Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἀπὸ τοῦ Χαρίεντοσ ἐσ Χῶβον ποταμὸν ἐσεπλεύσαμεν ἄλλουσ ἐνενήκοντα, ἵναπερ καὶ ὡρμίσθημεν.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 10 2:1)
"τί δεῖ πρὸσ τούτοισ ἔτι παρατίθεσθαι τὰ ἐκ Ταγηνιστῶν τοῦ χαρίεντοσ Ἀριστοφάνουσ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:160)
ἦ σὺ μὲν ἀμφί τε σῦκα καὶ ἀμφὶ ταρίχι’ ἀγάλλῃ, τοῦ δ’ ἐν ἅλμῃ παρατεθέντοσ ου’ γεύῃ χαρίεντοσ ὄψου, τὰ μὲν σῦκα, ὡσ ἂν συκοφάντην λοιδορῶν, τὰ δὲ ταρίχη, μήποτε καὶ ὡσ αἰσχροποιοῦντοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 27 4:2)
ἀλλ’ οὐχ ἡμερίδων θαλερὴν ἐδόκευεν ὀπώρην πεπταμένην χαρίεντοσ ἐπὶ ξυνοχῇσι καρήνου.
(콜루토스, Rape of Helen, book 1124)
φέρε πρὸσ Διόσ, ἆρα ἀκήκοασ ζωγράφου χαρίεντοσ ἔργον, γραφήν τινα προθέντοσ εἰσ τὸ φανερὸν ἵππου θαυμαστήν τε καὶ ἀκριβῶσ ἔχουσαν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 39:4)
γένοιτο δ’ ἂν ἐμμελὴσ ἡ ἀνάπαυσισ αὐτοῖσ, εἰ τοῖσ τοιούτοισ τῶν ἀναγνωσμάτων ὁμιλοῖεν, ἃ μὴ μόνον ἐκ τοῦ ἀστείου τε καὶ χαρίεντοσ ψιλὴν παρέξει τὴν ψυχαγωγίαν, ἀλλά τινα καὶ θεωρίαν οὐκ ἄμουσον ἐπιδείξεται, οἱο͂́ν τι καὶ περὶ τῶνδε τῶν συγγραμμάτων αὐτοὺσ φρονήσειν ὑπολαμβάνω·
(루키아노스, Verae Historiae, book 1 2:1)
"ἀντὶ χαρίεντοσ ἰατροῦ κακὸσ ποιητὴσ καλεῖσθαι ἐπιθυμεῖσ;
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἀρχιδάμου τοῦ Ἀγησιλάου, section 31)
"ἀντὶ χαρίεντοσ ἰατροῦ κακὸσ ποιητὴσ καλεῖσθαι ἐπιθυμεῖσ;
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Ἀρχιδάμου τοῦ Ἁγησιλάου, section 3 1:1)
Ἀντώνιοσ δὲ χαρίεντοσ μὲν ἄλλωσ, ἀπολέμου δὲ καὶ μέγα μηδὲν εἰσ δόξαν αὐτῷ καταλιπόντοσ γενόμενοσ πατρόσ, ἐπὶ τὴν Καίσαροσ ἐτόλμησεν ἀρχήν, οὐδὲν αὐτῷ κατὰ γένοσ προσήκουσαν, ἐλθεῖν, καὶ τοῖσ ἐκείνῳ προπεπονημένοισ αὐτὸσ ἑαυτὸν εἰσεποίησε διάδοχον.
(플루타르코스, Comparison of Demetrius and Antony, chapter 1 2:1)
καίτοι καὶ συνδείπνου τι χαρίεντοσ ἔργον ἐστί, πολὺ δὲ μᾶλλον ἀκροατοῦ.
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 14 2:2)
"ἡ σὴ νῦν φιλότησ καὶ τοῦ χαρίεντοσ ἀίτεω πᾶσι διὰ στόματοσ, μετὰ δ’ ἠιθέοισι μάλιστα.
(테오크리토스, Idylls, Αἴτης10)
ἀλλὰ καὶ ὡμφιτρύωνοσ ὁ χαλκεοκάρδιοσ υἱόσ, ὃσ τὸν λῖν ὑπέμεινε τὸν ἄγριον, ἤρατο παιδόσ, τῶ χαρίεντοσ Ὕλα, τῶ τὰν πλοκαμῖδα φορεῦντοσ, καί νιν πάντ’ ἐδίδαξε πατὴρ ὡσεὶ φίλον υἱέα, ὅσσα μαθὼν ἀγαθὸσ καὶ ἀοίδιμοσ αὐτὸσ ἔγεντο·
(테오크리토스, Idylls, Ὕλας3)
μνᾶμα τοῦ χαρίεντοσ ἔν τε λέσχᾳ ἒν τ’ οἴνῳ τόδε κἄτι τοῖσ ἔπειτα ἄγκειται, παράδειγμα τᾶσ ὀπωπᾶσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 13, chapter 6 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION