Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καί ῥ’ ὅγε δεξιτεροῖο βοὸσ κέρασ ἄκρον ἐρύσσασ εἷλκεν ἐπικρατέωσ παντὶ σθένει, ὄφρα πελάσσῃ ζεύγλῃ χαλκείῃ, τὸν δ’ ἐν χθονὶ κάββαλεν ὀκλάξ, ῥίμφα ποδὶ κρούσασ πόδα χάλκεον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:31)
μεσσηγὺ δ’ ἀείρασ χάλκεον ἱστοβοῆα, θοῇ συνάρασσε κορώνῃ ζεύγληθεν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:37)
δείσασ δὲ ὁ Ἀκρίσιοσ τοῦτο, ὑπὸ γῆν θάλαμον κατασκευάσασ χάλκεον τὴν Δανάην ἐφρούρει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 1:2)
ἢν δὲ ἔτι καθάρσιοσ τὰ πτύαλα δέηται, τοῖσι κηρώμασι Ῥητίνησ ξυντήκειν, ἢ τοῦ θείου τοῦ ἀπύρου ξυμμίσγειν · καὶ αὖθισ πυρίην τὸ χωρίον ἔχειν· ὡσ τρόποσ δὲ σικύησ· ἔχειν ὦν χρὴ κεραμεο ῦν κοῦφον ἁρμόζον τῇ πλευρῇ, εὐρὺ, ἤ τι χάλκεον, πρηνὲσ ἐπὶ τὰ χείλεα ἀμφιθεῖ ναι τοῖσι ἀλγέουσι· ὑποτιθέναι δὲ φλόγα μεγάλην ξὺν λίπαϊ, ὅκωσ ζῶσα ἐσ πολλὸν διαρκέῃ χρόνον· μὴ περισφίγγειν δὲ τὰ χείλεα πρὸσ τῇ σαρκὶ, ἀλλ’ ἐσ διαπνοὴν διαδοχή τισ ἔστω ὡσ μὴ διασβεσθέῃ τῇ πνιγί· ἐσ πολλὸν δὲ ἐξάπτεσθαι ἔνι· ἡ γὰρ ἔνδον ἐκείνου θέρμη, ἄριστον μὲν πυρίημα, ἀγαθὴ δὲ πρόκλησισ ἱδρώτων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.402)
τὸ δὲ συμμέτρωσ θερμαινόμενον καὶ ψυχόμενον ὕδωρ χρηστόν ἐστι καὶ εἰσ χάλκεον ἢ ἀργύρεον ἄγγοσ ἐγχεόμενον οὐ ποιεῖ τὸ ἰῶδεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 252)
"Αἰγυπτίων ἐν τοῖσ οἴκοισ κεῖται φιάλη χαλκέη καὶ κύαθοσ χάλκεοσ καὶ ἠθάνιον χάλκεον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 403)
παρὰ Γορτυνίοισ ποτηρίου εἶδοσ, ὅμοιον θηρικλείῳ, χάλκεον ὃ δίδοσθαι τῷ ἁρπασθέντι ὑπὸ τοῦ ἐραστοῦ φησιν Ἑρμῶναξ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 10617)
"τυρὸν ἐκπιέσασ τρῖβε καὶ ἐμβαλὼν ἐσ κόσκινον χάλκεον διήθει, εἶτ’ ἐπίβαλε μέλι καὶ σελίγνεωσ ἡμίναν καὶ συμμάλαξον εἰσ ἕν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 5716)
οὐδ’ εἴ μοι δέκα μὲν χεῖρεσ, δέκα δὲ στόματ’ εἰε͂ν, γαστὴρ δ’ ἄρρηκτοσ, χάλκεον δέ μοι ἦτορ ἐνείη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 20:4)
οὐδ’ εἴ μοι δέκα μὲν γλῶσσαι, δέκα δὲ στόματ’ εἰε͂ν, φωνὴ δ’ ἄρρηκτοσ, χάλκεον δέ μοι ἦτορ ἐνείη·
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 45:2)
χάλκεον δέ οἱ γνάθων ἐκ πολιᾶν φθεγγομένασ ὑπάκουε μὲν Ἴδα Τένεδόσ τε περιρρύτα Θρηίκιοί τε φιλήνεμοι γύαι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 76:2)
οὔκουν ἡμῶν ὄφελοσ οὐδὲν οὐδὲ τῆσ ἀνειμένησ ταύτησ καὶ ἀσθενοῦσ παραμυθίασ, ἀλλὰ μᾶλλον Στέντορόσ τινοσ χρεία φθεγγομένου χάλκεον ἢ σιδήρεον, ὃσ ἐμοῦ βοήσεται μεῖζον καὶ σαφέστερον.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 80:2)
καὶ ἦν ἐκεῖ πύργοσ ἀρχαῖοσ ἀνδριάντα χάλκεον ἔχων, χαλκῷ ἐντετηκότα καὶ πρὸσ ἀσφάλειαν τοῦ ἱδρύματοσ καὶ πρὸσ μίμημα τοῦ διηγήματοσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 7:3)
εὑρόντεσ δὲ οὐκ ἄπωθεν τῆσ Συβάρεωσ κρήνην ὀνομαζομένην Θουρίαν, ἔχουσαν αὐλὸν χάλκεον, ὃν ἐκάλουν οἱ ἐγχώριοι μέδιμνον, νομίσαντεσ εἶναι τοῦτον τὸν τόπον τὸν δηλούμενον ὑπὸ τοῦ θεοῦ περιέβαλον τεῖχοσ, καὶ κτίσαντεσ πόλιν ὠνόμασαν ἀπὸ τῆσ κρήνησ Θούριον.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 10 6:1)
ἦν δ’ ἀσσάριον τότε χάλκεον νόμισμα βάροσ λιτριαῖον, ὥστε τὸ σύμπαν ὄφλημα ταλάντων ἑκκαίδεκα εἰσ ὁλκὴν χαλκοῦ γενέσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 27 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION