헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δ’ ὑμέτερον οὐδὲν ὁμοίωσ ἔχει, ἀλλ’ οἱονεὶ κρᾶσισ ἁπασῶν τῶν πολιτειῶν, ἄνευ γε τῆσ ἐφ’ ἑκάστῃ χείρονοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:7)
καίτοι ὅτε τοῦ χείρονοσ νικῶντοσ μένει τοῦθ’ ὅ τινεσ νῦν ὡσ βέλτιστον εἰσηγοῦνται, πόσον τὸ μεταξὺ χρὴ δοκεῖν εἶναι τῆσ γνώμησ ἑκατέρασ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 13:8)
οὗτοσ μὲν οὖν ἃ τοῖσ αὑτοῦ πολίταισ εἰσηγεῖται τὸ καθ’ αὑτὸν, ταῦτα καὶ ὑμῖν προξενεῖ, δουλεύειν, ἀκροᾶσθαι τοῦ χείρονοσ, ἐν προσθήκησ εἶναι μέρει·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 15:8)
τίσ ἂν οὖν λόγοσ μᾶλλον σώσειε τὸ γιγνόμενον ἢ τῷ πιστεῦσαι δικαιότερον ἢ ᾧ θεοὺσ μὲν εὑρεῖν ἕκαστα τίθεμεν καὶ νῦν ἔτι σημαίνειν, πάλιν δ’ ἀρχῆσ ἴδιον φαμὲν εἶναι τὸ εὑρεῖν καὶ προστάξαι, τὸ δ’ ἀκοῦσαι καὶ μαθεῖν τοῦ χείρονοσ, οὔτε γὰρ δή που θεῶν ἅπανθ’ εὑρόντων αἰσχρὸν ἄρχοντοσ θεῖναι τὸ εὑρεῖν, εἴπερ ἄρχουσιν οἱ θεοὶ πάντων, οὔτ’ ἀρχῇ τοῦ προστάξαι προσήκοντοσ αἰσχρὸν εἰσ θεοὺσ ἀνενεγκεῖν τὴν εὑρ́εσιν, εἴπερ εὑρόντοσ μέν ἐστι σημῆναι, εὑρίσκει δὲ ὁ κρείττων ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 31:7)
εἰ δ’ οὔτ’ ἐκεῖνο ἐπαναγκάζει καὶ τοῦτο κωλύει, κατ’ ἐκεῖνο μὲν οὔτε ἀγαθὸν οὔτε κακόν πω, δῶμεν γὰρ ὡσ ἐν τῷ παρόντι, κατὰ τοῦτο δὲ κυρίωσ ἀγαθὸν καὶ τοσούτῳ βέλτιον ἢ χεῖρον, ὅσῳ τοῦ βελτίονοσ μετείληφεν, ἀλλ’ οὐ τοῦ χείρονοσ, εἴπερ βέλτιον τὸ μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι, ἢ δυοῖν ἐκείνοιν τὸ ἕτερον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 60:18)
μή τοι νομίσῃσ ἡμᾶσ ἀγνοεῖν τοὺσ σοὺσ λόγουσ ἢ μὴ συγχωρεῖν ἀληθεῖσ εἶναι, ὡσ οὐ θέμισ ἀνδρὶ βελτίονι ὑπὸ χείρονοσ οὔθ’ ὑβρίζεσθαι οὔτε βλάπτεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 119:11)
ὅταν ἐκπίπτῃ μὲν τοῦ ἁρ́ματοσ ὁ ἡνίοχοσ, ἐν ᾧ πρόσθεν εἱστήκει βεβαίωσ, ἀπορῇ δὲ ὁ κυβερνήτησ ὅπωσ χρὴ σώζειν τὴν ναῦν πολλάκισ ἤδη σεσωκὼσ, ἰλιγγιᾷ δὲ ὁ κρείττων ὑπὸ τοῦ χείρονοσ, κιχάνῃ δὲ βραδὺσ ὠκὺν, πάντα δ’ ἄνω καὶ κάτω περιχωρῇ, τότ’ ἄν τισ ἴδοι τὸν σὸν λόγον, τόθ’ ὡσ ἀληθῶσ προφήτου τινὸσ εἶναι δόξειεν ἂν, ὡσ θεὸσ μὲν καὶ τύχη πάντ’ ἄγουσι, τὸ δ’ ἡμέτερον πᾶν ἦν ἄρα παιδιά.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 144:7)
καίτοι τίσ οὐκ ἂν φήσειεν οὑτωσὶ πολλὴν εἶναι τὴν ἀλογίαν, ὄντα μὲν αὐτὸν κυριώτερον τοῦ Ὀδυσσέωσ εἰσ σοφίασ λόγον, ὡσ ἔφη Πίνδαροσ, εἶθ’ ἡττηθῆναι τοῦ χείρονοσ, καὶ ταῦτ’ οὐκ εἰσ χειρῶν κρίσιν οὐδ’ εἰσ ἄλλο τι τοιοῦτον ἐλθόντοσ τοῦ πράγματοσ, ἀλλ’ εἰσ αὐτὸ τοῦτο ἐν ᾧ κρείττων ἦν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 145:7)
ἀλλ’ οὐ μὰ Δί’ οὐχ ἡ ῥητορικὴ τοσούτῳ χείρων τῆσ νομοθετικῆσ ὥστε τοῦ δευτέρου καὶ χείρονοσ εἴδωλον εἶναι κατεψευσμένον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 164:1)
ὥσθ’ ὅταν φῶσιν ἐπείσακτα ταῦθ’ ἑαυτοῖσ εἶναι καὶ πεπορισμένα καὶ τῆσ ἀρχαίασ ἰδέασ ἑκόντεσ ἐκβαίνειν, ἐρωτᾶν χρὴ πότερον χείρονοσ οὔσησ ἢ βελτίονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:1)
ἀλλὰ μὴν εἴ γε χείρονοσ φήσουσιν, οὐκ ἐγχωρεῖ λέγειν ὡσ ἄρα ἑκόντεσ προί̈ενται τὸ βέλτιον, ὅ γε μήτ’ ἐκτήσαντο μήτε εἶδον πώποτε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 4:3)
ὁ μὲν γὰρ προτρέπων ὡσ βέλτιον συμβουλεύει, ὁ δὲ ἀποτρέπων ὡσ χείρονοσ ἀποτρέπει, τὰ δ’ ἄλλα πρὸσ τοῦτο συμπαραλαμβάνει, ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, ἢ καλὸν ἢ αἰσχρόν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 3 5:2)
καὶ γὰρ εἰ μὲν ἐπαινῶν τισ ἐκείνουσ ταῦτα ἔλεγε καὶ μηδὲν χείρονοσ δόξησ ἀποφαίνων ἐπιτυγχάνοντασ, ἦν μὲν ἂν δήπουθεν εὐήθησ, μᾶλλον δὲ ἀναιδήσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 154:2)
Ζεὺσ γὰρ τοὺσ μὲν συναγωνισαμένουσ τῶν θεῶν μόνουσ ὠνόμασεν Ὀλυμπίουσ, ἵνα τῇ ταύτησ τιμῇ ὁ ἀγαθὸσ κοσμηθεὶσ ἐπωνυμίᾳ διαφέρῃ τοῦ χείρονοσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 15 1:2)
τίσ γὰρ ἑκουσίωσ ἄρχεται τῶν κρειττόνων ὑπὸ τοῦ χείρονοσ;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION