Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἄρασσε μᾶλλον, σφίγγε, μηδαμῇ χάλα.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 4:21)
τοιοῖσδε δή σε Ζεὺσ ἐπ’ αἰτιάμασιν ‐ αἰκίζεταί τε κοὐδαμῇ χαλᾷ κακῶν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 3:12)
τί χαλᾷ μανιῶν;
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests3)
τόδε γάρ τοι ἅμα πάντα ποιέει· ἀλέῃ μὲν χαλᾷ, πῆ δὲ ἐκγλισχραίνει· τὸ δριμὺ δὲ ἐσ προθυμίην δάκνει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.32)
ἀλλ’ ὡσ τάχιστα πρίν τιν’ ἀνθρώπων ἰδεῖν, ῥιπτεῖτε χλαίνασ, ἐμβὰσ ἐκποδὼν ἴτω, χάλα συναπτοὺσ ἡνίασ Λακωνικάσ, βακτηρίασ ἄφεσθε.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Choral2)
χάλα ταχέωσ τὸ στρόφιον ὦναίσχυντε σύ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode 1:20)
κατάβαλλε τἀκάτια, τὰ κυμβία αἴρου τὰ μείζω, κεὐθὺ τοῦ καρχησίου ἄνελκε τὴν γραῦν, τὴν νέαν δ’ ἐπουρίσασ πλήρωσον, εὐτρεπῆ τε τὸν κοντὸν ποοῦ καὶ τοὺσ κάλωσ ἔκλυε καὶ χάλα πόδα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 234)
Θεοδώρου τοῦ αὐλητοῦ Φιλῖνοσ ἦν πατήρ, εἰσ ὃν ταῦτ’ ἔγραψεν ὁ δὲ ἀποστεγάσασ τὸ τρῆμα τῆσ ὄπισθε λαύρησ, διὰ δενδροφόρου φάραγγοσ ἐξέωσε βροντὴν ἠλέματον, ὁκοίην ἀροτὴρ γέρων χαλᾷ βοῦσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 13 4:1)
θ# ὁ δὲ καρκίνοσ ὧδ’ ἔφη, χαλᾷ τὸν ὄφιν λαβών εὐθὺν χρὴ τὸν ἑταῖρον ἔμμεν καὶ μὴ σκολιὰ φρονεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 50 4:4)
χἄλα λήψεται χόνδρον φιλεῖ γὰρ αὕτη πάγχυ ταῦτα δαίνυσθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 59 1:2)
εἶδον γὰρ βαλιὰν ἔλαφον λύκου αἵμονι χαλᾷ σφαζομέναν, ἀπ’ ἐμῶν γονάτων σπασθεῖσαν ἀνοίκτωσ.
(에우리피데스, Hecuba, choral, anapests 1:8)
καὶ σύ, παῖ Λαερτίου, χάλα τοκεῦσιν εἰκότωσ θυμουμένοισ, σύ τ’, ὦ τάλαινα, τοῖσ κρατοῦσι μὴ μάχου.
(에우리피데스, Hecuba, episode 5:2)
καὶ ναῦσ γὰρ ἐνταθεῖσα πρὸσ βίαν ποδὶ ἔβαψεν, ἔστη δ’ αὖθισ, ἢν χαλᾷ πόδα.
(에우리피데스, episode, iambic 21:6)
καίτοι λέγουσιν ὡσ μί’ εὐφρόνη χαλᾷ τὸ δυσμενὲσ γυναικὸσ εἰσ ἀνδρὸσ λέχοσ·
(에우리피데스, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 2:17)
ὁπόταν ἡ τῶν εἰσιόντων σύστασισ ἐν ὑγροῖσ, οἰκεία τῇ τῆσ γλώττησ ἕξει πεφυκυῖα, λεαίνῃ μὲν ἐπαλείφουσα τὰ τραχυνθέντα, τὰ δὲ παρὰ φύσιν συνεστῶτα ἢ κεχυμένα τὰ μὲν συνάγῃ, τὰ δὲ χαλᾷ, καὶ πάνθ’ ὅτι μάλιστα ἱδρύῃ κατὰ φύσιν, ἡδὺ καὶ προσφιλὲσ παντὶ πᾶν τὸ τοιοῦτον ἰάμα τῶν βιαίων παθημάτων γιγνόμενον κέκληται γλυκύ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 315:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION