Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἢν γὰρ καὶ δημότησ ἴδῃ τὸν ἄνθρωπον ὠχρὸν, ἀδρανῆ, ἀναβήσσοντα, ξυντετηκότα, ἀτρεκέα μαντεύεται φθόην· ἀτὰρ ἠδὲ ὁκόσοισι μὲν ἕλκοσ μὲν οὐκ ἔστι ἐν πνεύμονι, ξυντετήκασι δὲ πυρετοῖσι χρονίοισι, πυκνὰ δὲ καὶ σκληρὰ καὶ ἀτελέα βήσσουσι, καὶ ἀνάγουσι οὐδὲν, καὶ τούσδε φθισικοὺσ κικλήσκουσι, οὐ πάνυ ἀσήμωσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.148)
Φέρεται δὲ, ἤν τε ἄνω, ἤν τε κάτω, χρόοσ πύου ποικίλον, ὠχρὸν, ἢ λευκὸν, ἢ τεφρίζον, ἢ πελιδνὸν, ἢ μέλαν, καὶ κακῶδεσ · ἢ ἄνοσμον καὶ παχύτατον· ἢ μέσωσ ἴσχον, ἢ λεῖον, ὁμαλὸν, ἢ τρηχὺ, ἀνώμαλον, καὶ σαρκοει δέα τὰ ἐμπλόωντα, στρογγύλα, ἢ πλατέα, Ῥηϊδίωσ ἀποπλυνόμενα, ἢ ἰξώδεα· ἀθρόον δὲ περὶ πύου εἰρῆσθαι, ὁκόσα μὲν λευκὰ, πέπονα, ἄνοσμα, λεῖα, στρογγύλα, καὶ ἀναβήσσεται θᾶσσον, ἢ ὑποφέρεται, περιεστηκότα· ὁκόσα δὲ ἔξωχρα, χολώδεα, ἀνώμαλα, μοχθηρά.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.185)
ἀνάγκη γὰρ ἢ φαιὸν ἢ ὠχρὸν εἶναι ἢ τοιοῦτόν τι ἄλλο.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 86:3)
ὠχρὸν μὲν οὖν οἶμαί γε καὶ κακοδαίμονα.
(아리스토파네스, Clouds, Episode5)
φθόγγουσ δ’ ἀλύρουσ θρηνοῦμεν ἐπὰν μηδὲν ἔχωμεν χρῶμα δ’ ἀσίτων ἡμῶν ὄντων γίνεται ὠχρόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 44 2:2)
γένη γε μὲν ἰάσι δισσά, ὠχρόν τε χρυσῷ τε φυὴν εἰσ ὦπα προσειδέσ,11 ἅσσα τ’ Ιὠνιάδεσ Νύμφαι στέφοσ ἁγνὸν Ιὤνι Πισαίοισ ποθέσασαι ἐνὶ κλήροισιν ὄρεξαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 313)
ἔχει δὲ καὶ θολὸν ἐν τῇ μύτιδι οὐ μέλανα ἀλλ’ ὠχρὸν καὶ τὸ ὄστρακον μικρὸν λίαν καὶ χονδρῶδεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 130 1:3)
τὸ γοῦν μῆλον ὁράσει μὲν ὠχρόν, γεύσει δὲ γλυκύ, ὀσφρήσει δ’ εὑῶδεσ ὑποπίπτει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 21:6)
Ἢν δὲ καμπύλον γένηται, ἢ πελιὸν, ἢ ὠχρὸν βλέφαρον, ἢ χεῖλοσ, ἢ Ῥὶσ, μετά τινοσ τῶν ἄλλων σημείων, εἰδέναι χρὴ ἐγγὺσ ἐόντα θανάτου‧ θανατῶδεσ δὲ καὶ χείλεα ἀπολυόμενα, καὶ κρεμάμενα, καὶ ψυχρὰ, καὶ ἔκλευκα γιγνόμενα.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 2.10)
Ἔλκοσ δὲ ἤν τε καὶ προγεγονὸσ τύχῃ ἔχων, ἤν τε καὶ ἐν τῇ νούσῳ γένηται, καταμανθάνειν δεῖ‧ ἢν γὰρ μέλλῃ ἀπόλλυσθαι ὁ ἄνθρωποσ, πρὸ το θανάτου πελιδνόν τε καὶ ξηρὸν ἔσται, ἢ ὠχρόν τε καὶ ξηρόν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 3.9)
εἰ γάρ τι μέμνημαι, σχεδὸν εἴκοσιν ἔτη ταῦτά ἐστιν, ἀφ̓ οὗ σε οὐδὲν ἄλλο ποιοῦντα ἑώρακα, ἢ παρὰ τοὺσ διδασκάλουσ φοιτῶντα καὶ ὡσ τὸ πολὺ ἐσ βιβλίον ἐπικεκυφότα καὶ ὑπομνήματα τῶν συνουσιῶν ἀπογραφόμενον, ὠχρὸν ἀεὶ ὑπὸ φροντίδων καὶ τὸ σῶμα κατεσκληκότα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 5:2)
τὰ σημεῖα γὰρ ταῦτα, οἱ στεναγμοὶ καὶ τὰ δάκρυα καὶ τὸ ὠχρὸν εἶναι, οὐκ ἄλλου του ἢ ἔρωτόσ ἐστιν.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 2:4)
ἢ τίνα ἂν αὐτῶν ῥᾳδίωσ δεῖξαι δύναιο μὴ πάντωσ ὠχρὸν ὄντα πολὺ τὸ νεκρῶδεσ ἐμφαίνοντα;
(루키아노스, Saturnalia, letter 2 4:5)
πυρρὸν δὲ ξανθοῦ τε καὶ φαιοῦ κράσει γίγνεται, φαιὸν δὲ λευκοῦ τε καὶ μέλανοσ, τὸ δὲ ὠχρὸν λευκοῦ ξανθῷ μειγνυμένου.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 330:2)
πέμπουσιν οὖν οἱ Λακεδαιμόνιοι Περικλείδαν εἰσ Ἀθήνασ δεόμενοι βοηθεῖν, ὅν φησι κωμῳδῶν Ἀριστοφάνησ καθεζόμενον ἐπὶ τοῖσ βωμοῖσ ὠχρὸν ἐν φοινικίδι στρατιὰν ἐπαιτεῖν.
(플루타르코스, Κίμων, chapter 16 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION