Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ὁμοίωσ ὥσπερ ἐπὶ τοῦ ὠφελίμου, καὶ ἐπὶ τῶν ἕξεων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 59:4)
τοῦτο δ’ ἐστὶν ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ τοῦ ὠφελίμου ἢ βλαβεροῦ παρὰ τὸ ἀνάλογον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 83:2)
διὸ ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ ἡ ἀδικία, ὅτι ὑπερβολῆσ καὶ ἐλλείψεώσ ἐστιν, ἐφ’ αὑτοῦ μὲν ὑπερβολῆσ μὲν τοῦ ἁπλῶσ ὠφελίμου, ἐλλείψεωσ δὲ τοῦ βλαβεροῦ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 83:3)
ὥστε διὰ τοῦτο μὲν οὐδὲν κωλύει τοὺσ μονάρχουσ συμφωνεῖν ταῖσ πόλεσιν, εἰ τῆσ οἰκείασ ἀρχῆσ ὠφελίμου ταῖσ πόλεσιν οὔσησ τοῦτο δρῶσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 225:1)
εἶτα ἑ̓́σται γάρ ἀκόλουθον τῆσ ὁμονοίασ ἀποδειχθείσησ ὠφελίμου τοῖσ ἀνθρώποισ ἅπασιν̓ ἀποδεῖξαι ταύτην τὴν ὁμόνοιαν τῶν πόλεων τούτων καὶ ἀναγκαιοτάτην οὖσαν ὑμῖν καὶ λυσιτελεστάτην.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 16:1)
τὸν δὲ τῆσ σοφίασ αὐτοῦ διδάσκαλον οὕτωσ ὠφελίμου καὶ καλῆσ γενομένησ σὺ ἡμῖν σαφῶσ εἰπὲ καὶ μὴ φθονήσῃσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 3:2)
Περὶ τοῦ ὠφελίμου α’.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. b'. CENOKRATHS 6:3)
οὐ γὰρ ἀνθρώπου ὄψισ ἐξαιρεῖται ἐρημίασ, ἀλλὰ πιστοῦ καὶ αἰδήμονοσ καὶ ὠφελίμου.
(에픽테토스, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ. 3:3)
Ἀλλὰ παντὸσ μᾶλλον τῆσ μὲν φύσεωσ ἐκεῖνο τὸ ἔργον συνδῆσαι καὶ συναρμόσαι τὴν ὁρμὴν τῇ τοῦ προσήκοντοσ καὶ ὠφελίμου φαντασίᾳ.
(에픽테토스, Works, book 0 6:2)
ἀλλὰ συνίησ, οἶμαι, οἱο͂̀ν τί ἐστι μαστιγοῦσθαι γυμνὸν ἄνω τὰσ χεῖρασ ἐπαίροντα μηδενὸσ ἕνεκα ὠφελίμου ἢ αὐτῷ ἑκάστῳ ἢ κοινῇ τῇ πόλει.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 39:7)
ὅστισ ἄρα τι τῶν τοιούτων οἶδεν, ἐὰν μὲν παρέπηται αὐτῷ ἡ τοῦ βελτίστου ἐπιστήμη ‐ αὕτη δ’ ἦν ἡ αὐτὴ δήπου ἥπερ καὶ ἡ τοῦ ὠφελίμου·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Ἀλκιβιάδησ β 45:1)
πολύ, ἔφη, τοῦτο ἐκείνου μεῖζον πρὸσ ἀπιστίαν καὶ τοῦ δυνατοῦ πέρι καὶ τοῦ ὠφελίμου.
(플라톤, Republic, book 5 203:1)
οὐκ οἶμαι, ἦν δ’ ἐγώ, περί γε τοῦ ὠφελίμου ἀμφισβητεῖσθαι ἄν, ὡσ οὐ μέγιστον ἀγαθὸν κοινὰσ μὲν τὰσ γυναῖκασ εἶναι, κοινοὺσ δὲ τοὺσ παῖδασ, εἴπερ οἱο͂́ν τε·
(플라톤, Republic, book 5 204:1)
εἰ δὲ μὴ δύνανται ποιεῖν ἀγαθούσ, οὐδ’ ὠφελεῖν δύνανται, μηδενόσ γε τῶν ἄλλων ὄντοσ ἀγαθοῦ μηδ’ ὠφελίμου.
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 31 3:1)
ἔπειτα τοῦ κρίνειν ὄντοσ ὠφελίμου, τὸ γεννᾶν ἐμπόδιόν ἐστι.
(플루타르코스, Platonicae quaestiones, chapter 1, section 21)

SEARCH

MENU NAVIGATION