Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

χρωμένου δὲ περὶ τῆσ συμφορᾶσ Τημένου, καὶ τοῦ θεοῦ διὰ τοῦ μάντεωσ γενέσθαι ταῦτα λέγοντοσ, καὶ κελεύοντοσ φυγαδεῦσαι δέκα ἔτη τὸν ἀνελόντα καὶ χρήσασθαι ἡγεμόνι τῷ τριοφθάλμῳ, τὸν μὲν Ἱππότην ἐφυγάδευσαν, τὸν δὲ τριόφθαλμον ἐζήτουν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 3:5)
εἶναι δὲ δικαιότερον τῇ γνώμῃ τοῦ ψηφίσματοσ μᾶλλον ἢ τῷ ῥήματι χρωμένουσ μὴ παρὰ τὸ εἰκὸσ ἀντιπράττειν ἀνδράσι τοσοῖσδε ἰδίων ἢ προγονικῶν κτήσεων κατὰ στάσιν ἐκπεσοῦσιν ὑπὲρ νεανίσκου τοσόνδε πλοῦτον ἀλλότριόν τε καὶ οὐκ ἰδιωτικὸν παρ’ ἐλπίδα λαβόντοσ καὶ οὐκ ἐπιδεξίωσ, ἀλλ’ ἐσ θρασύτητα τῇ τύχῃ χρωμένου.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 3 2:8)
οὐχ ὁρᾷσ τὸ ἀγώνισμα οὐδὲ ἀπὸ πολλοῦ, ἀλλ’ εἰσ ἑκάτερον, φησὶ, τῶν αὐλῶν ἐμοῦ χωρὶσ αὐλοῦντοσ καὶ πάσαισ ἅμα ταῖσ ἁρμονίαισ χρωμένου κάθησαι πρὸσ ἑνόσ τινοσ τῶν δακτύλων κίνησιν βλέπων, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ ἐν λύρᾳ ἢ κιθάρᾳ πάντων ὁμοῦ δεικνυμένων μιᾶσ χορδῆσ ἤχου δοκοίησ ἀκούειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 29:7)
νόμου ὄντοσ ἐν Βαβυλωνίᾳ παλαιοῦ δεκάτην εἶναι τῶν εἰσαγομένων, χρωμένου δὲ αὐτῷ οὐθενόσ, τηρήσασ τούσ τε σατράπασ ἅπαντασ προσδοκίμουσ ὄντασ καὶ στρατιώτασ, οὐκ ὀλίγουσ τε πρέσβεισ καὶ τεχνίτασ κλητοὺσ ἄλλουσ τοὺσ ἄγοντασ καὶ ἰδίᾳ ἀποδημοῦντασ, καὶ δῶρα πολλὰ ἀναγόμενα, τὴν δεκάτην ἔπρασσε κατὰ τὸν νόμον τὸν κείμενον.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 124:2)
ἄλλον γὰρ τρόπον συνῆλθον πρίων καὶ τέχνη, οὐχ ἕνεκα κοινοῦ τινοσ οἱο͂ν γὰρ ὄργανον καὶ ψυχή ἀλλὰ τοῦ χρωμένου ἕνεκεν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 172:3)
ἔτι δὲ τἀναντία δεῖ δύνασθαι πείθειν, καθάπερ καὶ ἐν τοῖσ συλλογισμοῖσ, οὐχ ὅπωσ ἀμφότερα πράττωμεν οὐ γὰρ δεῖ τὰ φαῦλα πείθειν, ἀλλ’ ἵνα μὴ λανθάνῃ πῶσ ἔχει, καὶ ὅπωσ ἄλλου χρωμένου τοῖσ λόγοισ μὴ δικαίωσ αὐτοὶ λύειν ἔχωμεν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 12:3)
ἐγὼ οὖν ὡσ ἐπυθόμην παρὰ τῶν ἐν Αἰγύπτῳ ἱερέων ἑνὸσ εὖ μάλα γέροντοσ ἐν τῇ Ὀνούφι, ἄλλα τε πολλὰ τῶν Ἑλλήνων καταγελῶντοσ ὡσ οὐθὲν εἰδότων ἀληθὲσ περὶ τῶν πλείστων, καὶ μάλιστα δὴ τεκμηρίῳ τούτῳ χρωμένου ὅτι Τροίαν τέ εἰσι πεπεισμένοι ὡσ ἀλοῦσαν ὑπὸ Ἀγαμέμνονοσ καὶ ὅτι Ἑλένη συνοικοῦσα Μενελάῳ ἠράσθη Ἀλεξάνδρου·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 45:2)
ἐκεῖ μὲν ἴσωσ κατὰ τὴν τοῦ πράγματοσ διαφορὰν ἐλαφρύνοντοσ τοῦ δαιμονίου τὸ βάροσ, ἐνταῦθα δὲ οἶμαι πρὸσ τὴν τοῦ χρωμένου δύναμιν καὶ γνώμην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 3:2)
ὅ τε Σοφοκλῆσ μέσοσ ἐοίκεν ἀμφοῖν εἶναι, οὔτε τὸ αὔθαδεσ καὶ ἁπλοῦν τὸ τοῦ Αἰσχύλου ἔχων οὔτε τὸ ἀκριβὲσ καὶ δριμὺ καὶ πολιτικὸν τὸ τοῦ Εὐριπίδου, σεμνὴν δέ τινα καὶ μεγαλοπρεπῆ ποίησιν τραγικώτατα καὶ εὐεπέστατα ἔχουσαν, ὥστε πλείστην εἶναι ἡδονὴν μετὰ ὕψουσ καὶ σεμνότητοσ, τῇ τε διασκευῇ τῶν πραγμάτων ἀρίστῃ καὶ πιθανωτάτῃ κέχρηται, ποιήσασ τὸν Ὀδυσσέα μετὰ Νεοπτολέμου παραγιγνόμενον, ἐπειδὴ εἵμαρτο ἁλῶναι τὴν Τροίαν ὑπό τε τοῦ Νεοπτολέμου καὶ τοῦ Φιλοκτήτου χρωμένου τοῖσ Ἡρακλείοισ τόξοισ, καὶ αὐτὸν μὲν ἀποκρυπτόμενον, τὸν δὲ Νεοπτόλεμον πέμποντα πρὸσ τὸν Φιλοκτήτην, ὑποτιθέμενον αὐτῷ ἃ δεῖ ποιεῖν, καὶ τὸν χορὸν οὐχ ὥσπερ ὁ Αἰσχύλοσ καὶ Εὐριπίδησ ἐκ τῶν ἐπιχωρίων πεποίηκεν, ἀλλὰ τῶν ἐν τῇ νηὶ συμπλεόντων τῷ Ὀδυσσεῖ καὶ τῷ Νεοπτολέμῳ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 25:1)
ἐνεργῶσ δ’ αὐτοῦ ταῖσ προσβολαῖσ χρωμένου καὶ τοῦ πολίσματοσ ἤδη κατὰ κράτοσ ἁλισκομένου παρεγένετο βοηθήσων τοῖσ Ὠρίταισ Τελεσφόροσ μὲν ἐκ Πελοποννήσου μετὰ νεῶν εἴκοσι καὶ στρατιωτῶν χιλίων, Μήδιοσ δ’ ἐκ τῆσ Ἀσίασ ἔχων ναῦσ ἑκατόν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 75 7:2)
οἱ δ’ Ἠπειρῶται χρόνον μέν τινα διέμενον ὑπ’ Ἀλκέτου βασιλευόμενοι, χρωμένου δ’ αὐτοῦ χαλεπώτερον τοῖσ πλήθεσιν αὐτόν τε κατέσφαξαν καὶ δύο τῶν υἱῶν παῖδασ ὄντασ τὴν ἡλικίαν Ἠσιονέα καὶ Νίσον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 89 3:2)
ἃ δέ γε Αἰσχίνησ περὶ αὐτοῦ γράφει συκοφαντῶν, ὥσπερ ἔφην, τοτὲ μὲν ὡσ πικροῖσ καὶ περιέργοισ ὀνόμασι χρωμένου, τοτὲ δ’ ὡσ ἀηδέσι καὶ φορτικοῖσ, ῥᾳδίασ ἔχει τὰσ ἀπολογίασ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 551)
ὡσ δὲ χώματα μὲν ἐγείραντοσ τοῦ Σίμωνοσ, μηχανήματα δ’ ἱστάντοσ καὶ πολλῇ σπουδῇ χρωμένου περὶ τὴν τῆσ Βεθσούρου πολιορκίαν ἔδεισαν οἱ φρουροί, μὴ κατὰ κράτοσ ἐξαιρεθέντοσ τοῦ χωρίου διαφθαρῶσιν, πέμψαντεσ πρὸσ τὸν Σίμωνα ἠξίουν ὁρ́κουσ λαβόντεσ, ὥστε μηδὲν ὑπ’ αὐτοῦ παθεῖν, καταλιπεῖν τὸ χωρίον καὶ πρὸσ Δημήτριον ἀπελθεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 190:1)
κληθῆναι γὰρ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἐπὶ τὴν βασιλείαν οὐχὶ νοσοῦντοσ πρὸσ τῷ σώματι καὶ τὴν ψυχήν, ἀλλὰ ἀκραιφνεῖ μὲν τῷ λογισμῷ χρωμένου, ἀλκῇ δὲ σώματοσ τοῖσ πράγμασιν ἐφεστηκότοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 284:3)
ὥστε καὶ τῶν φίλων ἐρομένων τὴν αἰτίαν τοῦ ἐπὶ τοιούτοισ ὁλκῇ χρωμένου, ἔφη τὰσ μὲν πρεσβείασ τρίβειν, ὅπωσ μὴ ἀπαλλαγῆσ αὐταῖσ ἐκ τοῦ ὀξέοσ γενομένησ ἕτεροι πρέσβεισ ἐπιχειροτονηθέντεσ ἐπανίοιεν ὄχλοσ τε αὐτῷ γίγνοιτο ἐπιδοχαῖσ αὐτῶν καὶ πομπαῖσ προσκειμένῳ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 208:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION