκτρεπόμεθα, καὶ μάλιστα εἰ ἑώθεν ἴδοιμεν αὐτούσ·
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 14:1)
καὶ προσῆλθον αὐτῷ ὄχλοι πολλοὶ ἔχοντεσ μεθ’ ἑαυτῶν χωλούσ, κυλλούσ, τυφλούσ, κωφούσ, καὶ ἑτέρουσ πολλούσ, καὶ ἔριψαν αὐτοὺσ παρὰ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ, καὶ ἐθεράπευσεν αὐτούσ·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 226:1)
ὥστε τὸν ὄχλον θαυμάσαι βλέποντασ κωφοὺσ λαλοῦντασ καὶ χωλοὺσ περιπατοῦντασ καὶ τυφλοὺσ βλέποντασ·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 227:1)
ἀλλ’ ὅταν δοχὴν ποιῇσ, κάλει πτωχούσ, ἀναπείρουσ, χωλούσ, τυφλούσ·
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 14:1)
τότε ὀργισθεὶσ ὁ οἰκοδεσπότησ εἶπεν τῷ δούλῳ αὐτοῦ Ἔξελθε ταχέωσ εἰσ τὰσ πλατείασ καὶ ῥύμασ τῆσ πόλεωσ, καὶ τοὺσ πτωχοὺσ καὶ ἀναπείρουσ καὶ τυφλοὺσ καὶ χωλοὺσ εἰσάγαγε ὧδε.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 22:2)
καὶ τούσ γε τῷ βοᾶν μεγάλα χρωμένουσ ῥήτορασ ἐπισκώπτων ἔλεγε δι’ ἀσθένειαν ἐπὶ τὴν κραυγὴν ὥσπερ χωλοὺσ ἐφ’ ἵππον πηδᾶν.
(플루타르코스, Cicero, chapter 5 4:2)
καὶ τῶν μεμαχημένων πρῶτον ἦν ἀκούειν ὅτι χωλοὺσ καὶ τυφλοὺσ αὐτοῖσ καὶ μόνον οὐ καθείρξασ τοὺσ πολεμίουσ Ποπλικόλασ παρέδωκε χρῆσθαι τοῖσ ξίφεσιν.
(플루타르코스, Publicola, chapter 23 1:2)
τῶν δὲ ῥητόρων τοὺσ μέγα βοῶντασ ἔλεγε δι’ ἀσθένειαν ἐπὶ τὴν κραυγὴν ὡσ χωλοὺσ ἀναβαίνειν ἐφ’ ἵππον.
(플루타르코스, Regum et imperatorum apophthegmata, Κικέρωνος, section 31)
καὶ εἶπε Δαυὶδ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ. πᾶσ τύπτων Ἰεβουσαῖον ἁπτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ τοὺσ χωλοὺσ καὶ τοὺσ τυφλοὺσ καὶ τοὺσ μισοῦντασ τὴν ψυχὴν Δαυίδ. διὰ τοῦτο ἐροῦσι. τυφλοὶ καὶ χωλοὶ οὐκ εἰσελεύσονται εἰσ οἶκον Κυρίου.
(70인역 성경, 사무엘기 하권 5:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION