헬라어 문장 내 검색 Language

διδόασι δ’ αὐτῷ καὶ τὸν Πᾶνα χορευτὴν τελεώτατον θεῶν ὄντα, ὡσ Πίνδαρόσ τε ὑμνεῖ καὶ οἱ κατ’ Αἴγυπτον ἱερεῖσ κατέμαθον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 2:11)
Νύμφαισ τοίνυν ἀνακραθεὶσ πολλὰ δὴ καὶ παντοῖα ἐχόρευσέ τε καὶ χορεύει κατ’ ἀνθρώπουσ, ἀκριβέστερον Εὐρυκλέουσ τἄνδοθεν καταλαμβάνων, καὶ ποιεῖ χορευτὴν κἂν ἄμουσοσ ᾖ τὸ πρίν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 3:12)
λέγω γὰρ οὖν ὡσ ἐπειδὰν περιέλθῃ τὸ τοῦ θεοῦ φῶσ, καὶ τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτο ἀστράψῃ δι’ ἁρ́ματοσ, οἱᾶ δὴ ταῖσ Μούσαισ ἁρ́ματα οἱ ποιηταὶ δεδώκασι, καὶ κατάσχῃ τὴν ψυχὴν τοῦ λέγοντοσ, ὥσπερ τι πῶμα παρελθὸν ἐξ Ἀπόλλωνοσ πηγῶν, εὐθὺσ μὲν τόνου καὶ θέρμησ ἐνέπλησε μετ’ εὐθυμίασ, ἦρε δὲ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἄνω καὶ τὰσ τρίχασ διέστησε, βλέπει δὲ οὐδ’ εἰσ ἓν ἄλλο ὁ τοιοῦτοσ, εἴτε χορευτὴν εἴτε βάκχον βούλει λέγειν, οὔτε παρὸν οὔτε ἀπὸν, ἀλλ’ ἢ πρὸσ αὐτοὺσ τοὺσ λόγουσ καὶ τοὺσ ταμίασ αὐτῶν, ὥσπερ οἱ πρὸσ τοὺσ ἄλλο τι ὀρέγοντασ ἑαυτοῖσ βλέποντεσ, καὶ ταῦθ’ ὅταν ἐξ ὑψηλῶν προτείνωσι, καί τι ἔποσ, φησὶ, προέηκεν ὅπερ ἄρρητον οὐ φορητὸν ἦν ‐ φέρει γὰρ ὁ καιρὸσ πόλλ’ ἅ τισ οὐκ ἂν ἐννοήσειεν ἰδιώτησ τῶν τοιούτων ἀγώνων ‐ καὶ οὐκ ἔστιν ἀνέντα τὴν γνώμην οὐδ’ ὑποθέντα ἑαυτὸν τοῖσ ἀκροαταῖσ, ὃ προσήκει κέντρον τῶν λόγων διασώσασθαι, ἀλλ’ ἡ θέρμη καθάπερ τι φάρμακον μόνη δὴ παραπέμπει καὶ κατευθύνει καθάπερ ναῦν τὸν λόγον καὶ τοῖσ ἐναντίοισ χώραν οὐ δίδωσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 27:10)
εἶτα τὸν μὲν χορευτὴν οὐδ’ ὁ προσκαλέσασ κατὰ τὸν νόμον ἀζήμιοσ ἔσται, τὸν δὲ χορηγὸν οὐδ’ ὁ συγκόψασ παρὰ πάντασ τοὺσ νόμουσ οὕτω φανερῶσ δώσει δίκην;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 77:1)
τὸν δὲ τοῦτο ἀποκρινάμενον ἐάν τισ ἐπερωτᾷ, εἰ ἐν χορῷ χορευτὴν ὄντα μὴ προσέχειν τῷ κορυφαίῳ μηδὲ ὑπήκοον εἶναι αὐτοῦ, ἀλλ̓ ᾅδειν τε καὶ ἀπᾴδειν, ὅπωσ ἂν αὐτῷ ἐπίῃ, τοῦτο καλὸν οἰέται εἶναι καὶ ἐλευθέριον, τὸ δὲ ἐναντίον τούτου, τὸ προσέχειν καὶ πείθεσθαι τῷ ἡγεμόνι τοῦ χοροῦ, καὶ τότε ἄρχεσθαι καὶ παύεσθαι ᾅδοντα ὁπόταν ἐκεῖνοσ κελεύσῃ, αἰσχρὸν εἶναι καὶ δουλοπρεπέσ, οὐκ ἂν οἶμαι ὁμολογοῖ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 7:2)
καὶ καθήμενοσ κάτω ὑπὸ τῇ κατατομῇ, οὗπερ [εἰώ]θε κα[θῆσ]θ[αι], ἐκέλευ[ε Μνησ]ίθεον τὸν χορευτὴν ἐρωτῆσαι τὸν Ἅρπαλον, ὁπόσα εἰή τὰ χρήματα τὰ ἀνοισθησόμενα εἰσ τὴν ἀκρόπολιν.
(히페레이데스, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων 3:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION