Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ δὲ καὶ πικροῦ χείματοσ ἄλλο μῆχαρ βριθύτερον πρόμοισιν μάντισ ἔκλαγξεν προφέρων Ἄρτεμιν, ὥστε χθόνα βάκ‐ τροισ ἐπικρούσαντασ Ἀτρεί‐ δασ δάκρυ μὴ κατασχεῖν·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, strophe 4 1:2)
νῦν ταῦτα πάντα τλᾶσ’ ἀπενθήτῳ φρενὶ λέγοιμ’ ἂν ἄνδρα τόνδε τῶν σταθμῶν κύνα, σωτῆρα ναὸσ πρότονον, ὑψηλῆσ στέγησ στῦλον ποδήρη, μονογενὲσ τέκνον πατρί, καὶ γῆν φανεῖσαν ναυτίλοισ παρ’ ἐλπίδα, κάλλιστον ἦμαρ εἰσιδεῖν ἐκ χείματοσ, ὁδοιπόρῳ διψῶντι πηγαῖον ῥέοσ·
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 8:1)
ἦν δ’ οὐδὲν αὐτοῖσ οὔτε χείματοσ τέκμαρ οὔτ’ ἀνθεμώδουσ ἦροσ οὔτε καρπίμου θέρουσ βέβαιον, ἀλλ’ ἄτερ γνώμησ τὸ πᾶν ἔπρασσον, ἔστε δή σφιν ἀντολὰσ ἐγὼ ἄστρων ἔδειξα τάσ τε δυσκρίτουσ δύσεισ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 1:3)
ὡσ δ’ ὁπότε Κρονίδησ πυκινὴν ἐφέηκε χάλαζαν ἐκ νεφέων ἀνά τ’ ἄστυ καὶ οἰκία, τοὶ δ’ ὑπὸ τοῖσιν ἐνναέται κόναβον τεγέων ὕπερ εἰσαϊόντεσ ἧνται ἀκήν, ἐπεὶ οὔ σφε κατέλλαβε χείματοσ ὡρ́η ἀπροφάτωσ, ἀλλὰ πρὶν ἐκαρτύναντο μέλαθρον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 18:10)
ὧσ δὲ καὶ ὑμέασ αὖτισ ἀπήμονασ ἐξεσάωσεν χείματοσ οὐλομένοιο.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 20:4)
αἱ μὲν ὁμῶσ ὀλίγαι καὶ ἀφεγγέεσ, ἀλλ’ ὀνομαστοὶ ἦρι καὶ ἑσπέριαι, Ζεὺσ δ’ αἴτιοσ, εἱλίσσονται ὅσ σφισι καὶ θέρεοσ καὶ χείματοσ ἀρχομένοιο σημαίνειν ἐπένευσεν ἐπερχομένου τ’ ἀρότοιο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 79 2:2)
ὣσ δ’ αὕτωσ τρήρωσι πελειάσιν ὤπασε τιμήν, αἳ δή τοι θέρεοσ καὶ χείματοσ ἄγγελοί εἰσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 80 3:3)
φύλλων δ’ ὅσσ1’ ἄσπαρτα τά τ’ ἐρρίζωται ἀρούραισ χείματοσ ἠδ’ ὁπόταν πολυάνθεμον εἰᾶρ ἵκηται, αὐχμηρὴν σκόλυμόν τε καὶ ἀγριάδα σταφυλῖνον, καὶ ῥάφυν ἐμπέδιον καὶ καυκαλίδ’ ἀγροιῶτιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 125)
πρὸσ δὲ τοῖσι χείματοσ προβλήματ’, αἶθρον ἐξαμύνασθαι θεοῦ, πόντου τε ναυστολήμαθ’, ὡσ διαλλαγὰσ ἔχοιμεν ἀλλήλοισιν ὧν πένοιτο γῆ.
(에우리피데스, Suppliants, episode 3:6)
ἥτ’ ἀρότοιό τε σῆμα φέρει καὶ χείματοσ ὡρ́ην δεικνύει ὀμβρηροῦ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 51:2)
τάων οὔ ποτε καρπὸσ ἀπόλλυται οὐδ’ ἀπολείπει χείματοσ οὐδὲ θέρευσ, ἐπετήσιοσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 7 10:6)
καὶ καθάπερ ὅταν ἐν συλλόγῳ τινὶ σιωπὴ γένηται, τὸν Ἑρμῆν ἐπεισεληλυθέναι λέγουσιν, οὕτωσ ὅταν εἰσ συμπόσιον ἢ συνέδριον γνωρίμων λάλοσ εἰσέλθῃ, πάντεσ ἀποσιωπῶσι μὴ βουλόμενοι λαβὴν παρασχεῖν ἂν δ’ αὐτὸσ ἄρξηται διαίρειν τὸ στόμα, πρὸ χείματοσ ὥστ’ ἀνὰ ποντίαν ἄκραν βορρᾶ ζαέντοσ ὑφορώμενοι σάλον καὶ ναυτίαν ἐξανέστησαν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 2 1:1)
καὶ καθάπερ ὅταν ἐν συλλόγῳ τινὶ σιωπὴ γένηται, τὸν Ἑρμῆν ἐπεισεληλυθέναι λέγουσιν, οὕτωσ ὅταν εἰσ συμπόσιον ἢ συνέδριον γνωρίμων λάλοσ εἰσέλθῃ, πάντεσ ἀποσιωπῶσι μὴ βουλόμενοι λαβὴν παρασχεῖν ἂν δ’ αὐτὸσ ἄρξηται διαίρειν τὸ στόμα πρὸ χείματοσ ὥστ’ ἀνὰ ποντίαν ἄκραν βορέου πνέοντοσ ὑφορώμενοι σάλον καὶ ναυτίαν ἐξανέστησαν.
(플루타르코스, De garrulitate, section 2 4:1)
κοίλη γάρ, ὄρεσι περίδρομοσ, τραχεῖά τε δυσείσβολόσ τε πολεμίοισ, τὴν δὲ Μεσσηνιακὴν καλλίκαρπον κατάρρυτόν τε μυρίοισι νάμασι, καὶ βουσὶ καὶ ποίμναισιν εὐβοτωτάτην οὔτ’ ἐν πνοαῖσι χείματοσ δυσχείμερον, οὔτ’ αὖ τεθρίπποισ ἡλίου θερμὴν ἄγαν.
(스트라본, 지리학, Book 8, chapter 5 12:3)
ἔχω δέ τοι οὐδ’ ὅσον ὤραν χείματοσ ἢ νωδὸσ καρύων ἀμύλοιο παρόντοσ.
(테오크리토스, Idylls, Βουκολιασταὶ Δάφνισ καὶ Μενάλκας11)

SEARCH

MENU NAVIGATION