Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

παρέπεται δὲ δύσπνοια, ἀγρυπνίη, ἀποσιτίη, μήλων ἐρύθημα φαιδρὸν, βὴξ ξηρὴ, πτύελα μόλισ ἀναγόμενα, φλέγμα ἢ χολῶδεσ, ἢ δίαιμον κατακορέωσ , ἢ ὑπόξανθον· καὶ τάδε τάξιν οὐκ ἴσχοντα, ἄλλοτε δὲ ἄλλα ἐπιφοιτέοντα καὶ ἀπογιγνόμενα· κάκιον δὲ ἁπάντων, ἢν τὸ δίαιμον ἐκλείπῃ, γίγνονται δὲ παράληροι· ἔστι δ’ ὅτε καὶ κωματώδεεσ , καὶ ἐν τῇ καταφορῇ παράφοροι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.126)
ξυμπαθὴσ γὰρ καὶ ἥδε γίγνεται παρ’ αὐτέην ἐπ’ ἀριστερὰ κειμένη, ὡσ τῆσ ἐπὶ τῷ παντὶ διαπνοῆσ οὐδὲν ἐπικουφιζούσησ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ δέρμα μαλθα· ζούσησ· ξηρὸν δὲ τόδε καὶ Ῥυσὸν καὶ τρηχύ· καὶ ἐπὶ δὲ μᾶλλον ἐν τοῖσι ἐξίσχουσι ὀστώδεσι· οἱο͂ν ὀλεκράνῳ, γούνασι, ἢ κονδύλοισι · ὕπνοι ταραχώδεεσ , κοιλίη τοῖσ μὲν οὐδὲν ἐκδιδοῖ, τοῖσ δὲ σμικρὸν, δριμὺ, χολῶδεσ · οὖρα ξανθὰ, δακνώδεα· τὴν γνώμην οὐ παράφοροιμὲν, νωθροὶ δὲ καὶ μαρασμώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.179)
ἀμύσσον τὸ χολῶδεσ · γεῦσισ μὲν πικρῶν οὐ πικρὴ, τὸ θωῦμα, οὐ μὴν γλυκέη· γλυκέων δὲ πικρή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.329)
ποτὶ καὶ τὸ οὖρον χολῶδεσ, δριμὺ, δακνῶδεσ· τοῦ ἕλκεοσ ἡ ξυνὴ δίαιτα ἤδε ἐν μὲν τῇσι πληρώσεσι διατέταται · ἢν δὲ κενωθῇ, ξυνίζει · πάσχει οὖν ἄρθρου πάθεϊ ἐν ἐκτάσιτε καὶ κάμψι· ἄρθρῳ δὲ οὐκ εὐαλθὲσ ἕλκοσ οὐδέν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.124)
καὶ γὰρ εἰ παχὺ, καὶ χολῶδεσ, καὶ πεπηγὸσ εἰή τὸ αἷμα, καὶ μέλαν ὅκωσ ἀμόργη, ἀλλὰ τόδε ἐστὶ τῆσ φύσιοσ ὁ χῶροσ καὶ ἡ τροφή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.163)
οὐ γὰρ δὴ τοῖσ μὲν νεφροῖσ ἡ φύσισ ἔδωκέ τινα τοιαύτην δύναμιν, οὐχὶ δέ γε καὶ τοῖσ τὸ χολῶδεσ ὑγρὸν ἕλκουσιν ἀγγείοισ οὐδὲ τούτοισ μέν, οὐκέτι δὲ καὶ τῶν ἄλλων μορίων ἑκάστῳ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 13)
οὐδὲ γὰρ οὐδ’ ἐκεῖ παραρρέοντοσ τοῦ αἵματοσ τὰ στόματα τῶν χοληδόχων ἀγγείων ἀκριβῶσ διακριθήσεται τὸ χολῶδεσ περίττωμα.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 25)
ἀλλὰ καὶ τὸ χολῶδεσ ὑγρὸν ἄχρηστον εἶναι πανταπάσι τοῖσ ζῳοίσ ἔφασκεν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., B, section 28)
τὰ μὲν πλεῖστα οὕτω λιθιᾷ‧ γίνεται δὲ παισὶν καὶ ἀπὸ τοῦ γάλακτοσ, ἢν μὴ ὑγιηρὸν ᾖ, ἀλλὰ θερμόν τε λίην καὶ χολῶδεσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, ix.15)
Τὸ μέντοι ὀλίγον ἔποξυ ὑγραίνει μὲν τὸ στόμα καὶ φάρυγγα‧ ἀναγωγὸν δὲ πτυέλου ἐστὶ καὶ ἄδιψον‧ ὑποχονδρίῳ δὲ καὶ σπλάγχνοισι καὶ ταύτῃ εὐμενέσ‧ καὶ τὰσ ἀπὸ μέλιτοσ βλάβασ κωλύει‧ τὸ γὰρ χολῶδεσ ἐν μέλιτι κολάζεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.5)
Ἄλλωσ δὲ οὔτε δίψαν παύει, ἀλλ’ ἐπιπικραίνει‧ χολῶδεσ γὰρ φύσει χολώδει, καὶ ὑποχονδρίῳ κακόν‧ καὶ κάκιστον ἑωυτοῦ καὶ χολωδέστατον καὶ φιλαδυναμώτατον, ὅταν ἐσ κενεότητα ἐσέλθη‧ καὶ σπληνὸσ δὲ αὐξητικὸν καὶ ἤπατόσ ἐστιν, ὁκόταν πεπυρωμένον ἦ‧ καὶ ἐγκλυδαστικόν τε καὶ ἐπιπολαστικόν‧ βραδύπορόν τε γάρ ἐστι διὰ τὸ ὑπόψυχρον καὶ ἄπεπτον εἶναι‧ καὶ οὔτε διαχωρητικὸν, οὔτε διουρητικόν‧ προσβλάπτει δέ τι καὶ διὰ τόδε, ὅτι ἄκοπρόν ἐστι φύσει‧ ἢν δὲ δὴ καὶ ποδῶν ψυχρῶν ποτε ἐόντων ποθῇ, πάντα ταῦτα πολλαπλασίωσ βλάπτει, ἐσ ὅ τι ἂν αὐτέων ὁρμήσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 17.3)
Ἥκιστα δὲ λούειν καιρὸσ τούτουσ οἷσιν ἡ κοιλίη ὑγροτέρη τοῦ καιροῦ ἐν τῇσι νούσοισιν‧ ἀτὰρ οὐδὲ οἷσιν ἕστηκε μᾶλλον τοῦ καιροῦ καὶ μὴ προδιελήλυθεν‧ οὐδὲ δὴ τοὺσ γεγυιωμένουσ χρὴ λούειν, οὐδὲ τοὺσ ἀσώδεασ ἢ ἐμετικοὺσ, οὐδὲ τοὺσ ἐπανερευγομένουσ χολῶδεσ, οὐδὲ τοὺσ ἐκ Ῥινῶν αἱμοῤῬαγέοντασ, εἰ μὴ ἔλασσον τοῦ καιροῦ Ῥέοι‧ τοὺσ δὲ καιροὺσ οἶδασ‧ ἢν δὲ ἔλασσον τοῦ καιροῦ Ῥέοι, λούειν, ἤν τε ὅλον τὸ σῶμα πρὸσ τὰ ἄλλα ἀρήγῃ, ἤν τε τὴν κεφαλὴν μοῦνον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 18.9)
Τῶν δὲ ἐκπυημάτων ὁκόσα μὲν ἔτι χολώδεοσ ἐόντοσ τοῦ πτυέλου ἐκπυί̈σκεται, ὀλέθρια κάρτα, ἤν τε ἐν μέρει τὸ χολῶδεσ τῷ πύῳ ἀναπτύοιτο, ἤν τε ὁμοῦ‧ μάλιστα δὲ, ἢν ἄρξηται χωρέειν τὸ ἐμπύημα ἀπὸ τουτέου τοῦ πτυέλου, ἑβδομαίου ἐόντοσ τοῦ νουσήματοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 15.2)
οὐχ ὁρᾷσ ὡσ διῆρται τὸ ξύλον καὶ συνέσπακε τὰσ ὀφρῦσ καὶ ἀπειλητικόν τι καὶ χολῶδεσ ὑποβλέπει;
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 7:19)

SEARCH

MENU NAVIGATION