Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

χωρίσαντεσ οὖν ἀπὸ τῶν ὠφελίμων τὰ καθ’ αὑτὰ σκεψώμεθα εἰ λέγεται κατὰ μίαν ἰδέαν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 43:2)
καὶ οἱο͂σ κεκτῆσθαι μᾶλλον τὰ καλὰ καὶ ἄκαρπα τῶν καρπίμων καὶ ὠφελίμων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 92:2)
ὁμοίωσ δὲ καὶ οἱ συμβουλεύοντεσ τὰ μὲν ἄλλα πολλάκισ προί̈ενται, ὡσ δὲ ἀσύμφορα συμβουλεύουσιν ἢ ἀπ’ ὠφελίμων ἀποτρέπουσιν οὐκ ἂν ὁμολογήσαιεν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 3 6:5)
ὡσ δὲ καθόλου εἰπεῖν, ὅσα μὲν διῄρηνται ἡ νεότησ καὶ τὸ γῆρασ τῶν ὠφελίμων, ταῦτα ἄμφω ἔχουσιν, ὅσα δὲ ὑπερβάλλουσιν ἢ ἐλλείπουσιν, τούτων τὸ μέτριον καὶ τὸ ἁρμόττον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 14 3:3)
τοῦτο δὲ ὅμοιόν ἐστιν, ὥσπερ εἴ τισ ἰατρὸν ἰδὼν εἴσ τι τῶν ὠφελίμων φαρμάκων ἐκ μέρουσ τι μιγνύντα καὶ θανάσιμον, μηδὲν ἄλλοεἰδώσ, μήτε ὅπωσ συνετέθη μήτε ὁπόσον δεῖ λαβεῖν, μιμεῖσθαι βούλοιτο.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 54:4)
ἢ φεύγουσι τῶν ὠφελίμων, ἐν οἷσ καὶ τὴν μοναρχίαν εἶναι συμβέβηκε, μεταθέσθαι τοὔνομα τῆσ πολιτείασ ὑμῖν παραινῶ καὶ τοὺσ μέλλοντασ ἕξειν τὴν ἁπάντων ἐξουσίαν μήτε βασιλεῖσ ἔτι μήτε μονάρχουσ καλεῖν, ἀλλὰ μετριωτέραν τινὰ καὶ φιλανθρωποτέραν ἐπ’ αὐτοῖσ θέσθαι προσηγορίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 73 5:1)
τί οὖν παθόντεσ οἱ δημαγωγοὶ περὶ τούτων ἡμῖν ἐγκαλοῦσιν, ὧν κοινὰσ ἔσχομεν τὰσ γνώμασ καὶ τὰσ τύχασ, εἴτε δεινῶν ὄντων, ὡσ οὗτοί φασιν, εἴτ’ ὠφελίμων, ὥσπερ ἡμεῖσ οἰόμεθ’;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 29 1:1)
ἔστι γάρ, ὦ ἄνδρ[εσ δι]κασταί, οὐχ οὗτοσ [χρη]στὸσ πολίτησ, ὅ[στισ] μικρὰ δοὺσ πλείω βλάπτει τὰ κοινά, οὐδ’ ὅστισ εἰσ τὸ παραχρῆμα ἐξ ἀδίκου πορίσασ κατέλυσε τῆσ πόλεωσ τὴν ἐκ δικαίου πρόσοδον, ἀλλ’ ὅτῳ μέλει καὶ τῶν εἰσ τὸν ἔπειτα χρόνον ὠφελίμων τῇ πόλει καὶ τῆσ ὁμονοίασ τῶν πολιτῶν καὶ τῆσ δόξησ τῆσ ὑμετέρασ·
(히페레이데스, Speeches, Ὑπὲρ Εὐξενίππου ἐισαγγελίασ ἀπολογία πρὸσ Πολύευκτον 37:1)
διὸ καὶ σὲ μάλιστα φίλον ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων καὶ ξένον προειλόμην κατὰ κλέοσ, ἐπείπερ ἤκουον νόμων τε συγγραφέα τινὰ εἶναι σε καὶ ἐθῶν τῶν ἀρίστων εὑρετὴν καὶ ἐπιτηδευμάτων ὠφελίμων εἰσηγητήν, καὶ ὅλωσ πολιτείασ τινὸσ συναρμοστήν.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 14:4)
φθονερὸν δὴ ἀνάγκη εἶναι, καὶ πολλῶν μὲν ἄλλων συνουσιῶν ἀπείργοντα καὶ ὠφελίμων ὅθεν ἂν μάλιστ’ ἀνὴρ γίγνοιτο, μεγάλησ αἴτιον εἶναι βλάβησ, μεγίστησ δὲ τῆσ ὅθεν ἂν φρονιμώτατοσ εἰή.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 82:4)
ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν ἐπὶ τούτων ἔμειναν ὡσ αἱρετῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ ὠφελίμων, καὶ τὴν ἀρετὴν προσλαβόντεσ αὐτοῖσ ἐνεργοῦσαν, οἰκείωσ χρωμένην ἑκάστῳ, τέλειον ἐκ τούτων καὶ ὁλόκληρον ᾤοντο συμπληροῦν βίον καὶ συμπεραίνειν, τὴν ἀληθῶσ τῇ φύσει πρόσφορον καὶ συνῳδὸν ὁμολογίαν ἀποδιδόντεσ.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 23 2:2)
ἔπειτα, ὃ μεῖζὸν ἐστι, τῷ μὲν δικαιοτάτῳ λόγῳ τὴν εὐλόγιστον ἐκλογὴν ἀγαθῶν ἔδει καὶ ὠφελίμων καὶ συνεργῶν πρὸσ τὸ τέλοσ ἐκλογὴν εἶναι·
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 27 14:1)
καὶ γὰρ ἰατρικῇ τὸ νοσερὸν καὶ ἁρμονικῇ τὸ ἐκμελέσ, ὅπωσ ἔχει, σκοπεῖν συμβέβηκε πρὸσ τὴν τῶν ἐναντίων ἀπεργασίαν, αἵ τε πασῶν τελειόταται τεχνῶν, σωφροσύνη καὶ δικαιοσύνη καὶ φρόνησισ, οὐ καλῶν μόνον καὶ δικαίων καὶ ὠφελίμων, ἀλλὰ καὶ βλαβερῶν καὶ αἰσχρῶν καὶ ἀδίκων κρίσεισ οὖσαι, τὴν ἀπειρίᾳ τῶν κακῶν καλλωπιζομένην ἀκακίαν οὐκ ἐπαινοῦσιν, ἀλλ’ ἀβελτερίαν ἡγοῦνται καὶ ἄγνοιαν ὧν μάλιστα γινώσκειν προσήκει τοὺσ ὀρθῶσ βιωσομένουσ.
(플루타르코스, Demetrius, chapter 1 3:1)
ἆρ’ οὖν, ἐπεὶ φιλομαθέσ τι κέκτηται καὶ φιλοθέαμον ἡμῶν ἡ ψυχὴ φύσει, λόγον ἔχει ψέγειν τοὺσ καταχρωμένουσ τούτῳ πρὸσ τὰ μηδεμιᾶσ ἄξια σπουδῆσ ἀκούσματα καὶ θεάματα, τῶν δὲ καλῶν καὶ ὠφελίμων παραμελοῦντασ;
(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 1 2:1)
"ἔστι γὰρ καὶ γέλωτι χρῆσθαι πρὸσ πολλὰ τῶν ὠφελίμων καὶ σπουδὴν ἡδεῖαν παρασχεῖν, ὡσ ἀν’ ἐχινόποδασ καὶ ἀνὰ τρηχεῖαν ὄνωνιν φύονται μαλακῶν ἄνθεα λευκοϊών.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 8:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION