Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

φασὶ τοὺσ Λατίνουσ, εἴτε προφάσει χρωμένουσ εἴτε βουλομένουσ ὡσ ἀληθῶσ ἀναμίξασθαι τὰ γένη πάλιν ἐξ ὑπαρχῆσ, πέμψαντασ αἰτεῖν παρὰ τῶν Ῥωμαίων παρθένουσ ἐλευθέρασ γυναῖκασ, ἀπορούντων δὲ τῶν Ῥωμαίων, τί χρὴ ποιεῖν καὶ γὰρ τὸν πόλεμον ὠρρώδουν οὔπω καθεστῶτεσ οὐδ’ ἀνειληφότεσ αὑτούσ, καὶ τὴν αἴτησιν τῶν γυναικῶν ὑπώπτευον ἐξομήρευσιν εἶναι, τοῦ δ’ εὐπρεποῦσ χάριν ἐπιγαμίαν καλεῖσθαι, θεραπαινίδα τοὔνομα Τουτούλαν, ὡσ δ’ ἔνιοι λέγουσι, Φιλωτίδα τοῖσ ἄρχουσι παραινέσαι πέμπειν σὺν αὐτῇ τῶν δμωίδων τὰσ ἐν ὡρ́ᾳ μάλιστα καὶ ταῖσ ὄψεσιν ἐλευθερίουσ, κοσμήσαντασ ὡσ νύμφασ εὐγενεῖσ, τὰ λοιπὰ δ’ αὐτῇ μελήσειν.
(플루타르코스, Camillus, chapter 33 2:3)
"πρότερον μὲν ὠρρώδουν τοὺσ Ἀθηναίουσ, μὴ πεισθέντεσ ὑπὸ Μαρδονίου τοὺσ Ἕλληνασ ἐγκαταλίπωσιν·
(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 41 2:1)
ἐπὶ τοῦτο προβὰσ ἐδημηγόρησε καὶ παρώρμησε τοὺσ πολίτασ ἀντέχεσθαι τῆσ ἐλευθερίασ, οἱ δὲ χαίροντεσ καὶ φιλοφρονούμενοι κατέστησαν ἀμφοτέρουσ αὐτοκράτορασ στρατηγούσ, καὶ προσείλοντο, βουλομένων καὶ δεομένων ἐκείνων, αὐτοῖσ συνάρχοντασ εἴκοσιν, ὧν ἡμίσεισ ἦσαν ἐκ τῶν μετὰ Δίωνοσ ἀπὸ τῆσ φυγῆσ συγκατερχομένων, τοῖσ δὲ μάντεσιν αὖθισ ἐδόκει τὸ μὲν ὑπὸ πόδασ λαβεῖν τὸν Δίωνα δημηγοροῦντα τὴν φιλοτιμίαν καὶ τὸ ἀνάθημα τοῦ τυράννου λαμπρὸν εἶναι σημεῖον ὅτι δ’ ἡλιοτρόπιον ἦν ἐφ’ οὗ βεβηκὼσ ᾑρέθη στρατηγόσ, ὠρρώδουν μὴ τροπήν τινα τῆσ τύχησ αἱ πράξεισ ταχεῖαν λάβωσιν.
(플루타르코스, Dion, chapter 29 2:2)
τοῦ μὲν γὰρ Ἀλκιβιάδου καὶ τὸν βίον ἐβδελύττοντο καὶ τὸ θράσοσ ὠρρώδουν, ὡσ μᾶλλον ἐν τοῖσ περὶ ἐκείνου γραφομένοισ δηλοῦται, τὸν δὲ Νικίαν ὅ τε πλοῦτοσ ἐπίφθονον ἐποίει καὶ μάλιστα τῆσ διαίτησ τὸ μὴ φιλάνθρωπον μηδὲ δημοτικόν, ἀλλ’ ἄμικτον καὶ ὀλιγαρχικὸν ἀλλόκοτον ἐδόκει, πολλὰ δ’ ἤδη ταῖσ ἐπιθυμίαισ αὐτῶν ἀντιτείνων, παρὰ γνώμην βιαζόμενοσ πρὸσ τὸ συμφέρον, ἐπαχθὴσ ἦν.
(플루타르코스, Νικίας, chapter 11 2:1)
ἐπεὶ μέντοι ἔμενον μὲν οἱ ἐξ Ὀρχομενοῦ μισθοφόροι, ἐβοήθησαν δὲ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ Φλειάσιοί τε καὶ Κορίνθιοι καὶ Ἐπιδαύριοι καὶ Πελληνεῖσ καὶ ἄλλαι δέ τινεσ τῶν πόλεων, ἤδη καὶ τοὺσ ἀπογεγραμμένουσ ἧττον ὠρρώδουν.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν, chapter 5 37:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION