Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦτα δὲ διανοηθεὶσ τοῖσ μὲν στρατιώταισ παρήγγειλεν ἑτοίμουσ εἶναι πρὸσ ἀνάζευξιν καὶ παρασκευάσασθαι δέχ’ ἡμερῶν ἄπυρα σιτία, αὐτὸσ δὲ δια δοὺσ λόγον ἐπ’ Ἀρμενίασ προάξειν ἄφνω παρὰ τὴν πάντων ὑπόληψιν ὡρ́μησε διὰ τῆσ ἐρήμου, τῆσ ὡρ́ασ οὔσησ περὶ χειμερινὰσ τροπάσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 37 3:1)
οἱ δ’ Ἀθηναῖοι μετ’ Εὐρυμέδοντοσ μὲν τοῦ στρατηγοῦ δέκα ναῦσ ἀπέστειλαν εἰσ Σικελίαν καὶ ἀργυρίου τάλαντα ἑκατὸν τεσσαράκοντα περὶ τὰσ χειμερινὰσ τροπάσ·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 6 27:1)
ἤδη δὲ μεθ’ ἡλίου τροπὰσ χειμερινὰσ καὶ ἡνίκα ζέφυροσ πνεῖν ἄρχεται, ὀπισθοχειμῶνεσ μεγάλοι, βόρεια πολλά, χιὼν καὶ ὕδατα πολλὰ συνεχέωσ, οὐρανὸσ λαι λαπώδησ καὶ ἐπινέφελοσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα46)
Ὑπὸ δὲ χειμῶνα περὶ ἡλίου τροπὰσ χειμερινὰσ καὶ μέχρι ἰσημερίησ παρέμενον μὲν καὶ οἱ καῦσοι καὶ τὰ φρενιτικά, καὶ ἔθνῃσκον πολλοί‧ αἱ μέντοι κρίσιεσ μετέπεσον, καὶ ἔκρινε τοῖσι πλείστοισιν ἐξ ἀρχῆσ πεμπταίοισι, διέλειπε τέσσαρασ, ὑπέστρεφεν, ἐκ δὲ τῆσ ὑποστροφῆσ ἔκρινε πεμπταίοισι, τὸ σύμπαν τεσσαρεσκαιδεκαταίοισ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα187)
τὰσ γὰρ θερινὰσ νούσουσ χειμὼν ἐπιγενόμενοσ λύει, καὶ τὰσ χειμερινὰσ θέροσ ἐπιγενόμενον μεθίστησι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι255)
δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ ξυλλεγῆναι μὲν ἐκκλησίαν ἐν τῷ Ὀλύμπῳ περὶ τροπὰσ χειμερινάσ, ἑλέσθαι δὲ ἐπιγνώμονασ τελείουσ θεοὺσ ἑπτά, τρεῖσ μὲν ἐκ τῆσ παλαιᾶσ βουλῆσ τῆσ ἐπὶ Κρόνου, τέτταρασ δὲ ἐκ τῶν δώδεκα, καὶ ἐν αὐτοῖσ τὸν Δία·
(루키아노스, Deorum concilium, (no name) 15:1)
Γαράμαντεσ μόνοι πρόσοικοι ὄντεσ, εὐσταλὲσ καὶ κοῦφον ἔθνοσ, ἄνθρωποι σκηνῖται, ἀπὸ θήρασ τὰ πολλὰ ζῶντεσ, ἐνίοτε οὗτοι ἐσβάλλουσι θηράσοντεσ ἀμφὶ τροπὰσ τὰσ χειμερινὰσ μάλιστα, ὑόντα τὸν θεὸν τηρήσαντεσ, ὁπότε τὸ πολὺ τοῦ καύματοσ σβεσθείη καὶ ἡ ψάμμοσ νοτισθείη καὶ ἀμηέπη βατὴ γένοιτο.
(루키아노스, Dipsades 2:1)
ταῖσ δὲ δὴ κρήναισ, τῇ τοῦ ψυχροῦ καὶ τῇ τοῦ θερμοῦ νάματοσ, πλῆθοσ μὲν ἄφθονον ἐχούσαισ, ἡδονῇ δὲ καὶ ἀρετῇ τῶν ὑδάτων πρὸσ ἑκατέρου τὴν χρῆσιν θαυμαστοῦ πεφυκότοσ, ἐχρῶντο περιστήσαντεσ οἰκοδομήσεισ καὶ δένδρων φυτεύσεισ πρεπούσασ ὕδασι, δεξαμενάσ τε αὖ τὰσ μὲν ὑπαιθρίουσ, τὰσ δὲ χειμερινὰσ τοῖσ θερμοῖσ λουτροῖσ ὑποστέγουσ περιτιθέντεσ, χωρὶσ μὲν βασιλικάσ, χωρὶσ δὲ ἰδιωτικάσ, ἔτι δὲ γυναιξὶν ἄλλασ καὶ ἑτέρασ ἵπποισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὑποζυγίοισ, τὸ πρόσφορον τῆσ κοσμήσεωσ ἑκάστοισ ἀπονέμοντεσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 75:2)
καὶ περὶ τροπὰσ χειμερινὰσ διαβὰσ εἰσ Σικελίαν, καὶ βουλόμενοσ εὐθὺσ ἀποκόψαι Τῶν περὶ αὐτὸν ἡγεμόνων ἅπασαν ἐλπίδα μελλήσεωσ καὶ διατριβῆσ, ἐπὶ τοῦ κλύσματοσ ἔπηξε τὴν ἑαυτοῦ σκηνήν καὶ γενομένου πνεύματοσ ἐμβὰσ ἀνήχθη μετὰ τρισχιλίων πεζῶν καὶ ἱππέων ὀλίγων, ἀποβιβάσασ δὲ τούτουσ λαθών ἀνήχθη πάλιν, ὑπὲρ τῆσ μείζονοσ ὀρρωδῶν δυνάμεωσ·
(플루타르코스, Caesar, chapter 52 1:2)
ἔτι δὲ τὴν βοῦν ὑπὸ τροπὰσ χειμερινὰσ περὶ τὸν ναὸν περιφέρουσι καὶ καλεῖται ζήτησισ Ὀσίριδοσ ἡ περιδρομή, τοῦ ἡλίου τὸ ὕδωρ χειμῶνοσ τῆσ θεοῦ ποθούσησ·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 52 3:1)
περὶ τροπὰσ χειμερινὰσ ἀτελῆ καὶ νεαρὸν ἐν τοῖσ προανθοῦσι καὶ προβλαστάνουσι.
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 65 3:1)
καθόλου μὲν γὰρ οὐδέν ἐστι φύσει τῶν ἐν κύκλῳ περιφερομένων οὔτ’ ἔσχατον οὔτε πρῶτον, νόμῳ δ’ ἄλλην ἄλλοι τοῦ χρόνου λαμβάνουσιν ἀρχὴν ἄριστα δ’ οἱ τὴν μετὰ τροπὰσ χειμερινὰσ λαμβάνοντεσ, ὁπηνίκα τοῦ πρόσω βαδίζειν πεπαυμένοσ ὁ ἥλιοσ ἐπιστρέφει καὶ ἀνακάμπτει πάλιν πρὸσ ἡμᾶσ·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 19 3:2)
ἄριστα δ’ οἱ τὴν μετὰ τροπὰσ χειμερινὰσ λαμβάνοντεσ, ὁπηνίκα τοῦ πρόσω βαδίζειν πεπαυμένοσ ὁ ἥλιοσ ἐπιστρέφει καὶ ἀνακάμπτει πάλιν πρὸσ ἡμᾶσ·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 19 10:1)
τὸ δὲ τρίτον τέτραπται μὲν εἰσ αὐτὴν τὴν Λιβύην, ἐπίκειται δὲ τοῖσ προκειμένοισ τῆσ Καρχηδόνοσ ἀκρωτηρίοισ εὐκαίρωσ, διέχον ὡσ χιλίουσ σταδίουσ, νεύει δ’ εἰσ χειμερινὰσ δύσεισ, διαιρεῖ δὲ τὸ Λιβυκὸν καὶ τὸ Σαρδῷον πέλαγοσ, προσαγορεύεται δὲ Λιλύβαιον.
(폴리비오스, Histories, book 1, chapter 42 6:1)
ἡ δὲ Λιβύη κεῖται μὲν μεταξὺ Νείλου καὶ στηλῶν Ἡρακλείων, τοῦ δὲ περιέχοντοσ πέπτωκεν ὑπό τε τὴν μεσημβρίαν καὶ κατὰ τὸ συνεχὲσ ὑπὸ τὰσ χειμερινὰσ δύσεισ ἑώσ τῆσ ἰσημερινῆσ καταφορᾶσ, ἣ πίπτει καθ’ Ἡρακλείουσ στήλασ.
(폴리비오스, Histories, book 3, chapter 37 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION