Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δὲ ἐγγὺσ αὐτῆσ ἐγένετο πολλῇ ἀνάγκῃ ἦν γὰρ χωλόσ, ἐπειρᾶτο συνελθεῖν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 6:8)
λαμβάνει διὰ τῆσ ἐπαγωγῆσ ‐ ὁ γὰρ ἑκὼν χωλαίνων τοῦ ἄκοντοσ κρείττων ‐ τὸ χωλαίνειν τὸ μιμεῖσθαι λέγων, ἐπεὶ εἴ γε χωλὸσ ἑκών, χείρων ἴσωσ, ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ἤθουσ, καὶ οὗτοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 266:1)
ἀλλ’ ἦ τὰ δυσπινῆ ’θέλεισ πεπλώματα, ἃ Βελλεροφόντησ εἶχ’ ὁ χωλὸσ οὑτοσί;
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:24)
ἀλλὰ κἀκεῖνοσ μὲν ἦν χωλὸσ προσαιτῶν στωμύλοσ δεινὸσ λέγειν.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics 2:26)
πέρδιξ μὲν εἷσ κάπηλοσ ὠνομάζετο χωλόσ, Μενίππῳ δ’ ἦν χελιδὼν τοὔνομα, Ὀπουντίῳ δ’ ὀφθαλμὸν οὐκ ἔχων κόραξ, κορυδὸσ Φιλοκλέει, χηναλώπηξ Θεογένει, ἶβισ Λυκούργῳ, Χαιρεφῶντι νυκτερίσ, Συρακοσίῳ δὲ κίττα·
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 114)
ἐκεῖνο τήρει, μὴ σφαλεὶσ καταρρυῇσ ἐντεῦθεν, εἶτα χωλὸσ ὢν Εὐριπίδῃ λόγον παράσχῃσ καὶ τραγῳδία γένῃ.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics18)
πῶσ ἂν οὖν πρὸσ τοῖσ ἀγαθοῖσ τούτοισιν ἐξεύροιμ’ ὅπωσ ἔτι προσμάθοιμι χωλὸσ εἶναι τὼ σκέλει;
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue 1:24)
κιχάνει τοι βραδὺσ ὠκύν, ὡσ καὶ νῦν Ἥφαιστοσ ἐὼν βραδὺσ εἷλεν Ἄρηα ὠκύτατόν περ ἐόντα θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι, χωλὸσ ἐών, τέχνῃσι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 3 1:3)
χωλόσ, στιγματίησ, πολυγήραοσ, ἶσοσ ἀλήτῃ ἦλθεν κνισοκόλαξ εὖτε Μέλησ ἐγάμει, ἄκλητοσ, ζωμοῦ κεχρημένοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 99 3:5)
χωλόσ τίσ ἐστιν, τόν Φιλοκτήτην ὁρᾷ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 2 2:1)
εἰ χωλοὶ πάντεσ ἦσαν οἱ τρέχοντεσ, ἐχρῆν σε μέγα φρονεῖν, ὅτι χωλοὺσ χωλὸσ ἔφθησ;
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ ΙΣΘΜΙΚΟΣ. 24:2)
σπουδῇ δέ μοι ἐπελήλυθεν Ἀγησίλαον τὸν βασιλέα τῶν Λακεδαιμονίων τῆσ γνώμησ μακαρίσαι, ὅστισ οὔποτε ἠξίωσεν οὔτε πλαστὰν οὔτε μιμηλὰν τοῦ σώματοσ ποιήσασθαι, οὐχ ὅτι χωλὸσ ἦν, ὥσ φασι, καὶ μικρόσ, ̔τί γὰρ ἐκώλυε μέγαν εἶναι τὸν ἀνδριάντα;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. 80:2)
τί γὰρ ἄλλο δύναμαι γέρων χωλὸσ εἰ μὴ ὑμνεῖν τὸν θεόν;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ προνοίασ. 20:1)
Τεφθέοσ δέ τισ ἀπὸ Γάρισ πόλεωσ τῆσ Γαλιλαίασ, καὶ Μαγάσσαροσ τῶν βασιλικῶν Μαριάμμησ θεράπων, μεθ’ ὧν Ἀδιαβηνόσ τισ υἱὸσ Ναβαταίου, τοὔνομα κληθεὶσ ἀπὸ τῆσ τύχησ καὶ ἀγίρασ, ὅπερ σημαίνει χωλόσ, ἁρπάσαντεσ λαμπάδασ προεπήδησαν ἐπὶ τὰσ μηχανάσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 538:1)
διεδέξατο δὲ τὴν βασιληίην τοῦ Ἀρκεσίλεω ὁ παῖσ Βάττοσ, χωλόσ τε ἐὼν καὶ οὐκ ἀρτίπουσ.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 161 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION