Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ δ’ ὁπότε Κρονίδησ πυκινὴν ἐφέηκε χάλαζαν ἐκ νεφέων ἀνά τ’ ἄστυ καὶ οἰκία, τοὶ δ’ ὑπὸ τοῖσιν ἐνναέται κόναβον τεγέων ὕπερ εἰσαϊόντεσ ἧνται ἀκήν, ἐπεὶ οὔ σφε κατέλλαβε χείματοσ ὡρ́η ἀπροφάτωσ, ἀλλὰ πρὶν ἐκαρτύναντο μέλαθρον·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 18:10)
ψύξισ ἐστὶ τοῦ ἐμφύτου θερμοῦ οὐ μικρά γε, ἢ καὶ πάγοσ, ὡσ ἕν τι μέγα χεῖμα, εὖτε τὸ ὕδωρ τρέπεται ἐσ χιόνα, ἢ καὶ χάλαζαν, ἢ κρύσταλλον , ἢ πάγον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.362)
ἀλλ’ ὅμωσ ταῦθ’ ὁρῶντεσ οἱ Ἕλληνεσ ἀνέχονται, καὶ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ τὴν χάλαζαν ἔμοιγε δοκοῦσιν θεωρεῖν, εὐχόμενοι μὴ καθ’ ἑαυτοὺσ ἕκαστοι γενέσθαι, κωλύειν δ’ οὐδεὶσ ἐπιχειρῶν.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 39:3)
πρὸσ μὲν γὰρ τοῖσ ὁρ́οισ τῆσ Σκυθίασ τοῖσ πρὸσ τὸ Καυκάσιον ὄροσ συνάπτουσι, παρεληλυθότοσ ἤδη τοῦ χειμῶνοσ, καθ’ ἕκαστον ἔτοσ νιφετοὺσ ἐξαισίουσ γίνεσθαι συνεχῶσ ἐπὶ πολλὰσ ἡμέρασ, ἐν δὲ τοῖσ πρὸσ βορρᾶν ἐστραμμένοισ μέρεσι τῆσ Ἰνδικῆσ ὡρισμένοισ καιροῖσ καὶ χάλαζαν ἄπιστον τὸ μέγεθοσ καὶ τὸ πλῆθοσ καταράττειν, καὶ περὶ μὲν τὸν Ὑδάσπην ποταμὸν ἀρχομένου θέρουσ συνεχεῖσ ὄμβρουσ γίνεσθαι, κατὰ δὲ τὴν Αἰθιοπίαν μεθ’ ἡμέρασ τινὰσ ταὐτὸ συμβαίνειν, καὶ ταύτην τὴν περίστασιν κυκλουμένην ἀεὶ τοὺσ συνεχεῖσ τόπουσ χειμάζειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 41 7:2)
ἃ οἱονεὶ σύνωσιν ποιούμενα χάλαζαν ἀποτελεῖ, ὃ μάλιστα γίνεται ἐν τῷ ἐάρι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 107:4)
χάλαζαν δὲ νέφοσ πεπηγόσ, ὑπὸ πνεύματοσ διαθρυφθέν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 153:4)
καὶ Ζεὺσ μὲν ὄμβρον καὶ χάλαζαν ἄσπετον πέμψει, δνοφώδη τ’ αἰθέροσ φυσήματα·
(에우리피데스, The Trojan Women, episode 2:26)
ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἀστράπτῃ πόσισ Ἥρησ ἠϋκόμοιο τεύχων ἢ πολὺν ὄμβρον ἀθέσφατον ἠὲ χάλαζαν ἢ νιφετόν, ὅτε πέρ τε χιὼν ἐπάλυνεν ἀρούρασ, ἠέ ποθι πτολέμοιο μέγα στόμα πευκεδανοῖο, ὣσ πυκίν’ ἐν στήθεσσιν ἀνεστενάχιζ’ Ἀγαμέμνων νειόθεν ἐκ κραδίησ, τρομέοντο δέ οἱ φρένεσ ἐντόσ.
(호메로스, 일리아스, Book 10 2:3)
οὐ γὰρ μόνον τὰ κεφάλαια ταῦτα τῆσ διοικήσεωσ, ὑετοὺσ καὶ χαλάζασ καὶ πνεύματα καὶ ἀστραπὰσ αὐτὸσ οἰκονομησάμενοσ καὶ διατάξασ πέπαυμαι τῶν ἐπί μέρουσ φροντίδων ἀπηλλαγμένοσ, ἀλλά με δεῖ καὶ ταῦτα μὲν ποιεῖν ἀποβλέπειν δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἁπανταχόσε καὶ πάντα ἐπισκοπεῖν ὥσπερ τὸν ἐν τῇ Νεμέᾳ βουκόλον, τοὺσ κλέπτοντασ, τοὺσ ἐπιορκοῦντασ, τοὺσ θύοντασ, εἴ τισ ἔσπεισε, πόθεν ἡ κνῖσα καὶ ὁ καπνὸσ ἀνέρχεται, τίσ νοσῶν ἢ πλέων ἐκάλεσεν, καὶ τὸ πάντων ἐπιπονώτατον, ὑφ’ ἕνα καιρὸν ἒν τε Ὀλυμπίᾳ τῇ ἑκατόμβῃ παρεῖναι καὶ ἐν Βαβυλῶνι τοὺσ πολεμοῦντασ ἐπισκοπεῖν καὶ ἐν Γέταισ χαλαζᾶν καὶ ἐν Αἰθίοψιν εὐωχεῖσθαι.
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:5)
Σύ, ὦ βέλτιστε, φὴσ εἶναι, ὃσ πρῴην κατέχεασ ἡμῖν τὴν πολλὴν χάλαζαν, ὁ οἰκεῖν ὑπεράνω λεγόμενοσ, ὁ ποιῶν τὸν ψόφον, ᾧ τὸν κριὸν ὁ πατὴρ ἔθυσεν;
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Γανυμήδησ. 3:2)
καὶ ἄλλωσ δὲ καλῶσ ἔχειν ἐδόκει μοι διανείμαντα τοῖσ παισὶν οὖσι τὴν ἀρχὴν αὐτὸν εὐωχεῖσθαι τὰ πολλὰ ἐφ̓ ἡσυχίασ οὔτε τοῖσ εὐχομένοισ χρηματίζοντα οὔτε ὑπὸ τῶν τἀναντία αἰτούντων ἐνοχλούμενον οὔτε βροντῶντα ἢ ἀστράπτοντα ἢ χάλαζαν ἐνίοτε βάλλειν ἀναγκαζόμενον·
(루키아노스, Saturnalia, τὰ πρὸσ Κρόνον 7:6)
τοῦτο δὲ εἰ τοιοῦτόν ἐστιν οὐκ οἶδα, ἔλεγον δὲ οἱ περὶ τὰ Μέθανα, ἐπεὶ χάλαζάν γε ἤδη θυσίαισ εἶδον καὶ ἐπῳδαῖσ ἀνθρώπουσ ἀποτρέποντασ.
(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 34 3:3)
οἱο͂ν ἐδόκει τὸ περὶ τὴν χάλαζαν εἶναι τὴν ὑπὸ χαλαζοφυλάκων αἵματι σπάλακοσ ἢ ῥακίοισ γυναικείοισ ἀποτρεπομένην καὶ τὸ τῶν ἀγρίων ἐρινεῶν, ἃ ταῖσ ἡμέροισ περιαπτόμενα συκαῖσ ἀπορρεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν καρπὸν ἀλλὰ συνέχει καὶ συνεκπεπαίνει·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Τίσ ὁ παρὰ τῷ Πλάτωνι κερασβόλοσ, καὶ διὰ τί τῶν σπερμάτων ἀτεράμονα γίγνεται τὰ προσπίπτοντα τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν. 8:1)
ἢ μηδὲ φλόγα πνεύματοσ λεπτοῦ μηδὲ φλογὸσ αὐγὴν μηδὲ πάχνην δρόσου μηδὲ χάλαζαν ὄμβρου διαφέρειν λέγωμεν, ἀλλ’ ἐπιτάσεισ εἶναι ταῦτα πάντα καὶ σφοδρότητασ·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι’ ἃσ αἰτίασ. 11:1)
χιόνα δ’ ἐπειδὰν τὸ καταφερόμενον ὕδωρ παγῇ, χάλαζαν δ’ ὅταν συμπεριληφθῇ τῷ ὑγρῷ πνεῦμά τι.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 3, chapter 4, Περὶ νεφῶν ὑετῶν χιόνων χαλαζῶν.2)

SEARCH

MENU NAVIGATION