Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τούτουσ μέντοι τοὺσ νόμουσ εἶναι χρησίμουσ ἢ ἀχρήστουσ ἐφ’ ὑμῖν ἐστιν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 362)
ἔπειτα οἱ μὲν οὐκ ἀδικούμενοι, ἀλλ’ ἀδικοῦντεσ τὴν πόλιν, τιμωρήσονται τὸν προστάντα τῆσ εἰρήνησ, οἱ ὠφελούμενοι τοὺσ χρησίμουσ εἰσ τὰ κοινὰ γενομένουσ ἐγκαταλείψετε;
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1615)
καὶ τοὺσ ἐν Πραινεστῷ προσέταξε χωρὶσ ὅπλων προελθεῖν ἅπαντασ ἐσ τὸ πεδίον καὶ προελθόντων τοὺσ μὲν ἑαυτῷ τι χρησίμουσ γενομένουσ, ὀλίγουσ πάμπαν, ἐξείλετο, τοὺσ δὲ λοιποὺσ ἐκέλευσεν ἐσ τρία ἀπ’ ἀλλήλων διαστῆναι, Ῥωμαίουσ τε καὶ Σαυνίτασ καὶ Πραινεστίουσ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 10 10:7)
ἔλεγέ τε πολλάκισ τοὺσ μὲν αὐστηροὺσ καὶ ἐννόμουσ τῶν στρατηγῶν τοῖσ οἰκείοισ, τοὺσ δὲ εὐχερεῖσ καὶ φιλοδώρουσ τοῖσ πολεμίοισ εἶναι χρησίμουσ·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 2:11)
ὡσ δὲ οἱ μὲν ἐπελέξαντο, οἱ δὲ ᾐδοῦντο συστρατιώτασ πολλὰ συνειργασμένουσ σφίσιν ἀνδραποδίσασθαι, τοὺσ λοιποὺσ κατηκόντισεν ἅπαντασ, τοῦ μὴ τοιούσδε ἄνδρασ ποτὲ Ῥωμαίοισ γενέσθαι χρησίμουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 5:4)
καὶ πάλιν, οὐ τοίνυν μόνον, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τοὺσ ἰδίᾳ γνόντασ εὖ ποιεῖν ὑμᾶσ καὶ παρασχόντασ χρησίμουσ ἑαυτοὺσ ἄξιόν ἐστιν εὐλαβηθῆναι ἀδικῆσαι, ἀλλὰ καὶ πολλούσ, οἳ πόλεισ ὅλασ, τὰσ ἑαυτῶν πατρίδασ, συμμάχουσ ἡμῖν ἐπὶ τοῦ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πολέμου παρέσχον, καὶ πάλιν οὐ τοίνυν μόνον ὁ Κόνων ὑφ’ ἡμῶν τότ’ ἐτιμήθη πράξασ ἃ διεξῆλθον ἐγώ, ἀλλὰ καὶ ὑπ’ ἄλλων πολλῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 15:7)
ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἀσελγαίνοντασ οὐδ’ ὑβρίζοντασ αὐτοὺσ οὐδὲ τῶν ἡδονῶν ἡττωμένουσ, ἀλλ’ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα κοσμίουσ ὄντασ καὶ τὴν τάξιν φυλάττοντασ, καὶ ὅ φησιν Ὅμηροσ αἰδουμένουσ κρατεῖν ἂν τῶν πολεμίων οἶμαι καὶ χρησίμουσ εἶναι κἀκείνῳ καὶ σφίσιν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 43:2)
οὐ τοίνυν οὐδ’ ὁπλίτασ ἀγαθοὺσ, οὐδὲ συλλήβδην εἰπεῖν ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ λυσιτελοῦντασ ἑαυτοῖσ οὐκ ἂν οὕτω βραχὺσ καιρὸσ ἤρκεσε ποιῆσαι, ἀλλ’ ὥσπερ οἱ γεωργοὶ πολλοστῷ μηνὶ τῶν σπερμάτων τὴν ἐπικαρπίαν κομίζονται καὶ οὐχ ἅμα τῷ καταβαλεῖν, οὕτω κἀκείνουσ Μιλτιάδησ παλαιαῖσ ὁμολογίαισ κατειληφὼσ εἶχεν ἐν τῷ καιρῷ χρησίμουσ, οὐκ ἐπὶ τῆσ χρείασ λαμβάνοντασ τὰ μαθήματα ‐ αἰσχρῶσ γὰρ ἂν οὕτω γε ὁ χορὸσ ἠγωνίσατο αὐτῷ ‐ , ἀλλ’ ἐπὶ τῆσ ἐξουσίασ εἰσ τὴν χρείαν ἠσκημένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 48:8)
διαλιπὼν δὲ ὀλίγον χρόνον καὶ συναγαγὼν αὐτοὺσ οὔτε αὐλητὴν ἄνευ χοροῦ οὔτε ἡγεμόνασ ἄνευ ἰδιωτῶν οὐδὲν ἔφη χρησίμουσ εἶναι·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 135:10)
οὐ μὴν ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκὸσ οὐθὲν κωλύει πρὸσ πολλὰ τῶν ἀναγκαίων εἶναι χρησίμουσ αὐτὰσ ἡμῖν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 64:1)
ἔστι δὲ κἀνταῦθα ἐν ἀρχῇ ἀμφισβήτησισ, ἂν φῇ ὃ μὲν ὡσ χρησίμουσ συνελθεῖν αὐτούσ, ὃ δὲ μή, ἀλλ’ ὡσ κατ’ ἄλλην τινὰ φιλίαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 211:2)
εἰσιν εὖνοι οἷσ οὐχ ἑωράκασιν, ὑπολαμβάνουσι δὲ ἐπιεικεῖσ εἶναι ἢ χρησίμουσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 18:1)
οὔτε γὰρ ἡδεῖσ μετ’ ἀρετῆσ ζητοῦσιν οὔτε χρησίμουσ εἰσ τὰ καλά, ἀλλὰ τοὺσ μὲν εὐτραπέλουσ τοῦ ἡδέοσ ἐφιέμενοι, τοὺσ δὲ δεινοὺσ πρᾶξαι τὸ ἐπιταχθέν, ταῦτα δ’ οὐ πάνυ γίνεται ἐν τῷ αὐτῷ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 62:1)
ἢ ὅτι οἱ πολλοὶ φίλουσ οἰόνται τοὺσ χρησίμουσ εἶναι;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 108:3)
εὐπόρων φείδεσθαι, μὴ μόνον τῷ τὰσ κτήσεισ μὴ ποιεῖν ἀναδάστουσ, ἀλλὰ μηδὲ τοὺσ καρπούσ, ὃ ἐν ἐνίαισ τῶν πολιτειῶν λανθάνει γιγνόμενον, βέλτιον δὲ καὶ βουλομένουσ κωλύειν λειτουργεῖν τὰσ δαπανηρὰσ μὲν μὴ χρησίμουσ δὲ λειτουργίασ, οἱο͂ν χορηγίασ καὶ λαμπαδαρχίασ καὶ ὅσαι ἄλλαι τοιαῦται·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 179:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION