Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν οὖν ἡ διπλόη λυθῇ, ὁ μὲν ἐντὸσ χιτὼν ἀποστὰσ ἐσ μῆκοσ ἔξω χωρέει, ὁ δὲ ἐκτὸσ μίμνει μοῦνοσ, καὶ σαρκοῦται, καὶ ἐπωτειλοῦται, καὶ ἀλθέξονται , καὶ ζώωσι ἀσινέεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.216)
δοκέει δέ κοτε τῆσ διπλόησ τῆσ ὑστέρησ ὁ ἔνδον ὑπεζωκὼσ χιτὼν, ἀποσπᾶσθαι τοῦ ξυναφέοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.291)
ἢν γὰρ τόδε ἕλκηταιβίῃ, συνεκπεράσασ ὁ τῆσ ὑστέρησ χιτὼν .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.293)
εἰ γὰρ πρόσχισμα καὶ κεφαλὶσ καὶ χιτὼν δύναται γενέσθαι, καὶ ὑποδήματα δυνατὸν γενέσθαι, καὶ εἰ ὑποδήματα, καὶ πρόσχισμα καὶ κεφαλίσ καὶ χιτών.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 19 10:2)
οὗτοσ, σὺ μέντοι σπολάδα καὶ χιτῶν’ ἔχεισ, ἀπόδυθι καὶ δὸσ τῷ ποιητῇ τῷ σοφῷ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, lyric17)
στέρνοισ τε πορφύρεον χιτῶν’ ἄμφι, καὶ οὔλιον Θεσσαλὰν χλαμύδ’·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 18 Θησεύς 4:3)
καὶ τοῦτο δὴ ἦν ὁ λεγόμενοσ τῆσ Δηιανείρασ χιτών, ὃν ἐνέδυ ὁ Ἡρακλῆσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΣΟΣ Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ. 12:1)
ὅτι τὸν Ἡρακλέα ἀποκτενεῖ χιτὼν καὶ γυνή, ὅτι τὸν Ἀλέξανδρον δοῦλοσ καὶ κύλιξ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 35:4)
σκεπάζει γὰρ αὐτοὺσ παραμήκησ θυρεὸσ εἰσ τὸν Γαλατικὸν ῥυθμὸν δεδημιουργημένοσ καὶ χιτὼν συνειλημμένοσ ζωστῆρι, καὶ περιτίθενται θηρίων δορὰσ καὶ ξίφοσ σύμμετρον·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 39 7:2)
χιτὼν φαιὸσ ποδήρησ, περὶ αὐτῷ ζώνη φοινικῆ, πῖλοσ Ἀρκαδικὸσ ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ ἔχων ἐνυφασμένα τὰ δώδεκα στοιχεῖα, ἐμβάται τραγικοί, πώγων ὑπερμεγέθησ, ῥάβδοσ ἐν τῇ χειρὶ μειλίνη.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. q'. MENEDHMOS 1:4)
ἔστι δὲ τοῦτο τὸ ἔνδυμα ποδήρησ χιτὼν περιγεγραμμένοσ τῷ σώματι καὶ τὰσ χειρῖδασ περὶ τοῖσ βραχίοσιν κατεσφιγμένοσ, ὃν ἐπιζώννυνται κατὰ στῆθοσ ὀλίγον τῆσ μασχάλησ ὑπεράνω τὴν ζώνην περιάγοντεσ πλατεῖαν μὲν ὡσ εἰσ τέσσαρασ δακτύλουσ, διακένωσ δ’ ὑφασμένην ὥστε λεβηρίδα δοκεῖν ὄφεωσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 193:3)
οὗτοσ ὁ χιτὼν κολποῦται μὲν οὐδαμόθεν, λαγαρὸν δὲ παρέχων τὸν βροχωτῆρα τοῦ αὐχένοσ ἁρπεδόσιν ἐκ τῆσ ὠάσ καὶ τῶν κατὰ στέρνον καὶ μετάφρενον ἠρτημέναισ ἀναδεῖται ὑπὲρ ἑκατέραν κατακλεῖδα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 196:3)
ἔστι δ’ ὁ χιτὼν οὗτοσ οὐκ ἐκ δυοῖν περιτμημάτων, ὥστε ῥαπτὸσ ἐπὶ τῶν ὤμων εἶναι καὶ τῶν παρὰ πλευράν, φάρσοσ δ’ ἓν ἐπίμηκεσ ὑφασμένον σχιστὸν ἔχει βροχωτῆρα πλάγιον, ἀλλὰ κατὰ μῆκοσ ἐρρωγότα πρόσ τε τὸ στέρνον καὶ μέσον τὸ μετάφρενον·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 203:1)
ὑφανθεὶσ ἐπὶ βάθοσ πηχυαῖον ἔκ τε χρωμάτων παντοίων καὶ χρυσοῦ συμπεποικιλμένοσ ἀπερίπτυκτον τοῦ στέρνου τὸ μέσον καταλιμπάνει χειρῖσι τε ἠσκημένοσ καὶ τῷ παντὶ σχήματι χιτὼν εἶναι πεποιημένοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 205:3)
ἀποσημαίνει δὲ καὶ ὁ τοῦ ἀρχιερέωσ χιτὼν τὴν γῆν λίνεοσ ὤν, ὁ δὲ ὑάκινθοσ τὸν πόλον, ἀστραπαῖσ μὲν κατὰ τοὺσ ῥοί̈σκουσ ἀπεικασμένοσ βρονταῖσ δὲ κατὰ τὸν τῶν κωδώνων ψόφον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 229:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION