Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἷσι μαλθακὴ μὲν εὐνὴ ἄστρωτοσ χαμαὶ, ἀμφίβλημα δὲ εὐτελὲσ, ἀμπεχόνη ἀραιὴ, τὸ δὲ τοῦδε κράνοσ ὁ κοινὸσ ἀὴρ, πλοῦτοσ δὲ ἐννοίησ θείησ περιουσίη τε καὶ χρῆσισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.154)
σύκου χλωροῦ καὶ σταφυλῆσ ἡ χρῆσισ ὡραῖοσ· περίπατοι · ἐπὶ τοῖσι δὲ θυμηδίη ἄλυποσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.151)
ἀλλ’ οἶμαι τὸ τῆσ φύσεωσ Ἑλληνικὸν καὶ εὔκολον καὶ εὔχαρι καὶ ποικίλον καὶ θεῖον ἐφ’ ἅπαντα ταῦτ’ ἄγον σε ποιεῖ μαρτυρεῖν ὅτι καὶ τούτων ἑκάστου χρῆσίσ ἐστι καιρὸν ἔχουσα καὶ χάριν ἐμμελῆ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 180:1)
ταῦτα δὴ οὕτωσ ὑποκείσθω καὶ περὶ ἀρετῆσ, ὅτι ἐστὶν ἡ βελτίστη διάθεσισ ἢ ἕξισ ἢ δύναμισ ἑκάστων, ὅσων ἐστί τισ χρῆσισ ἢ ἔργον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 5:1)
καὶ γὰρ ἔργον τι καὶ χρῆσισ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 7:4)
ἀλλ’ οὐκ οἰκοδόμησισ καὶ ἰατρικῆσ ὑγίεια ἀλλ’ οὐχ ὑγίανσισ οὐδ’ ἰάτρευσισ, τῶν δ’ ἡ χρῆσισ ἔργον, οἱο͂ν ὄψεωσ ὁρ́ασισ καὶ μαθηματικῆσ ἐπιστήμησ θεωρία.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 10:1)
ὥστ’ ἀνάγκη, ὧν ἔργον ἡ χρῆσισ, τὴν χρῆσιν βέλτιον εἶναι τῆσ ἕξεωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 10:2)
ἔτι ἔστω ψυχῆσ ἔργον τὸ ζῆν ποιεῖν, τοῦ δὲ χρῆσισ καὶ ἐγρήγορσισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 13:1)
τό τε γὰρ εὖ πράττειν καὶ τὸ εὖ ζῆν τὸ αὐτὸ τῷ εὐδαιμονεῖν, ὧν ἕκαστον χρῆσίσ ἐστι καὶ ἐνέργεια, καὶ ἡ ζωὴ καὶ ἡ πρᾶξισ καὶ γὰρ ἡ πρακτικὴ χρηστικὴ ἐστίν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 21:1)
καὶ ἡ ἀρετὴ ἄρα ἡ τοιαύτη διάθεσισ ἐστίν, ἣ γίνεταί τε ὑπὸ τῶν ἀρίστων περὶ ψυχὴν κινήσεων καὶ ἀφ’ ἧσ πράττεται τὰ ἄριστα τῆσ ψυχῆσ ἔργα καὶ πάθη, καὶ ὑπὸ τῶν αὐτῶν πὼσ μὲν γίνεται, πὼσ δὲ φθείρεται, καὶ πρὸσ ταὐτὰ ἡ χρῆσισ αὐτῆσ ὑφ’ ὧν καὶ αὔξεται καὶ φθείρεται, πρὸσ ἃ βέλτιστα διατίθησιν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 39:3)
ἣ μὲν γὰρ καθ’ αὑτὸ χρῆσισ τοῦ κτήματοσ ἐστίν, οἱο͂ν ὑποδήματοσ ἢ ἱματίου, ἣ δὲ κατὰ συμβεβηκὸσ μέν, οὐ μέντοι οὕτωσ ὡσ ἂν εἴ τισ σταθμῷ χρήσαιτο τῷ ὑποδήματι, ἀλλ’ οἱο͂ν ἡ πώλησισ καὶ ἡ μίσθωσισ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 86:3)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶ τῶν μὲν ἔσχατον ἡ χρῆσισ οἱο͂ν ὄψεωσ ἡ ὁρ́ασισ, καὶ οὐθὲν γίγνεται παρὰ ταύτην ἕτερον ἀπὸ τῆσ ὄψεωσ, ἀπ’ ἐνίων δὲ γίγνεταί τι οἱο͂ν ἀπὸ τῆσ οἰκοδομικῆσ οἰκία παρὰ τὴν οἰκοδόμησιν, ὅμωσ οὐθὲν ἧττον ἔνθα μὲν τέλοσ, ἔνθα δὲ μᾶλλον τέλοσ τῆσ δυνάμεώσ ἐστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 95:3)
πολλῶν δὲ γινομένων κατὰ τύχην καὶ διαφερόντων μεγέθει καὶ μικρότητι, τὰ μὲν μικρὰ τῶν εὐτυχημάτων, ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἀντικειμένων, δῆλον ὡσ οὐ ποιεῖ ῥοπὴν τῆσ ζωῆσ, τὰ δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ γινόμενα μὲν εὖ μακαριώτερον τὸν βίον ποιήσει καὶ γὰρ αὐτὰ συνεπικοσμεῖν πέφυκεν, καὶ ἡ χρῆσισ αὐτῶν καλὴ καὶ σπουδαία γίνεται, ἀνάπαλιν δὲ συμβαίνοντα θλίβει καὶ λυμαίνεται τὸ μακάριον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 111:1)
χρῆσισ δ’ εἶναι δοκεῖ χρημάτων δαπάνη καὶ δόσισ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 7:5)
καὶ παροιμιαζόμενοί φαμεν ἐν δὲ δικαιοσύνῃ συλλήβδην πᾶσ’ ἀρετὴ ἔνι καὶ τελεία μάλιστα ἀρετή, ὅτι τῆσ τελείασ ἀρετῆσ χρῆσίσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION