Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

νῦν δέ μοι, φίλον κάρα, ἔκβαιν’ ἀπήνησ τῆσδε, μὴ χαμαὶ τιθεὶσ τὸν σὸν πόδ’, ὦναξ, Ἰλίου πορθήτορα.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 8:6)
αἷμα μητρῷον χαμαὶ δυσαγκόμιστον, παπαῖ, τὸ διερὸν πέδοι χύμενον οἴχεται.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode, lyric4)
χαμαὶ δ’ ἐλατὴρ ἀγαθόσ περ ἐκ δίφροιο θορὼν ὁδὸν ἔρχεται·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], [Εἲσ Ἀπόλλωνα Πύθιον] 5:3)
ἀμφοτέρασ δ’ ἐπὶ νῶτα χαμαὶ βάλε φυσιοώσασ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 13:3)
τοῖο δ’ Ἀπόλλων ἔκλυεν, ἐκ χειρῶν δὲ χαμαὶ βάλε κύδιμον Ἑρμῆν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 31:2)
ἑστίη, ἣ πάντων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσιν ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ’ ἀνθρώπων ἕδρην ἀίδιον ἔλαχεσ, πρεσβηίδα τιμήν, καλὸν ἔχουσα γέρασ καὶ τίμιον·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑστίαν 2:1)
ἢν γὰρ τάδε μὲν μὴ ἀπογίγνηται, μίμνῃ δὲ ἡ σκοτοδίνη, ἢ χρόνῳ μακρῷ τελεωθῇ τοῖσι ἰδίοισι συμπτώμασι οὔ τινοσ ἀκεομένου, πάθοσ τὸ σκότωμα γίγνεται, ἐπ’ αἰτίῃ ὑγρῇ τε καὶ ψυχρῇ· ἀλλὰ καὶ ἀρχὴ παθέων ἄλλων, ἢν ἐσ ἀνήκεστον τραπῇ, μανίησ, μελαγχολίησ, ἐπιληψίησ, προσεπιγιγνομένων ἑκάστῃ τῶν ἰδίων ξυμπτωμάτων· σκοτάματοσ δὲ ἡ ἰδέα, βάροσ τῆσ κεφαλῆσ, ὀφθαλμῶν μαρμαρυγαὶ ἐπὶ πολλῷ τῷ σκοτώδεϊ· ἀγνωσίη ἑωυτέων τε καὶ τῶν πέλασ· καὶ ἢν ἐπ’ αὐξήσει ἡ νοῦσοσ γίγνηται, τά τε γυῖα λύονται, καὶ ἑρ́πονται χαμαί· ναυτίη καὶ ἔμετοσ φλέγματ οσ, ἢ χολωδέων, ξανθῶν, ἢ μελάνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.19)
οἷσι μαλθακὴ μὲν εὐνὴ ἄστρωτοσ χαμαὶ, ἀμφίβλημα δὲ εὐτελὲσ, ἀμπεχόνη ἀραιὴ, τὸ δὲ τοῦδε κράνοσ ὁ κοινὸσ ἀὴρ, πλοῦτοσ δὲ ἐννοίησ θείησ περιουσίη τε καὶ χρῆσισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.154)
ἄλλον δὲ ἰδεῖν ἔχιν εἰσ πίθον γλεύκεοσ ἑρπύσαντα, πιόντα τε τοῦ γλεύκεοσ εἰσ κόρον ἀποβλύσαι, πολλὸν δὲ καὶ τοῦ ἰοῦ συνεκχεῖν τῷ γλεύκεϊ · ἐπεὶ δὲ ἀπεπνίγη τὸ θηρίον ἐν τῷ γλεύκεϊ, χανδὸν καὶ πολλὸν τοῦ γλεύκεοσ πιεῖν τὸν ἄνθρωπον, ἀπαλλαγὴν τοῦ βίου καὶ τοῦ πάθεοσ διζήμενον· ὡσ δὲ ἐσ κόρον ἧκε καὶ μέθην, ἔκειτο μὲν χαμαὶ τὰ πρῶτα ὅκωσ ἀποθνήσκων · ἐπεὶ δὲ ἐκ τοῦ κάρου καὶ τῆσ μέθησ ἐξήγρετ ο, περιερρύησαν μὲν τὰ πρῶτα αἱ κόμαι, ἔτι δὲ δάκτυλοίτε καὶ ὄνυχεσ· ἑξῆσ δὲ περιτετήκεισαν πάντα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.394)
νῦν δ’ οἱ ποιηταὶ πολλὰ χρήσιμοι κἀνταῦθα πρόσκεινται καὶ παρακολουθοῦσιν ἡμῖν, ὑπομιμνήσκοντεσ ἀεὶ τῆσ φύσεωσ, ἐφημέρουσ τε καλοῦντεσ καὶ χαμαὶ ἐρχομένουσ, καὶ πάντα τρόπον τὴν ἀλαζονείαν καθαροῦντεσ, ὅπωσ μηδ’ εἴ τισ εὖ πράττειν δοκοίη, τούτῳ θρασύνοιτο, μηδ’ ἑτέρῳ πταίσαντί που προφέροι τὴν τύχην ῥαδίωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 144:9)
ἄγε δὴ σὺ κατάθου πρῶτα τὰ σκεύη χαμαί·
(아리스토텔레스, Prologue 4:30)
διαπατταλευθήσει χαμαί.
(아리스토텔레스, Agon, pnigos5)
οὑτοιί σοι χαμαί, καὶ σὺ κατάθου πάλιν τὸ ξίφοσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Parodos, antistrophe 18)
Θείβαθε γὰρ φυσᾶντεσ ἐξόπισθέ μου τἄνθια τᾶσ γλάχωνοσ ἀπέκιξαν χαμαί.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode8)
εἰ δ’ ὢν χαμαὶ τἄνω κάτωθεν ἐσκόπουν, οὐκ ἄν ποθ’ ηὑρ͂ον·
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 7:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION