Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"τάχει μὲν ὅσῳ περὶ ἕκαστα χρῶμαι, σύνιστέ μοι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 7 4:3)
ἔτι δὲ οὐκ ἀλλοτρίοισ χρῶμαι παραδείγμασιν, ἀλλ’ ὑμῶν αὐτῶν, ὅσην τῶν ἐν Ἰταλίᾳ πόλεων ἐπιμέλειαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπιστολὴ περὶ Σμύρνης 4:2)
ἐπὶ γοῦν τῶν βραχυτέρων, φησὶ, τούτῳ χρῶμαι καὶ τοὺσ κλήρουσ οὐ τοῖσ ἁρπάσασιν, ἀλλὰ τοῖσ ἀποδείξασι δίδωμι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 54:8)
καὶ οὔπω ταῦτ’ ἐστὶ τὰ κάλλιστα, ἀλλ’ ὅτι καὶ τὴν σοφιστικὴν τῆσ ῥητορικῆσ ἀμείνονα λέγει, ὥσπερ τὴν γυμναστικὴν τῆσ ἰατρικῆσ καὶ τὴν νομοθετικὴν τῆσ δικαιοσύνησ, φυλάττων μὲν οἶμαι τὸν αὐτὸν ἐφ’ ἅπασι λόγον, τὸ δ’ αὐτὸ πταίων περὶ ἅπαντα, ὥσπερ οἱ τὸ πρῶτον σφαλέντεσ ἐν τοῖσ διαγράμμασι, χρῶμαι δ’ αὐτοῦ Πλάτωνοσ τῷ παραδείγματι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 176:3)
οὔκ, ἀλλ’ ὅπερ πίνων ἀνὴρ πέπονθ’ ὅταν χεσείῃ, τοῖσιν τρόποισ τοῖσ σοῖσιν ὥσπερ βλαυτίοισι χρῶμαι.
(아리스토텔레스, Agon, antepirrheme 1:2)
ἵνα δ’ εἰδῆθ’ ὅτι πολλῷ τοῖσ λόγοισ ἐλάττοσι χρῶμαι τῶν ἔργων, εὐλαβούμενοσ τὸν φθόνον, λέγε μοι ταυτὶ καὶ ἀνάγνωθι λαβὼν τὸν ἀριθμὸν τῶν βοηθειῶν κατὰ τὰ ἐμὰ ψηφίσματα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 428:2)
τούτοισ δὲ τοῖσ ἐκ Βυζαντίου καὶ πάνυ οἰκείωσ χρῶμαι διὰ τὸ ἐνδιατρῖψαι αὐτόθι.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 7:2)
εἰ δ’ ἔχρησασ, χρῶμαι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 43:7)
ἱκανὸν δὲ ἡγησάμενοσ εἶναι τῆσ ἀληθείασ βεβαιωτὴν τὸν Ἀθηναῖον Κηφισόδωρον, ὃσ καὶ συνεβίωσεν Ἰσοκράτει καὶ γνησιώτατοσ ἀκουστὴσ ἐγένετο καὶ τὴν ἀπολογίαν τὴν ὑπὲρ αὐτοῦ τὴν πάνυ θαυμαστὴν ἐν ταῖσ πρὸσ Ἀριστοτέλην ἀντιγραφαῖσ ἐποιήσατο, πιστεύω γεγράφθαι λόγουσ τινὰσ ὑπὸ τοῦ ἀνδρὸσ εἰσ δικαστήρια οὐ μέντοι πολλούσ, καὶ χρῶμαι παραδείγματι ἐξ αὐτῶν ἑνί οὐ γὰρ ἐγχωρεῖ πλείοσι τῷ Τραπεζιτικῷ λεγομένῳ, ὃν ἔγραψε ξένῳ τινὶ τῶν μαθητῶν κατὰ Πασίωνοσ τοῦ τραπεζίτου.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 18 1:2)
ἐγὼ μὲν ἀρκοῦμαι, ἂν ὀρέγωμαι καὶ ἐκκλίνω κατὰ φύσιν, ἂν ὁρμῇ καὶ ἀφορμῇ χρῶμαι ὡσ πέφυκα, ἂν προ[σ]θέσει, ἂν ἐπιβολῇ, ἂν συγκαταθέσει.
(에픽테토스, Works, book 1, Πρὸσ τοὺσ θαυμάζεσθαι θέλοντασ. 2:2)
ὡσ τίνι σοι χρῶμαι, ἄνθρωπε;
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ τὸν ἐπὶ μοιχείᾳ ποτὲ κατειλημμένον. 3:4)
‐ Πῶσ οὖν χρῶμαι αὐτοῖσ;
(에픽테토스, Works, book 2, Πρὸσ Νάσωνα. 15:2)
πῶσ ἐμαυτῷ χρῶμαι;
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ ἀνομολογίασ. 9:2)
καὶ ἔθοσ κομψὸν οὐδέν, οὔτε προσοχὴ οὔτ’ ἐπιστροφὴ ἐφ’ αὑτὸν καὶ παρατήρησισ "πῶσ χρῶμαι ταῖσ προσπιπτούσαισ φαντασίαισ;
(에픽테토스, Works, book 3, Ὅτι εὐλαβῶσ δεῖ συγκαθιέναι εἰσ συμπεριφοράν. 15:1)
βλέπε, πῶσ ἐσθίω, πῶσ πίνω, πῶσ καθεύδω, πῶσ ἀνέχομαι, πῶσ ἀπέχομαι, πῶσ συνεργῶ, πῶσ ὀρέξει χρῶμαι, πῶσ ἐκκλίσει, πῶσ τηρῶ τὰσ σχέσεισ τὰσ φυσικὰσ ἢ ἐπιθέτουσ ἀσυγχύτωσ καὶ ἀπαραποδίστωσ·
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 20:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION