Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν δὲ καὶ τὴν γνώμην παρακινέωνται , καὶ τὴν φθέγξιν ἐξαλλάσσωνται, ἑρπύλου κόμησ ἐνεψητέον ἐν τοῖσι ἐλαίοισι, ἢ κισσοῦ χυλὸν, ἢ πολυγόνου παραχυτέον · ἢν δ’ ἐπὶ μᾶλλον ἡ παραφορὴ ἐξάπτηται, καὶ πευκέδανον καὶ σπονδύλιον τοῖσι ἐλαίοισι ἐνεψεῖν, καὶ ὄξουσ παραχεῖν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.43)
ἢν δὲ τὸ ἧπαρ τὴν πεῖσιν καὶ τὴν ὀδύνην ἴσχῃ, ἔρια μὲν ἔστω οἰσύπῳ πιναρὰ ἀπὸ τῆσ ὀί̈οσ· ἔλαιον δὲ τὸ ἀπὸ τῆσ ὄμφακοσ, ἢ Ῥόδινον · μίσγειν δὲ χρὴ σίραιον Ἑλληνικὸν, ἢ Κρῆτα, καὶ ἐνεψεῖν μελίλωτον, μίξαντά τε ἐσ ἕνα χυλὸν τὰ πάντα καταιονεῖν τὸ ἧπαρ· σπληνὶ δὲ τὸ ἔλαιον σὺν ὄξεϊ ἔστω, ἢ εἰ μέζων ἢ πρὶν δοκέοι, ὀξύκρητον, καὶ ἀντὶ ἐρίων σπογγιὴ ἁπαλή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.60)
πιπίσκειν δὲ καὶ τὸ ἀπόβρεγμα ἢ χυλὸν αὐτέου πρὸ τῆσ τροφῆσ, ὁκόσον κυάθουσ δύο τοῦ ἀποβρέγματοσ, ἢ κύαθον πικροῦ τοῦ χυλοῦ ξὺν ὕδατοσ κυάθοισ δύο.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.81)
χρὴ ὦν μελίκρητον ἢ χυλὸν ἐγχέαντα μυστίλῃ μακρῇ ὑπεραίροντα ὑπὲρ τῆσ ἀρτηρίησ ἐσ τὸν στόμαχον ἐγχέειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.193)
σιτίων μὲν ὦν ἁπάντων πτισάνη προκεκρίσθω· ἐν ἀρχῇ μὲν εἰσ χυλὸν διηθημένη, ὡσ τὸ στερεὸν αὐτέησ διακεκρίσθαι, ξὺν μέλιτι πεποιημένη μοῦνον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.358)
οὐδὲ γὰρ ἐμφανὲσ ἔτι γίγνεται τῇ πολλῇ ἑψήσι εἰσ τὸν χυλὸν ἀναποθέν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.368)
μυρίαι δὲ καὶ ἄλλοισι ἄλλαι πείρῃ ἐάσι πισταί· ἄρισται δὲ ὁκόσαι ὄξοσ ἴσχουσι καὶ ἰτέησ φύλλων χυλὸν, ἠδὲ καὶ ἄσφαλτον, καὶ ἰὸν, καὶ στυπτηρίην, καὶ λιβανωτὸν, καὶ σμύρνην, καὶ χαλκὸν κεκαυμένον καὶ λεπίδα, καὶ ὁκόσαι τοιαῖδε ἐπὶ τοῖσι ἐμπλάστροισι· ἢ ἔρια τὰ πινόεντα, ἢ οἱ σπόγγοι ἐν βραχέϊ δευθέντεσ ὄξεϊ· ἢν δὲ τὴν τάνυσιν τῶν ἐμπλάστρων μὴ φέρωσι, ἐπίθεμα ποιέειν· φοίνικεσ οἱ πίονεσ ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ δευθέντεσ ἐσ μᾶζαν τρίβονται· ἔπειτα ἀκακίη ἐμπάσσεται λείη καὶ σίδια· ἐγχρισθέντα δὲ ἐσ τρύχιον κατὰ τοῦ θώρηκοσ τίθεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.59)
χυλὸν ὦν κοριάνου ξὺν ὄξεϊ, ἠδὲ λαγοῦ ταμισὸσ, ἢ νεβροῦ, ἢ ἐρίφου, μὴ πολλὸν δὲ διδόναι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.81)
ἀλλ’ ὡσ παρέλαβον τὴν τέχνην παρὰ σοῦ τὸ πρῶτον εὐθὺσ οἰδοῦσαν ὑπὸ κομπασμάτων καὶ ῥημάτων ἐπαχθῶν, ἴσχνανα μὲν πρώτιστον αὐτὴν καὶ τὸ βάροσ ἀφεῖλον ἐπυλλίοισ καὶ περιπάτοισ καὶ τευτλίοισι λευκοῖσ, χυλὸν διδοὺσ στωμυλμάτων ἀπὸ βιβλίων ἀπηθῶν·
(아리스토파네스, Frogs, Agon, Epirrheme 1:2)
"ἔχει δὲ τὴν γεῦσιν καὶ τὸν χυλὸν μεσπίλου ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 34 1:10)
"θρίδακασ πλύνασ ξέσον καὶ ἐμβαλὼν οἶνον εἰσ θυίαν τρῖβε τὰσ θρίδακασ, εἶτα τὸν χυλὸν ἐκπιέσασ σελίγνιον συμφύρασον αὐτῷ καὶ συμπεσεῖν ἐάσασ μετ’ ὀλίγον τρῖψον εὐτόνωσ, προσβαλὼν ὀλίγον στέατοσ χοιρείου καὶ πέπερι, καὶ πάλιν τρίψασ ἕλκυσον λάγανον καὶ λειάνασ ἐκτεμὼν κατάτεμνε καὶ ἕψε εἰσ ἔλαιον θερμότατον εἰσ ἠθμὸν βαλὼν τὰ κατακεκομμένα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 5718)
"δυνάμεισ δ’ ἔχει τῶν ὑγρῶν κολλώδεισ τε καὶ γλυκείασ ὑπονιτρώδεισ τε, καὶ τὴν διαχώρησιν ἀθρουστέραν καὶ διακεχυμένην καὶ θάττω καὶ λίαν ἄλυπον παρασκευάζει, χυλὸν δ’ ἁλυκὸν δριμύτητα ἔχοντα ἀναδίδωσι μεθ’ ἁλῶν καταπινόμενα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 162)
καὶ χυλὸν ἐλάττονα, καὶ λεπτότερον ἐναφιᾶσι, τροφιμώτεροί δέ εἰσὶ διὰ τὸ μέγεθοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 833)
κριθῆσ ἀφλοίου χυλὸν ὀργάσασ πίε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 83 1:2)
Πρὸσ δὲ τὸν θρασυνόμενον μοιχόν, "ἀγνοεῖσ," ἔφη, "ὅτι οὐ μόνον κράμβη χυλὸν ἔχει χρηστόν, ἀλλὰ καὶ ῥαφανίσ;
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION