Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Τοῦ δ’ αὐτοῦ χρόνου κατὰ τὸ ἄστυ οἱ χρῆσται πρὸσ ἀλλήλουσ ἐστασίασαν, οἱ μὲν πράττοντεσ τὰ χρέα σὺν τόκοισ, νόμου τινὸσ παλαιοῦ διαγορεύοντοσ μὴ δανείζειν ἐπὶ τόκοισ ἢ ζημίαν τὸν οὕτω δανείσαντα προσοφλεῖν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 6 11:1)
ἢν γὰρ καὶ δοκέῃ μὲν ἐνδέειν, χρησταὶ δέ τινεσ ὑποφάσιεσ γίγνοιντο, αὖθισ ἐπανατάμνειν τὴν φλέβα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.154)
πάντωσ οὐ πόρρω μαντικῆσ ἡμῖν ἐστιν Ἀπόλλων, ὅσον χρησταὶ μὲν ἐλπίδεσ ἐκεῖναι, χρησταὶ δὲ αἱ νῦν εἰσ ὀφθαλμοὺσ ἡμῖν αὐτίκα ἥξουσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 7:4)
εἰ μὲν γὰρ χρησταὶ αἱ ἐπιθυμίαι, φαύλη ἡ κωλύουσα ἕξισ μὴ ἀκολουθεῖν, ὥσθ’ ἡ ἐγκράτεια οὐ πᾶσα σπουδαία·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 18:3)
εὐθὺσ γὰρ ἴσωσ τῷ μὲν σώφρονι διὰ τὸ σώφρονα εἶναι δόξαι τε καὶ ἐπιθυμίαι χρησταὶ ἐπακολουθοῦσι περὶ τῶν ἡδέων, τῷ δ’ ἀκολάστῳ αἱ ἐναντίαι περὶ τῶν αὐτῶν τούτων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 10 10:2)
αἱ δὲ γνῶμαι πᾶσαι τοῦτο ποιοῦσιν διὰ τὸ ἀποφαίνεσθαι τὸν τὴν γνώμην λέγοντα καθόλου περὶ τῶν προαιρέσεων, ὥστε, ἂν χρησταὶ ὦσιν αἱ γνῶμαι, καὶ χρηστοήθη φαίνεσθαι ποιοῦσι τὸν λέγοντα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 16:4)
οἴμοι δείλαιοσ, ταχέωσ γέ μ’ αἱ χρησταὶ γυναῖκεσ ἐπέλιπον, τῶν δ’ αὖ πονηρῶν ἔτι λέγειν πολλὰσ ἔχω.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 8 1:6)
κυανόχρωσ δ’ ἀμίασ ἐπὶ τοῖσ μέγασ, ὅσ τε θαλάσσησ πάσησ βένθεα οἶδε, Ποσειδάωνοσ ὑποδμώσ, καρῖδὲσ θ’, αἳ Ζηνὸσ Ὀλυμπίου εἰσὶν ἀοιδή,1 αἳ δὴ γήραι κυφαὶ ἔσαν, χρησταὶ δὲ πάσασθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 11:4)
οὐ γὰρ ἂν μετέπιπτε τὰ πράγματ’ ἐπ’ ἀμφότερα, εἰ μὴ τοὺσ μὲν ἐν κινδύνῳ καθεστηκότασ καὶ πράξεισ χρησταὶ καὶ νόμοι καὶ ἄνδρεσ χρηστοὶ καὶ πάντ’ ἐξητασμέν’ ἐπὶ τὸ βέλτιον προῆγε, τοὺσ δ’ ἐν ἁπάσῃ καθεστάναι δοκοῦντασ εὐδαιμονίᾳ πάντα ταῦτ’ ἀμελούμεν’ ὑπέρρει κατὰ μικρόν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 66:2)
ἔτυχεν δὲ οὑτοσὶ ὀφείλων ἐπὶ τῇ νηὶ τῇ ἑαυτοῦ τετταράκοντα μνᾶσ, καὶ οἱ χρῆσται κατήπειγον αὐτὸν ἀπαιτοῦντεσ καὶ ἐνεβάτευον εἰσ τὴν ναῦν, εἰληφότεσ τῇ ὑπερημερίᾳ.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 8:2)
εἰκοστῇ ἵδρωσεν, ἄπυροσ, μετὰ δὲ κρίσιν διψώδησ τε ἦν καὶ τῶν ἀπὸ πνεύμονοσ οὐ χρησταὶ αἱ καθάρσιεσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι348)
τούτου δὲ γενομένου προσῄεσάν μοι οἱ χρῆσται οἷσ ὠφείλετο παρὰ τῷ Μίδᾳ καὶ οἱ πληρωταὶ τῶν ἐράνων καὶ διελέγοντό μοι·
(히페레이데스, Speeches, Κατ’ Ἀθηνογένους 9:2)
χρησταί, καί τινα κοινὴν μανίαν ταύτην ‐’·
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 31:7)
οὐκοῦν καὶ λῦπαι ὡσαύτωσ αἱ μὲν χρησταί εἰσιν, αἱ δὲ πονηραί;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 320:2)
χρησταὶ δὲ οὐχ αἱ τῶν φρονίμων, πονηραὶ δὲ αἱ τῶν ἀφρόνων;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Κρίτων 26:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION