헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ τῆσ γυναικὸσ δ’ ἀμπέχει χιτώνιον;
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Episode 1:19)
καὶ ταῖσ ἀδελφαῖσ ἀγοράσαι χιτώνιον ἐκέλευσεν ἂν τῇ μητρί θ’ ἱματίδιον·
(아리스토파네스, Plutus, Episode24)
διόπερ οὐδὲ ῥᾳδίωσ ἦν αὐτὴν ἰδεῖν γυμνὴν ἐχέσαρκον γὰρ χιτώνιον ἠμπείχετο καὶ τοῖσ δημοσίοισ οὐκ ἐχρῆτο βαλανείοισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 59 2:2)
ἐμὲ δὲ ὁρῶν ἐκ τῆσ κακοπαθείασ ἔτι πονήρωσ ἔχοντα ἐνέδυσε χιτώνιον, τῆσ θυγατρὸσ ἀφελόμενοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 70:1)
ἐπειδὰν δέ ποτε διὰ μακροῦ τοῦ χρόνου Κρονίων ἢ Παναθηναίων ἐπιστάντων πέμπηταὶ τί σοι ἐφεστρίδιον ἄθλιον ἢ χιτώνιον ὑπόσαθρον, ἐνταῦθα μάλιστα πολλὴν δεῖ καὶ μεγάλην γενέσθαι τὴν πομπήν.
(루키아노스, De mercede, (no name) 37:1)
ἐγὼ δέ σοι ἐκπλέοντι τὸ μικρὸν ἐκεῖνο χιτώνιον τὸ μέχρι τῶν μηρῶν, ὡσ ἔχοισ ἐρέττων, Ἐπιούρου τοῦ πρωρέωσ ἐκλαθομένου αὐτὸ παῤ ἡμῖν, ὁπότε ἐκάθευδε παῤ ἐμοί.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Δωρίων και Μυρτάλη. 2:6)
ἡδέωσ δ̓ ἂν ἔμαθον ἅτινά σοι παρὰ τοῦ Βιθυνοῦ τὰ δῶρα τουτὶ πρῶτον ὁρᾷσ τὸ χιτώνιον;
(루키아노스, Dialogi meretricii, Δωρίων και Μυρτάλη. 3:9)
^ οἱο͂ν ἐκεῖνα πῶσ οἰεί κατὰ γῆσ δῦναι ηὐχόμην ἀκούων σου ἐπιδεικνυμένου, ὅτε χιτώνιον μὲν καὶ τὸ ἀνδρεῖον ᾤου λέγεσθαι, δουλάρια δὲ καὶ τοὺσ ἄρρενασ τῶν ἀκολούθων ἀπεκάλεισ, ἃ τίσ οὐκ οἶδεν ὅτι χιτώνιον μὲν γυναικὸσ ἐσθήσ, δουλάρια δὲ τὰ θήλεα καλοῦσιν ;
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 25:2)
"ἀφεὶσ δὲ αὖ τοὺσ τηλικούτουσ καὶ τοιούτουσ ἄνδρασ καὶ πράξεισ λαμπρὰσ καὶ λόγουσ σεμνοὺσ καὶ σχῆμα εὐπρεπὲσ καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ ἔπαινον καὶ προεδρίασ καὶ δύναμιν καὶ ἀρχὰσ καὶ τὸ ἐπὶ λόγοισ εὐδοκιμεῖν καὶ τὸ ἐπὶ συνέσει εὐδαιμονίζεσθαι, χιτώνιόν τι πιναρὸν ἐνδύσῃ καὶ σχῆμα δουλοπρεπὲσ ἀναλήψῃ καὶ μοχλία καὶ γλυφεῖα καὶ κοπέασ καὶ κολαπτῆρασ ἐν ταῖν χεροῖν ἕξεισ κάτω νενευκὼσ εἰσ τὸ ἔργον, χαμαιπετὴσ καὶ χαμαίζηλοσ καὶ πάντα τρόπον ταπεινόσ, ἀνακύπτων δὲ οὐδέποτε οὐδὲ ἀνδρῶδεσ οὐδὲ ἐλεύθερον οὐδὲν ἐπινοῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπωσ εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν, ὅπωσ δὲ αὐτὸσ εὔρυθμόσ τε καὶ κόσμιοσ ἔσῃ, ἥκιστα πεφροντικώσ, ἀλλ’ ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν λίθων.
(루키아노스, Somnium sive vita Luciani, (no name) 8:13)
"σοὶ δ’, ὦ πάτερ, Μιλησίαν χλανίδα τῇ δὲ μητρὶ παραλουργὸν ὠνησόμεθα χιτώνιον;
(플루타르코스, De genio Socratis, section 14 2:7)
καὶ διατριβῆσ γενομένησ, σπαργῶν καὶ μεθύων ὁ Λεύκιοσ αὐτὸσ ἐξανέστη μεταξὺ πίνων πρὸσ ὀργήν καὶ τὴν Μίκκαν εὑρὼν ἐν τοῖσ γόνασι τοῦ πατρὸσ τὴν κεφαλὴν ἔχουσαν ἐκέλευσεν αὐτῷ συνακολουθεῖν οὐ βουλομένησ δὲ τὸ χιτώνιον περιρρήξασ ἐμαστίγου γυμνήν, αὐτὴν μὲν ἐγκαρτεροῦσαν σιωπῇ ταῖσ ἀλγηδόσιν·
(플루타르코스, Mulierum virtutes, Μίκκα καὶ Μεγιστώ 2:2)
"ἔφη γὰρ τὴν Σελήνην δεῖσθαι τῆσ ἑαυτῆσ μητρὸσ ὅπωσ αὐτῇ χιτώνιον ὑφήνῃ σύμμετρον·
(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 14 1:2)
δύστανε, τί μευ τὸ χιτώνιον ἄρδεισ;
(테오크리토스, Idylls, Συρακούσιαι ἢ Αδωνιάζουσαι39)

SEARCH

MENU NAVIGATION