Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ δὴ τοῦτο λέγε ὡσ ὄνειδοσ κατὰ τῶν ῥητόρων εἰ χαρίζονται, ἀλλ’ εἰ μετὰ τοῦ βελτίστου καὶ τῆσ χάριτοσ στοχάζονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 44:9)
εἰ δὲ λέγεισ ὡσ ἁπλῶσ χαρίζονται καὶ δουλεύουσι ταῖσ ἐπιθυμίαισ, τίσ ἡ πίστισ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 44:11)
ὥστ’ ἀφ’ ὧν ἔχουσι χαρίζονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 195:2)
ὥστ’ εἰ τοῖσ αὐτοῖσ χαίρουσιν, αὑτοῖσ ἄρ’ οὐχ ἧττον ἢ τούτοισ χαρίζονται·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 13:7)
εἰ δ’ αὖ μὴ νομίζουσι φίλουσ, ἀντὶ τοῦ χαρίζονται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 13:8)
οἱ δὴ περὶ ταῦτα πλεονέκται χαρίζονται ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ ὅλωσ τοῖσ πάθεσι καὶ τῷ ἀλόγῳ τῆσ ψυχῆσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 89:3)
οἱ μὲν γὰρ φίλοι ἀφύλακτοί τε πρὸσ τὸ ἀδικεῖσθαι καὶ προσκαταλλάττονται πρὶν ἐπεξελθεῖν, οἱ δὲ κριταὶ χαρίζονται οἷσ ἂν φίλοι ὦσι, καὶ ἢ ὅλωσ ἀφιᾶσιν ἢ μικροῖσ ζημιοῦσιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 4:2)
οἱ δ’ ἐν αὐτοῖσ οἷσ χαρίζονται Φιλίππῳ συμπράττουσιν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 77:4)
οὐ δεξαμένων δὲ τῶν ἀποστατῶν τὰσ προκλήσεισ, ἀλλ’ ὑπεροψίαν καὶ βαρύτητα καὶ πολλὴν εἰρωνείαν τοῖσ πατρικίοισ ὀνειδισάντων, εἰ προσποιοῦνται μὲν ἀγνοεῖν, ὧν ὁ δῆμοσ δεῖται καὶ δι’ ἃσ ἀνάγκασ ἀπ’ αὐτῶν ἀπέστη, χαρίζονται δ’ αὐτῷ τὴν ἄδειαν τοῦ μηδεμίαν ὑποσχεῖν τῆσ ἀποστάσεωσ δίκην, ὥσπερ ἔτι κύριοι, τῆσ βοηθείασ γε αὐτοὶ δεόμενοι τῆσ πολιτικῆσ οἱ ἐπὶ τοὺσ ὀθνείουσ πολέμουσ οὐκ εἰσ μακρὰν ἐλευσομένουσ πανστρατιᾷ, πρὸσ οὓσ οὐδ’ ἀντᾶραι δυνήσονται, οἳ οὐ σφέτερον ἡγοῦνται τὸ σωθῆναι ἀγαθόν, ἀλλὰ τῶν συναγωνιουμένων εὐτύχημα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 48 3:1)
Τοὺσ εἰσ φιλίαν σοι καθιέντασ δοκίμαζε μὴ ἐξ ὧν σοι δωροῦνται, ἀλλ’ ἐξ ὧν ἑαυτοῖσ μνῶνται καὶ χαρίζονται καὶ κατεπηγγείλαντο καὶ διέθεσαν.
(에픽테토스, Works, gnomologium epicteteum e( stobaei libris 1-2) 7:1)
αὐτοὶ δὲ διὰ τοσούτων κεχωρηκότεσ πόνων καὶ γηρῶντεσ ὑπὸ τοῖσ κράνεσιν ἑτέροισ χαρίζονται τὴν ἐξουσίαν καὶ ταῦτα τὸν ἀξιώτερον ἄρχειν παρ’ αὑτοῖσ ἔχοντεσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 672:1)
Δερκετοῦσ δὲ τὸ ἱρὸν ἔμμεναι οὐδαμὰ πείθομαι, ἐπεὶ καὶ παρ’ Αἰγυπτίων ἐνίοισιν ἰχθύασ οὐ σιτέονται, καὶ τάδε οὐ Δερκετοῖ χαρίζονται.
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 14:7)
καὶ πολλοὶ ἑκάστου ἔτεοσ ἐν τῷ ἱρῷ τάμνονται καὶ θηλύνονται, εἴτε Κομβάβον παραμυθεόμενοι εἴτε καὶ Ἥρῃ χαρίζονται·
(루키아노스, De Syria dea, (no name) 27:2)
ἀλλὰ τῶν τοιούτων καὶ τηλικούτων ἃ θεοὶ χαρίζονται δώρων καὶ ἀγαθῶν οὐκ ἔστιν ἀπόλαυσισ οὐδὲ χρῆσισ ὀρθὴ δίχα νόμου καὶ δίκησ καὶ ἄρχοντοσ.
(플루타르코스, Ad principem ineruditum, chapter, section 3 6:1)
καὶ προσῆν ἡ φιλοφροσύνη, μεθ’ ἧσ μόνησ ὡσ ἀληθῶσ οἱ διδόντεσ χαρίζονται, μνησθήσομαι δὲ ὀλίγων.
(플루타르코스, Alexander, chapter 39 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION