Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπαγαγών τέ ποτε, ψηφισαμένησ τῆσ βουλῆσ τὸν στρατηγὸν αὐτὸν ἑλέσθαι τε καὶ πέμψαι πρέσβεισ οἳ διαλύσουσι τὸν πόλεμον, εἵλετο τρεῖσ ἄνδρασ, ὧν ὁ μὲν τὴν κεφαλήν ποτε λίθῳ πληγεὶσ ἀσχήμονασ ἐπέκειτο ὠτειλάσ, ὁ δὲ τοὺσ πόδασ διέφθαρτο ὑπὸ ῥεύματοσ, ὁ δ’ ἠλιθιώτατοσ ἐνομίζετο εἶναι, ὥστε Κάτωνα τὴν πρεσβείαν ἐπισκώπτοντα εἰπεῖν τὴν πρεσβείαν ταύτην μήτε νοῦν ἔχειν μήτε πόδασ μήτε κεφαλήν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 1 6:7)
χρὴ δὲ σαρκοῦν ἤδη τὸν ἄνθρωπον καὶ τὰσ ὠτειλὰσ ἐσ τὸ πιηρὸν ἄγειν, αἰώρῃσ, ἢ τρίψεσι μαλθακῇσι, περιόδοισι , θυμηδίῃσι, τροφῇ ποικίλῃ καὶ ξυνήθεϊ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.112)
τραυματίᾳ τινὶ κειμένῳ μυῖαι κατὰ πλῆθοσ τὰσ ὠτειλὰσ περιέστασαν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 211:2)
ὃσ καὶ βοῶν πολλάκισ τάσ τε ὠτειλὰσ ἐπιδεικνὺσ διὰ μέσησ ἐσύρετο τῆσ πόλεωσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον δ. 407:2)
Σιδηρίοισι δὲ χρὴ ταῦτα καίειν, μὴ παχέσι, μηδὲ λίην φαλακροῖσιν, ἀλλὰ προμήκεσι ̔ταχυπορώτερα γὰῤ, καὶ τῇ χειρὶ ἐπερείδειν‧ χρὴ δὲ καὶ διαφανέσι καίειν, ὡσ ὅτι τάχιστα περαιωθῇ κατὰ δύναμιν‧ τὰ γὰρ παχέα, βραδέωσ περαιούμενα, πλατυτέρασ τὰσ ἐκπτώσιασ τῶν ἐσχαρῶν ποιέεται, καὶ κίνδυνοσ ἂν εἰή ξυῤῬαγῆναι τὰσ ὠτειλασ‧ καὶ κάκιον μὲν οὐδὲν ἂν εἰή, αἴσχιον δὲ καὶ ἀτεχνότερον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.4)
Ὅταν δὲ διακαύσῃσ ἐσ τὸ πέρην, τῶν μὲν πλείστων ἱκανῶσ ἂν ἔχοι ἐν τῷ κάτω μέρεϊ τὰσ ἐσχάρασ ταύτασ μόνασ θεῖναι‧ ἢν δὲ μὴ κίνδυνοσ φαίνηται εἶναι ξυῤῬαγῆναι τὰσ ὠτειλὰσ, ἀλλὰ πολὺ τὸ διὰ μέσου ἐῄ, ὑπάλειπτρον χρὴ λεπτὸν διέρσαι διὰ τῶν καυμάτων, ἔτι ἀναλελαμμένου τοῦ δέρματοσ, οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ δύναιο διέρσαι‧ ἐπὴν δὲ διέρσῃσ, ἀφεῖναι τὸ δέρμα, ἔπειτα μεσηγὺ τῶν ἐσχαρέων ἄλλην ἐσχάρην ἐμβάλλειν λεπτῷ σιδηρίῳ, καὶ διακαῦσαι, ἄχρισ ἂν τῷ ὑπαλείπτρῳ ἐγκύρσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.5)
Ὅταν δὲ δὴ καθαρὰ γένηται τὰ ἕλκεα, ἐσ ὠτειλάσ τε ἰῄ, τότε δὴ καὶ παντάπασι χρὴ αἰεὶ τὸν βραχίονα πρὸσ τῇσι πλευρῇσι προσδεδέσθαι, καὶ νύκτα καὶ ἡμέρην‧ ἀτὰρ καὶ ὅταν ὑγιέα γένηται τὰ ἕλκεα, ὁμοίωσ ἐπὶ πολὺν χρόνον χρὴ προσδεῖν τὸν βραχίονα πρὸσ τὰσ πλευράσ‧ οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα ἐπουλωθείη, καὶ ἀποληφθείη ἡ εὐρυχωρίη, καθ’ ἣν μάλιστα ὀλισθάνει ὁ βραχίων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 11.16)
Καὶ ἢν κατὰ λόγον τὰ εἰκότα γένηται, ἰσχνότερον μὲν αἰεὶ εὑρεθήσεται τὸ κατὰ τὸ ἕλκοσ, ἰσχνὸν δὲ καὶ τὸ ἄλλο πᾶν τὸ ὑπὸ τῆσ ἐπιδέσιοσ κατεχόμενον‧ καὶ αἵ τε ἐκπυήσιεσ ἔσονται θάσσουσ ἢ τῶν ἄλλωσ ἰητρευμένων ἑλκέων, ὅσα τε σαρκία ἐν τῷ τρώματι ἐμελάνθη καὶ ἐθανατώθη, θᾶσσον περιῤῬήγνυται καὶ ἐκπίπτει ἐπὶ ταύτῃ τῇ ἰητρείῃ, ἢ ἐν τῇσιν ἄλλῃσιν, ἐσ ὠτειλάσ τε θᾶσσον ὁρμᾶται τὸ ἕλκοσ οὕτωσ ἢ ἄλλωσ ἰητρευμένον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 26.11)
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ ζέσσεν ὕδωρ ἐνὶ ἤνοπι χαλκῷ, καὶ τότε δὴ λοῦσάν τε καὶ ἤλειψαν λίπ’ ἐλαίῳ, ἐν δ’ ὠτειλὰσ πλῆσαν ἀλείφατοσ ἐννεώροιο·
(호메로스, 일리아스, Book 18 32:4)
ἀλλὰ μάλ’ αἰνῶσ δείδω μή μοι τόφρα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν μυῖαι καδδῦσαι κατὰ χαλκοτύπουσ ὠτειλὰσ εὐλὰσ ἐγγείνωνται, ἀεικίσσωσι δὲ νεκρόν, ἐκ δ’ αἰὼν πέφαται, κατὰ δὲ χρόα πάντα σαπήῃ.
(호메로스, 일리아스, Book 19 2:9)
ἅμα δὲ τῆσ ἐσθῆτοσ διασχών ἐξέφηνε κατὰ τῶν στέρνων ὠτειλὰσ ἀπίστουσ τὸ πλῆθοσ.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 31 5:2)
ἀφίκοντο γοῦν τινεσ παρ’ αὐτοῦ κατὰ πρεσβείαν πρὸσ Λυσίμαχον, οἷσ ἐκεῖνοσ ἄγων σχολὴν ἐπέδειξεν ἔν τε τοῖσ μηροῖσ καὶ τοῖσ βραχίοσιν ὠτειλὰσ βαθείασ ὀνύχων λεοντείων·
(플루타르코스, Demetrius, chapter 27 3:2)
τοὺσ μὲν γὰρ κεκτημένουσ μέτρια πάντων ἀφῃροῦντο τῶν ὄντων ἐνεχυρασμοῖσ καί πράσεσι, τοὺσ δὲ παντελῶσ ἀπόρουσ αὐτοὺσ ἀπῆγον καί τὰ σώματα καθείργνυσαν αὐτῶν, ὠτειλὰσ ἔχοντα τετρωμένων πολλὰσ καί πεπονηκότων ἐν ταῖσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ στρατείαισ, ὧν τὴν τελευταίαν ἐδέξαντο πρὸσ Σαβίνουσ, τῶν τε πλουσιωτάτων ἐπαγγειλαμένων μετριάσειν καί τῆσ βουλῆσ τὸν ἄρχοντα Μάρκον Οὐαλλέριον ἐγγυήσασθαι ψηφισαμένησ.
(플루타르코스, Lives, chapter 5 1:2)
ἀλλὰ τοῦ γε Μαρκίου πολλὰσ ὑποφαίνοντοσ ὠτειλὰσ ἀπὸ πολλῶν ἀγώνων, ἐν οἷσ ἐπρώτευσεν ἑπτακαίδεκα ἔτη συνεχῶσ στρατευόμενοσ, ἐδυσωποῦντο τὴν ἀρετὴν, καὶ λόγον ἀλλήλοισ ἐδίδοσαν ὡσ ἐκεῖνον ἀποδείξοντεσ.
(플루타르코스, Lives, chapter 15 1:1)
ἢν δὲ μ’ ἔσω κεράμοιο πατήρ τήξῃσι βαθείησ, ἁρ́ματοσ ὠτειλὰσ ῥύομαι εἰναλίου.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 14, chapter 612)

SEARCH

MENU NAVIGATION