Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὠρεΐδησ δ’ Ἀμύκοιο βίην ὑπέροπλοσ ὀπάων οὖτα Βιαντιάδαο κατὰ λαπάρην Ταλαοῖο, ἀλλά μιν οὐ κατέπεφνεν, ὅσον δ’ ἐπὶ δέρματι μοῦνον νηδυίων ἄψαυστοσ ὑπὸ ζώνην θόρε χαλκόσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 2:32)
χαλκὸσ δὲ καὶ σίδηροσ πόρρωθεν εἶργε μὴ προσιέναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 34:5)
χρυσὸσ δὲ καὶ ἄργυροσ καὶ χαλκὸσ καὶ σίδηροσ, πάντα ὁμότιμα ἤγετο, ὁμοίωσ ἐγγείοισ ὀχήμασι καὶ ναυτικοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 65:2)
ὃσ δ’ ἂν περιλειφθῇ αὐτοῖσ χαλκόσ, πρὸσ αὐτὸν ἀναφέροντασ ἀργύριον λαμβάνειν.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 84:4)
λέγω δ’ οἱο͂ν οὔτε τὸ ξύλον οὔτε ὁ χαλκὸσ αἴτιοσ τοῦ μεταβάλλειν ἑκάτερον αὐτῶν, οὐδὲ ποιεῖ τὸ μὲν ξύλον κλίνην ὁ δὲ χαλκὸσ ἀνδριάντα, ἀλλ’ ἕτερόν τι τῆσ μεταβολῆσ αἴτιον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 70:2)
αἴτιον λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ἐξ οὗ γίγνεταί τι ἐνυπάρχοντοσ, οἱο͂ν ὁ χαλκὸσ τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ ὁ ἄργυροσ τῆσ φιάλησ καὶ τὰ τούτων γένη·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 11:1)
τὰ μὲν οὖν αἴτια σχεδὸν τοσαυταχῶσ λέγεται, συμβαίνει δὲ πολλαχῶσ λεγομένων τῶν αἰτίων καὶ πολλὰ τοῦ αὐτοῦ αἴτια εἶναι οὐ κατὰ συμβεβηκόσ οἱο͂ν τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ ἡ ἀνδριαντοποιητικὴ καὶ ὁ χαλκὸσ οὐ καθ’ ἕτερόν τι ἀλλ’ ᾗ ἀνδριάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 16:2)
ἔτι δὲ φύσισ λέγεται ἐξ οὗ πρώτου ἢ ἔστιν ἢ γίγνεταί τι τῶν φύσει ὄντων, ἀρρυθμίστου ὄντοσ καὶ ἀμεταβλήτου ἐκ τῆσ δυνάμεωσ τῆσ αὑτοῦ, οἱο͂ν ἀνδριάντοσ καὶ τῶν σκευῶν τῶν χαλκῶν ὁ χαλκὸσ ἡ φύσισ λέγεται, τῶν δὲ ξυλίνων ξύλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 43:2)
φύσισ δὲ ἥ τε πρώτη ὕλη καὶ αὕτη διχῶσ, ἢ ἡ πρὸσ αὐτὸ πρώτη ἢ ἡ ὅλωσ πρώτη, οἱο͂ν τῶν χαλκῶν ἔργων πρὸσ αὐτὰ μὲν πρῶτοσ ὁ χαλκόσ, ὅλωσ δ’ ἴσωσ ὕδωρ, εἰ πάντα τὰ τηκτὰ ὕδωρ καὶ τὸ εἶδοσ καὶ ἡ οὐσία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 48:1)
ἕνα δ’ ἐν ᾧ ἄν τι ὑπάρχῃ ὡσ δεκτικῷ, οἱο͂ν ὁ χαλκὸσ ἔχει τὸ εἶδοσ τοῦ ἀνδριάντοσ καὶ τὴν νόσον τὸ σῶμα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 223:1)
ἔτι εἰσ ἃ διαιρεῖται ἢ ἐξ ὧν σύγκειται τὸ ὅλον, ἢ τὸ εἶδοσ ἢ τὸ ἔχον τὸ εἶδοσ, οἱο͂ν τῆσ σφαίρασ τῆσ χαλκῆσ ἢ τοῦ κύβου τοῦ χαλκοῦ καὶ ὁ χαλκὸσ μέροσ τοῦτο δ’ ἐστὶν ἡ ὕλη ἐν ᾗ τὸ εἶδοσ καὶ ἡ γωνία μέροσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 235:4)
ἀμφοτέρωσ δὴ λέγομεν τοὺσ χαλκοῦσ κύκλουσ τί εἰσι, καὶ τὴν ὕλην λέγοντεσ ὅτι χαλκόσ, καὶ τὸ εἶδοσ ὅτι σχῆμα τοιόνδε, καὶ τοῦτό ἐστι τὸ γένοσ εἰσ ὃ πρῶτον τίθεται.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 99:2)
διὸ ὥσπερ οὐδ’ ἐκεῖ ἐξ οὗ τοῦτο, ἐκεῖνο οὐ λέγεται, οὐδ’ ἐνταῦθα ὁ ἀνδριὰσ ξύλον, ἀλλὰ παράγεται ξύλινοσ, οὐ ξύλον, καὶ χαλκοῦσ ἀλλ’ οὐ χαλκόσ, καὶ λίθινοσ ἀλλ’ οὐ λίθοσ, καὶ ἡ οἰκία πλινθίνη ἀλλ’ οὐ πλίνθοι, ἐπεὶ οὐδὲ ὡσ ἐκ ξύλου γίγνεται ἀνδριὰσ ἢ ἐκ πλίνθων οἰκία, ἐάν τισ ἐπιβλέπῃ σφόδρα, οὐκ ἂν ἁπλῶσ εἴπειεν, διὰ τὸ δεῖν μεταβάλλοντοσ γίγνεσθαι ἐξ οὗ, ἀλλ’ οὐχ ὑπομένοντοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 103:1)
οἱο͂ν ποιεῖ χαλκῆν σφαῖραν, τοῦτο δὲ οὕτωσ ὅτι ἐκ τουδί, ὅ ἐστι χαλκόσ, τοδὶ ποιεῖ, ὅ ἐστι σφαῖρα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 109:1)
γίγνεται γὰρ ὥσπερ ἡ χαλκῆ σφαῖρα ἀλλ’ οὐ σφαῖρα οὐδὲ χαλκόσ, καὶ ἐπὶ χαλκοῦ, εἰ γίγνεται ἀεὶ γὰρ δεῖ προϋπάρχειν τὴν ὕλην καὶ τὸ εἶδοσ, οὕτωσ καὶ ἐπὶ τοῦ τί ἐστι καὶ ἐπὶ τοῦ ποιοῦ καὶ ποσοῦ καὶ τῶν ἄλλων ὁμοίωσ κατηγοριῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 132:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION