Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Κύστισ δὲ καὶ τὸ χαλαρὸν ἀρχοῦ ἄλλοτε μὲν ἐσ ἔκκρισιν παρεῖται, καὶ ἔστι τῶν περιττῶν ἀεὶ ἔντερα πλήρεα, κύστισ δὲ καὶ ἐσ ὄγκον μέγιστον ἀείρεται, ἄλλοτε δὲ εἰσ κάθεξιν αὐτέων, διαρρέει γὰρ τὰ περιττὰ ὡσ δι’ ἀψύχων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.199)
πρὸσ δὲ τὸ μὴ χαλαρὸν εἶναι τὸ ἐν μέσῳ τῶν κρίκων καταλιμπανόμενον ῥαφὴν αὐτοῦ νήμασιν ὑακινθίνοισ ἐπενόησαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 208:1)
Ἀτὰρ καὶ ἄλλωσ ὁ βοὺσ χαλαρὸν φύσει τὸ ἄρθρον τοῦτο ἔχει μᾶλλον τῶν ἄλλων ζώων‧ διὰ τοῦτο καὶ εἰλίπουν ἐστὶ μᾶλλον τῶν ἄλλων ζώων, καὶ μάλιστα ὅταν λεπτὸν καὶ γηραλέον ἐῄ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 8.9)
Αὐτὴ δὲ ἡ Ῥάχισ κατὰ μῆκοσ ἰθυσκόλιόσ ἐστιν‧ ἀπὸ μὲν τοῦ ἱεροῦ ὀστέου ἄχρι τοῦ μεγάλου σπονδύλου, παρ’ ὃν προσήρτηται τῶν σκελέων ἡ πρόσφυσισ, ἄχρι μὲν τούτου κυφή‧ κύστισ τε γὰρ, καὶ γοναὶ, καὶ ἀρχοῦ τὸ χαλαρὸν ἐν τουτέῳ ἔκτισται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 45.10)
Μάλα μὲν οὖν μετεξέτεροι καταμελέουσι τῶν τοιούτων σινέων, μᾶλλον ἢ ἢν πλευρὴ κατεαγῇ αὐτέοισιν‧ ἀτὰρ καὶ ἰήσιοσ σκεθροτέρησ οἱ τοιοῦτοι δέονται, εἰ σωφρονοῖεν‧ τῇ τε γὰρ διαίτῃ ξυμφέρει ξυνεστάλθαι, ἀτρεμέειν τε τῷ σώματι ὡσ μάλιστα, ἀφροδισίων τε ἀπέχεσθαι, βρωμάτων τε λιπαρῶν, καὶ κερχνωδέων, καὶ ἰσχυρῶν πάντων, φλέβα τε κατ’ ἀγκῶνα τέμνεσθαι, σιγᾷν τε ὡσ μάλιστα, ἐπιδέεσθαί τε τὸ χωρίον τὸ φλασθὲν σπλήνεσι μὴ πολυπτύχοισι, συχνοῖσι δὲ καὶ πολὺ πλατυτέροισι πάντη τοῦ φλάσματοσ, κηρωτῇ τε ὑποχρίειν, ὀθονίοισί τε πλατέσι σὺν ταινίῃσι πλατείῃσι καὶ μαλθακῇσιν ἐπιδέειν, ἐρείδειν τε μετρίωσ, ὥστε μὴ κάρτα πεπιέχθαι φάναι τὸν ἐπιδεδεμένον, μηδ’ αὖ χαλαρόν‧ ἄρχεσθαι δὲ τὸν ἐπιδέοντα κατὰ τὸ φλάσμα, καὶ ἐρηρεῖσθαι ταύτῃ μάλιστα, τὴν δὲ ἐπίδεσιν ποιέεσθαι, ὡσ ἀπὸ δύο ἀρχέων ἐπιδέεται, ἵνα μὴ περιῤῬεπὲσ τὸ δέρμα τὸ περὶ τὰσ πλευρὰσ ἐῄ, ἀλλ’ ἰσόῤῬοπον, ἐπιδέειν δὲ ἢ καθ’ ἑκάστην ἡμέρην, ἢ παρ’ ἑτέρην.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 50.3)
Τοῦτο τὸ ξύλον ἑστεὸσ κωλύει τὴν ἐπίδοσιν ἐπιδιδόναι τὸ σῶμα τοῖσι πρὸσ ποδῶν ἕλκουσιν‧ ἐνίοτε γὰρ ἀρκέει αὐτὸ τὸ ξύλον τοῦτο ἀντὶ τῆσ ἄνωθεν ἀντικατατάσιοσ‧ ἐνίοτε δὲ καὶ, κατατεινομένου τοῦ σκέλεοσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, αὐτὸ τὸ ξύλον τοῦτο, χαλαρὸν ἐγκείμενον ἢ τῇ ἢ τῇ, ἐκμοχλεύειν ἐπιτήδειον ἂν εἰή τὴν κεφαλὴν τοῦ μηροῦ ἐσ τὸ ἔξω μέροσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 72.3)
Ἐπὴν δὲ τριταῖοσ ἐὼν φῇ χαλαρὸν εἶναι, τότ’ ἔπειτα χρὴ τοὺσ νάρθηκασ ἐρείσασθαι, μάλιστα μὲν κατὰ τὸ κάτηγμα, ἀτὰρ καὶ τἄλλα, κατὰ λόγον, ᾗπερ καὶ ἡ ἐπίδεσισ ἐχάλα μᾶλλον ἢ ἐπίεζεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 6.5)
καὶ τὸ χαλαρόν, οὕτω πωσ ὀνομάσασ καὶ τῷ ῥήματι, θερμόν.
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 7 5:1)
πρῶτον μὲν τοίνυν τὸν ῥυταγωγέα χρὴ ἐκ τῆσ ὑποχαλινιδίασ ἢ ἐκ τοῦ ψαλίου ἠρτημένον εὐτρεπῆ εἰσ τὴν ἀριστερὰν χεῖρα λαβεῖν, καὶ οὕτω χαλαρὸν ὡσ μήτ’ ἂν ἀνιὼν τῶν τριχῶν παρὰ τὰ ὦτα λαβόμενοσ μέλλῃ ἀναβήσεσθαι μήτ’ ἂν ἀπὸ δόρατοσ ἀναπηδᾷ, σπᾶν τὸν ἵππον.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 7 2:2)
τὸν μὲν γὰρ καλῶσ ἁρμόττοντα ἐκεῖνον φέρει τὸ σῶμα, τὸν δὲ ἄγαν χαλαρὸν οἱ ὦμοι μόνοι φέρουσιν.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 12 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION