Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

περὶ δὲ τῶν φίλων καὶ τοῦ στρατοῦ παντόσ, εἰ μὲν οὐχ ὑποπτεύσεισ’ με λέγοντα, συμβουλεύσω τὰ σοὶ μάλιστα ὠφελιμώτατα, μηδὲν δεινὸν αὐτοὺσ ἐργάσασθαι διὰ τὴν ἐμὴν καὶ σὴν φιλονικίαν, μηδὲ ἄνθρωπον ὄντα καὶ τύχῃ χρώμενον, οὐ βεβαίῳ πράγματι, κωλῦσαι τοὺσ κινδυνεύειν ἐν τύχαισ ἢ χρείαισ ἐθελήσοντάσ ποτε ὑπὲρ σοῦ, μαθόντασ ἐκ τοῦδε τοῦ σοῦ νόμου δυσέλπιστον σῴζεσθαι μὴ κατορθοῦσιν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 6:3)
τὸν μὲν οὖν ποταμὸν καὶ ὁ Ἀννίβασ ζεύξασ ἐπέρα, ̔6̓ τὸ δ’ ἔργον εὐθὺσ τόδε, πρῶτον ἢ δεύτερον ἐπὶ τῇ τῶν Ἀλπείων ὀρῶν διαβάσει, παρὰ τοῖσ ἐπέκεινα Κελτοῖσ ἐξῇρε τὸν Ἀννίβαν ὡσ ἄμαχον στρατηγὸν καὶ τύχῃ λαμπρᾷ χρώμενον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 1:6)
καὶ αὐτὸν αἰσίῳ ἀνέμῳ χρώμενον ὁ Βρέττιοσ οὐ καταλαβὼν Σκίαθον ἐξεῖλεν, ἣ τῆσ λείασ τοῖσ βαρβάροισ ταμιεῖον ἦν, καὶ δούλουσ τινὰσ αὐτῶν ἐκρέμασε, καὶ ἐλευθέρων ἀπέτεμε τὰσ χεῖρασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 2:5)
καὶ μὴν καὶ τράπεζαν πολλῷ ἀφθονωτέραν παρέθηκε τῆσ γῆσ, ἀναπαύλασ τε μυρίασ ἐξεῦρε, καὶ τὸν ἄνθρωπον ἁπλῶσ εἰπεῖν πτηνὸν ἀπέδειξε, μόνον οὐχ ὡσ πτεροῖσ τισι διὰ τῆσ θαλάττησ χρώμενον, τάξασ μετὰ τῶν ἀνέμων φέρεσθαι, καὶ οὐδὲ τούτου φθονήσασ, οὐχ ὅπωσ ἄλλου τινὸσ, οὐχ ὥσπερ ὁ πρεσβύτατοσ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἕνα τὸν Περσέα παρεῖναι λέγεται εἰσ τὴν ἀρχὴν τὴν αὐτοῦ, καὶ τοῦτον μικρὸν ἀπέχοντα τῆσ γῆσ καὶ τῆσ θαλάττησ, καὶ τὸν Βελλεροφόντην τὸν ἐνθένδε μετὰ ταῦτα οὐκ ἐπὶ καλῷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 4:8)
ἔνι γὰρ καὶ χωρὶσ μέτρων τῶν γε τοιούτων τυγχάνειν τοῦ μέτρου καὶ τοὐναντίον, ὥσπερ ἰατρὸν ἄνευ σταθμῶν καὶ μέτρων ἔνεστι τὸ δέον συλλογίσασθαι καὶ αὖ τὸν τούτοισ χρώμενον διαμαρτεῖν ἀπειρίᾳ τοῦ πράγματοσ εἰσ ὃ δεῖ τῶν μέτρων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 4:1)
οὐ γάρ ἐστι μὴ λόγῳ χρώμενον στοχάζεσθαι, ἀλλ’ ὁ τοῦ πράγματοσ λόγοσ οὗτόσ ἐστιν ὁ ποιῶν στοχάζεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 33:11)
εἰ γὰρ προσέλθοι τὸ δύνασθαι πείθειν τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ ὑπάρχουσιν αὐτῷ κατὰ τὴν τέχνην, τί κωλύει προθεραπεύειν τὰ πολλὰ τῇ ῥητορικῇ, πρὶν τῶν τῆσ ἰατρικῆσ ὀργάνων ἅψασθαι, τῷ σοφωτάτῳ τῶν φαρμάκων, ἔφη τισ, χρώμενον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 103:6)
πειρατέον δὲ περὶ πάντων τούτων ζητεῖν τὴν πίστιν διὰ τῶν λόγων, μαρτυρίοισ καὶ παραδείγμασι χρώμενον τοῖσ φαινομένοισ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 67:1)
ὁρῶν τε γὰρ εἶναί φαμεν καὶ τὸ δυνάμει ὁρῶν καὶ τὸ ἐντελεχείᾳ, καὶ τὸ ἐπίστασθαι ὡσαύτωσ καὶ τὸ δυνάμενον χρῆσθαι τῇ ἐπιστήμῃ καὶ τὸ χρώμενον, καὶ ἠρεμοῦν καὶ ᾧ ἤδη ὑπάρχει ἠρεμία καὶ τὸ δυνάμενον ἠρεμεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 101:2)
ἔτι ἐπεὶ δύο τρόποι τῶν προτάσεων, ἔχοντα μὲν ἀμφοτέρασ οὐδὲν κωλύει πράττειν παρὰ τὴν ἐπιστήμην, χρώμενον μέντοι τῇ καθόλου ἀλλὰ μὴ τῇ κατὰ μέροσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 34:1)
δεῖ δὲ χρῆσθαι τοῖσ παραδείγμασι οὐκ ἔχοντα μὲν ἐνθυμήματα ὡσ ἀποδείξεσιν ἡ γὰρ πίστισ διὰ τούτων, ἔχοντα δὲ ὡσ μαρτυρίοισ, ἐπιλόγῳ χρώμενον τοῖσ ἐνθυμήμασιν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 20 9:1)
Δημόκριτον δὲ τὸν Ἀβδηρίτην λόγοσ ἔχει διὰ γῆρασ ἐξάξαι αὑτὸν διεγνωκότα τοῦ ζῆν καὶ ὑφαιροῦντα τῆσ τροφῆσ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, ἐπεὶ αἱ τῶν Θεσμοφορίων ἡμέραι ἐνέστησαν, δεηθεισῶν τῶν οἰκείων γυναικῶν μὴ ἀποθανεῖν κατὰ τὴν πανήγυριν, ὅπωσ ἑορτάσωσι, πεισθῆναι κελεύσαντα μέλιτοσ ἀγγεῖον αὑτῷ πλησίον παρατεθῆναι, καὶ διαζῆσαι ἡμέρασ ἱκανὰσ τὸν ἄνδρα, τῇ ἀπὸ τοῦ μέλιτοσ ἀναφορᾷ μόνῃ χρώμενον, καὶ μετὰ τὰσ ἡμέρασ βασταχθέντοσ τοῦ μέλιτοσ ἀποθανεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 26 1:3)
εἶτ’ οὐ περίεργόν ἐστιν ἄνθρωποσ φυτὸν ὑπεναντιωτάτοισ τε πλείστοισ χρώμενον;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 97 1:2)
οἶδα δὲ κἀγώ τινα πολίτην ἡμέτερον πτωχαλαζόνα, ὃσ δραχμῆσ ἔχων τὰ πάντα ἀργυρώματα ἐβόα καλῶν τὸν οἰκέτην ἕνα ὄντα καὶ μόνον, ὀνόμασι δὲ χρώμενον ψαμμακοσίοισ, παῖ Στρομβιχίδη, μὴ τῶν χειμερινῶν ἀργυρωμάτων ἡμῖν παραθῇσ, ἀλλὰ τῶν θερινῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1449)
ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τὴν σφαγὴν ἔχει τισ ὑμῶν ἐπιδεῖξαι ὅπου ἐγένετο ἢ πῶσ αὐτοῦ ἡ γαστήρ πεπλήρωται παντοίων ἀγαθῶν, καὶ γὰρ κίχλασ ἐν ἑαυτῷ ἔχει καὶ ἄλλα ὀρνίθια ὑπογαστρίων τε μέρη χοιρείων καὶ μήτρασ τόμουσ καὶ τῶν ᾠῶν τὰ χρυσᾶ, ἔτι δὲ ὀρνίθων ’ γαστέρεσ αὐταῖσι μήτραισ καὶ καλῶν ζωμῶν πλέεσ καὶ τὰ ἐκ τῶν σαρκῶν εἰσ λεπτὰ κατακνιζόμενα καὶ μετὰ πεπερίδων συμπλαττόμενα ἰσίκια γὰρ ’ ὀνομάζειν αἰδοῦμαι ’ τὸν Οὐλπιανόν, καίπερ αὐτὸν εἰδὼσ ἡδέωσ αὐτοῖσ χρώμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 192)

SEARCH

MENU NAVIGATION