Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ δὴ ἡ δυὰσ ἡ ἀόριστοσ αἰτία οὐδὲ τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν τοῦ δύο λευκὰ ἢ πολλὰ εἶναι χρώματα ἢ χυμοὺσ ἢ σχήματα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 46:2)
"τὸ ὄξοσ τινὰ τῶν ἐκτὸσ συνιστάνει, παραπλησίωσ δὲ καὶ τὰ ἐν κοιλίᾳ, τὰ δ’ ἐν τῷ ὄγκῳ διαλύει, διὰ τὸ δηλονότι διαφόρουσ ἐν ἡμῖν μίγνυσθαι χυμούσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 76 2:1)
ξυστικὸσ δὲ γίνεται χυμὸσ ἐξ αὐτῶν ὁ λεγόμενοσ ὑπὸ Πραξαγόρου ὑαλώδησ, διότι τὰ μὴ κατεργαζόμενα παχυτέρουσ ἕξει τοὺσ χυμούσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 20 4:1)
τὰσ λοπάδασ ἐπιθεὶσ ἐπὶ τὸ πῦρ τοὺσ ἄνθρακασ ἔρραν’ ἐλαίῳ πάντα καὶ ποιῶ φλόγα, ἐν ᾧ τὸ λάχανον αἵ τε τῶν παροψίδων τὸν ἄνδρα δριμύτητεσ εὐφραίνουσί μου, ἑφθὸν τὸν ἰχθὺν ἀποδίδωμ’ ἔχοντα τοὺσ χυμοὺσ ἐν αὑτῷ τήν τε τῆσ ἅλμησ ἀκμήν, εἰσ ἣν ἂν ἐμβάψαιτο πᾶσ ἐλεύθεροσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 40 1:4)
ὃσ ἀκριβῶσ οὕτωσ διὰ λιχνείαν καὶ τὸν πορθμὸν διέπλευσε καὶ τῶν μερῶν ἑκάστου τῶν ἰχθύων τὰσ ποιότητασ καὶ τοὺσ χυμοὺσ διὰ τὴν λιχνείαν ἐξήτασεν, ὥσ τινα πραγματείαν βιωφελῆ καταβαλλόμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 96 1:2)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν δένδρων οἱ φοίνικεσ κατὰ μὲν τὴν Λιβύην αὐχμηροὺσ καὶ μικροὺσ ἐκφέρουσι καρπούσ, τῆσ δὲ Συρίασ κατὰ μὲν τὴν Κοίλην οἱ καρυωτοὶ προσαγορευόμενοι γεννῶνται, διάφοροι κατά τε τὴν γλυκύτητα καὶ τὸ μέγεθοσ, ἔτι δὲ τοὺσ χυμούσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 53 5:1)
ἀλλ’ εἰσ εἴδη τινὰ καὶ διαφορὰσ τέμνει τοὺσ ὑπ’ ἐκείνου πρώτου πάντων ἅμα ταῖσ οἰκείαισ ἀποδείξεσιν εἰρημένουσ χυμούσ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 9104)
τὸ γὰρ τοῖσ τοιούτοισ ἀπιστεῖν ὅμοιόν ἐστι δήπου τῷ μηκέτι πιστεύειν μηδ’ ὅτι τὰ καθαίροντα φάρμακα διὰ τῶν αὐτῶν στομάτων ἐξ ὅλου τοῦ σώματοσ εἰσ τὴν γαστέρα τοὺσ οἰκείουσ ἐπισπᾶται χυμούσ, δι’ ὧν ἔμπροσθεν ἡ ἀνάδοσισ ἐγένετο, ἀλλ’ ἕτερα μὲν ζητεῖν ἀναδόσεωσ, ἕτερα δὲ καθάρσεωσ στόματα.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 139)
οἱ δὲ σκευάζοντεσ ἕκαστα σοφισταί τινεσ περὶ πέμματα καὶ χυμοὺσ ἔχοντεσ.
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 40:2)
πλὴν οὐδὲν οἶμαι χρὴ καὶ ταῦτα καταριθμεῖσθαι, χυμοὺσ καὶ πέμματα καὶ καρυκείασ·
(루키아노스, Symposium, (no name) 11:2)
ἑλκῶν ψαύουσαν ἀλλοτρίων καὶ τραυμάτων θανασίμων χυμοὺσ·
(플루타르코스, De esu carnium I, chapter, section 1 4:1)
διὸ τῇ τε γεύσει μάλιστα τοὺσ δηκτικοὺσ προσίενται χυμούσ, ἣ τ’ ὄσφρησισ αὐτῶν ὅμοια πέπονθε πρὸσ τὰσ ὀσμάσ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Διὰ τί μᾶλλον ἀκράτῳ χαίρουσιν οἱ γέροντεσ. 3:4)
"μὴ γὰρ εὐήθεσ ᾖ τοὺσ μὲν χυμοὺσ δρέπεσθαι καὶ ἀπολαύειν τῆσ φύσεωσ διδούσησ, ὀσμὰσ δὲ καὶ χρόασ ἃσ ὡρ͂αι φέρουσι, διὰ τὴν ἐπανθοῦσαν ἡδονὴν ταῦτα καὶ χάριν ἀτιμάζειν, ἂν μή τι χρειῶδεσ ἔξωθεν ἄλλο συνεπιφέρωσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 3, Εἰ χρηστέον ἀνθίνοισ στεφάνοισ παρὰ πότον. 7:2)
καὶ ὁ Πλάτων φησὶν ἀμφοτέρουσ ῥύπτειν καὶ ἀποτήκειν τοὺσ χυμούσ, ἧττον δὲ ταῦτα ποιεῖν τὸν ἁλυκὸν καὶ οὐ τραχὺν εἶναι·
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 5 9:1)
Ἀλκμαίων τῷ ὑγρῷ καὶ τῷ χλιαρῷ τῷ ἐν τῇ γλώττῃ πρὸσ τῇ μαλακότητι διακρίνεσθαι τοὺσ χυμούσ.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 4, Περὶ γεύσεωσ. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION