헬라어 문장 내 검색 Language

αἰδοίην, χρυσοστέφανον, καλὴν Ἀφροδίτην ᾄσομαι, ἣ πάσησ Κύπρου κρήδεμνα λέλογχεν εἰναλίησ, ὅθι μιν Ζεφύρου μένοσ ὑγρὸν ἀέντοσ ἤνεικεν κατὰ κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσησ ἀφρῷ ἔνι μαλακῷ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 2:1)
αἰσχύνομαι τὸν πολύυ‐ μνον θεόν, εἰ παρὰ καλλιχόροισι παγαῖσ λαμπάδα θεωρὸν εἰκάδων ὄψεται ἐννύχιοσ ἀύπνοσ ὤν, ὅτε καὶ Διὸσ ἀστερωπὸσ ἀνεχόρευσεν αἰθήρ, χορεύει δὲ σελάνα καὶ πεντήκοντα κόραι Νηρέοσ, αἱ κατὰ πόντον ἀενάων τε ποταμῶν δίνασ, χορευόμεναι τὰν χρυσοστέφανον κόραν καὶ ματέρα σεμνάν·
(에우리피데스, Ion, choral, strophe 21)
ἔνθεν ἀπορνύμεναι, κεκαλυμμέναι ἠέρι πολλῇ, ἐννύχιαι στεῖχον περικαλλέα ὄσσαν ἱεῖσαι, ὑμνεῦσαι Δία τ’ αἰγίοχον καὶ πότνιαν Ἥρην Ἀργεί̈ην, χρυσέοισι πεδίλοισ ἐμβεβαυῖαν, κούρην τ’ αἰγιόχοιο Διὸσ γλαυκῶπιν Ἀθήνην Φοῖβόν τ’ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν ἰοχέαιραν ἠδὲ Ποσειδάωνα γεήοχον, ἐννοσίγαιον, καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ’ Ἀφροδίτην Ἥβην τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην Λητώ τ’ Ιἀπετόν τε ἰδὲ Κρόνον ἀγκυλομήτην Ηὦ τ’ Ηἔλιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελήνην Γαῖάν τ’ Ὠκεανόν τε μέγαν καὶ Νύκτα μέλαιναν ἄλλων τ’ ἀθανάτων ἱερὸν γένοσ αἰὲν ἐόντων.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 2:4)
αὐτὰρ ἔπειτα Οὐρανῷ εὐνηθεῖσα τέκ’ Ὠκεανὸν βαθυδίνην, Κοῖόν τε Κρῖόν θ’ Ὑπερίονά τ’ Ιἀπετόν τε Θείαν τε Ῥείαν τε Θέμιν τε Μνημοσύνην τε Φοίβην τε χρυσοστέφανον Τηθύν τ’ ἐρατεινήν.
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 13:7)
ὡσ τὰ τοιαῦτα καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρὸν τ’ Ἀφροδίτην Ἥρην τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, ὅτι τρία μέρη τῆσ ὀρχήσεωσ, φορὰ καὶ σχῆμα καὶ δεῖξισ· καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν, καί τίνα κοινὰ ποιητικῆσ καὶ ὀρχηστικῆσ. 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION