Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αἰαῖ αἰαῖ, τῆσ πολυτέκνου Τηθύοσ ἔκγονα, τοῦ περὶ πᾶσάν θ’ εἱλισσομένου χθόν’ ἀκοιμήτῳ ῥεύματι παῖδεσ πατρὸσ, Ὠκεανοῦ, δέρχθητ’, ἐσίδεσθ’ οἱῴ δεσμῷ, προσπορπατὸσ τῆσδε φάραγγοσ σκοπέλοισ ἐν ἄκροισ φρουρὰν ἄζηλον ὀχήσω.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, choral, anapests1)
οὐ γάρ ποτ’ ἐρεῖσ ὡσ Ὠκεανοῦ φίλοσ ἐστὶ βεβαιότερόσ σοι.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, anapests6)
μηδάμ’ ὁ πάντα νέμων θεῖτ’ ἐμᾷ γνώμᾳ κράτοσ ἀντίπαλον Ζεύσ, μηδ’ ἐλινύσαιμι θεοὺσ ὁσίαισ θοίναισ ποτινισομένα βουφόνοισ παρ’ Ὠκεανοῦ πατρὸσ ἄσβεστον πόρον, μηδ’ ἀλίτοιμι λόγοισ·
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, choral, strophe 11)
Δήμητρ’ ἠύκομον, σεμνὴν θεόν, ἄρχομ’ ἀείδειν, αὐτὴν ἠδὲ θύγατρα τανύσφυρον, ἣν Αἰδωνεὺσ ἡρ́παξεν, δῶκεν δὲ βαρύκτυποσ εὐρύοπα Ζεύσ, νόσφιν Δήμητροσ χρυσαόρου, ἀγλαοκάρπου, παίζουσαν κούρῃσι σὺν Ὠκεανοῦ βαθυκόλποισ ἄνθεά τ’ αἰνυμένην, ῥόδα καὶ κρόκον ἠδ’ ἰά καλὰ λειμῶν’ ἂμ μαλακὸν καὶ ἀγαλλίδασ ἠδ’ ὑάκινθον νάρκισσόν θ’, ὃν φῦσε δόλον καλυκώπιδι κούρῃ Γαῖα Διὸσ βουλῇσι χαριζομένη Πολυδέκτῃ, θαυμαστὸν γανόωντα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 2:1)
τὸν μὲν Καυκασίη νύμφη τέκεν Ἀστερόδεια πρίν περ κουριδίην θέσθαι Εἰδυῖαν ἄκοιτιν, Τηθύοσ Ὠκεανοῦ τε πανοπλοτάτην γεγαυῖαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 4:46)
αὐτὰρ ὁ γαίησ ἐκ μυχάτησ, ἵνα τ’ εἰσὶ πύλαι καὶ ἐδέθλια Νυκτόσ, ἔνθεν ἀπορνύμενοσ τῇ μέν τ’ ἐπερεύγεται ἀκτὰσ Ὠκεανοῦ, τῇ δ’ αὖτε μετ’ Ιὀνίην ἅλα βάλλει, τῇ δ’ ἐπὶ Σαρδόνιον πέλαγοσ καὶ ἀπείρονα κόλπον ἑπτὰ διὰ στομάτων ἱεί ῥόον.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 11:3)
οἱ δὲ Ὠκεανοῦ χωρὶσ ἐπιτίθενται, καὶ Κρόνοσ ἀποτεμὼν τὰ αἰδοῖα τοῦ πατρὸσ εἰσ τὴν θάλασσαν ἀφίησεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 1 5:2)
ἐπειδὴ δὲ Ζεὺσ ἐγενήθη τέλειοσ, λαμβάνει Μῆτιν τὴν Ὠκεανοῦ συνεργόν, ἣ δίδωσι Κρόνῳ καταπιεῖν φάρμακον, ὑφ’ οὗ ἐκεῖνοσ ἀναγκασθεὶσ πρῶτον μὲν ἐξεμεῖ τὸν λίθον, ἔπειτα τοὺσ παῖδασ οὓσ κατέπιε·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 2 1:1)
Εἰρήνην Εὐνομίαν Δίκην, μοίρασ, Κλωθὼ Λάχεσιν Ἄτροπον, ἐκ Διώνησ δὲ Ἀφροδίτην, ἐξ Εὐρυνόμησ δὲ τῆσ Ὠκεανοῦ χάριτασ, Ἀγλαί̈ην Εὐφροσύνην Θάλειαν, ἐκ δὲ Στυγὸσ Περσεφόνην, ἐκ δὲ Μνημοσύνησ μούσασ, πρώτην μὲν Καλλιόπην, εἶτα Κλειὼ Μελπομένην Εὐτέρπην Ἐρατὼ Τερψιχόρην Οὐρανίαν Θάλειαν Πολυμνίαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 1:3)
Ποσειδῶν δὲ Ἀμφιτρίτην τὴν Ὠκεανοῦ γαμεῖ, καὶ αὐτῷ γίνεται Τρίτων καὶ Ῥόδη, ἣν Ἥλιοσ ἔγημε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 4 5:2)
Φερεκύδησ δέ φησιν αὐτὸν Ὠκεανοῦ καὶ Γῆσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 5 2:4)
ἦν δὲ αὕτη θυγάτηρ Αἰήτου καὶ Εἰδυίασ τῆσ Ὠκεανοῦ, φαρμακίσ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 23:11)
Ὠκεανοῦ καὶ Τηθύοσ γίνεται παῖσ Ἴναχοσ, ἀφ’ οὗ ποταμὸσ ἐν Ἄργει Ἴναχοσ καλεῖται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 1:2)
τούτου καὶ Μελίασ τῆσ Ὠκεανοῦ Φορωνεύσ τε καὶ Αἰγιαλεὺσ παῖδεσ ἐγένοντο.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 1 1:3)
Ἐρύθεια δὲ ἦν Ὠκεανοῦ πλησίον κειμένη νῆσοσ, ἣ νῦν Γάδειρα καλεῖται.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION