Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ μή, χρῆσθέ μοι ὅ τι ἂν ὑμῖν δοκῇ, ἐὰν μὴ τἀληθῆ λέγω.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 20:4)
ἐπειδὴ <δ’> ἀνεγράφησαν, ἐθέμεθα νόμον, ᾧ πάντεσ χρῆσθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 140:2)
οὗτοσ τοίνυν, ὅτι τοῖσ νόμοισ ἐψηφίσασθε ἀπ’ Εὐκλείδου ἄρχοντοσ χρῆσθαι, ἀξιοῖ ἃ ἔχει ὑμῶν ἐκλέξασ μὴ ἀποδοῦναι, καὶ νῦν γεγένηται ἀντὶ μὲν φυγάδοσ πολίτησ, ἀντὶ δὲ ἀτίμου συκοφάντησ, ὅτι τοῖσ νόμοισ τοῖσ νῦν κειμένοισ χρῆσθε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 153:2)
καί <τοι> οὗτοσ ὁ νόμοσ καὶ πρότερον ἦν <καὶ> ὡσ καλῶσ ἔχων καὶ νῦν ἔστι, καὶ χρῆσθε αὐτῷ, τὸν βουλεύσαντα ἐν τῷ αὐτῷ ἐνέχεσθαι καὶ τὸν τῇ χειρὶ ἐργασάμενον.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 155:2)
καὶ φατὲ μὲν εἶναι φίλοι καὶ σύμμαχοι, καὶ ὑποκρίνεσθε οὕτω, χρῆσθε δὲ ὡσ πολεμίῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 3 2:4)
ὅταν γὰρ ἃ τῶνδε παρίδητε αὐτοὶ τούτοισ χρῆσθε πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ, ἐρυθριᾶν ἀποτυγχάνοντασ περιγίγνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 16:11)
ὅλωσ δ’ εἰ μὲν ἔξεστι μνησικακεῖν, δίκαιον μὲν οὒ, χρῆσθε δ’, εἰ βούλεσθε, τούτῳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 8:1)
καὶ νῦν μέν γε ὑμεῖσ χρῆσθε τούτοισ παραδείγμασι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 18:5)
ἀλλὰ καὶ νῦν ὦνόητοι μεταβαλόντεσ τοὺσ τρόπουσ χρῆσθε τοῖσ χρηστοῖσιν αὖθισ·
(아리스토파네스, Frogs, Parabasis, antepirrheme4)
ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε λανθάνει αὐτόν, ὅτι δι’ ἀμφοτέρων τῶν ὀνομάτων, ὁποτέρῳ ἂν χρῆσθε, ὑμεῖσ ἕξετε τὴν νῆσον, ἄν τε λάβητε ἄν τ’ ἀπολάβητε.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 7:2)
ἂν οὕτω τοῖσ πράγμασι χρῆσθε καὶ παύσησθ’ ὀλιγωροῦντεσ ἁπάντων, ἴσωσ ἄν, ἴσωσ καὶ νῦν ἔτι βελτίω γένοιτο.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 91:1)
δεῖ τοίνυν τοὺσ λίαν ἐπ’ αὐτὰ παρακαλοῦντασ μὴ τῷ μὲν λόγῳ καταχρωμένουσ ἐνοχλεῖν, πάντα δὲ μᾶλλον πράττειν, ἀλλ’ ὑπομείναντασ νυνὶ τὸν ἐξετασμὸν ἢ καὶ τὸ λοιπὸν πειθομένουσ ὑμᾶσ ἔχειν περὶ αὐτῶν, ἢ παραχωρήσαντασ ἐᾶν συμβουλεύειν τοὺσ ἀληθέστερα περὶ τῶν δικαίων ἀποφαινομένουσ, ἵν’ ἢ ἑκόντεσ ἀδικούμενοι ἀνέχησθε καὶ αὐτὸ τοῦτο χαρίζησθε τῷ ἀδικοῦντι, ἢ προελόμενοι περὶ πλείστου ποιήσασθαι τὸ δίκαιον ἀνεγκλήτωσ πρὸσ ἅπαντασ χρῆσθε τῷ συμφέροντι μηκέτι μέλλοντεσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῶν πρὸσ Ἀλέξανδρον Συνθηκῶν 2:3)
Πρόκλησισ ὑμεῖσ τοίνυν καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ βάσανον ἀκριβεστάτην πασῶν <πίστεων> νομίζετε, καὶ ὅπου ἂν δοῦλοι καὶ ἐλεύθεροι παραγένωνται, δέῃ δ’ εὑρεθῆναι τὸ ζητούμενον, οὐ χρῆσθε ταῖσ τῶν ἐλευθέρων μαρτυρίαισ, ἀλλὰ τοὺσ δούλουσ βασανίζοντεσ, οὕτω ζητεῖτε τὴν ἀλήθειαν εὑρεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 47:4)
ταύτην, ἂν ἐμοὶ χρῆσθε συμβούλῳ, φυλάξετε τὴν πίστιν πρὸσ τοῦτον τὸν Θρᾷκα, καὶ μὴ βουλήσεσθ’ εἰδέναι τιν’ ἄν, εἰ πάσησ ἄρξειε Θρᾴκησ, πρὸσ ὑμᾶσ σχοίη γνώμην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 169:3)
ὅτι, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πολλὰ γιγνώσκοντεσ ὀρθῶσ ὑμεῖσ οὐ διὰ τέλουσ αὐτοῖσ χρῆσθε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 203:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION