Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

‐ ὁ Μνησίθεοσ δ’ ἔφη τὸν οἶνον τοὺσ θεοὺσ θνητοῖσ καταδεῖξαι τοῖσ μὲν ὀρθῶσ χρωμένοισ ἀγαθὸν μέγιστον, τοῖσ δ’ ἀτάκτωσ τοὔμπαλιν, τροφήν τε γὰρ δίδωσι τοῖσι χρωμένοισ ἰσχύν τε ταῖσ ψυχαῖσι καὶ τοῖσ σώμασιν εἰσ τὴν ἰατρικήν τε χρησιμώτατον καὶ τοῖσ ποτοῖσ γὰρ φαρμάκοισ κεράννυται καὶ τοῖσιν ἑλκωθεῖσιν ὠφελίαν ἔχει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 2 2:4)
οἴδασι δὲ οἱ ἀρχαῖοι καὶ τὰ νῦν καλούμενα ἀπὸ σπυρίδοσ δεῖπνα, ἐμφανίζει δὲ Φερεκράτησ περὶ τούτων ἐν Ἐπιλήσμονι ἢ Θαλάττῃ οὕτωσ συσκευασάμενοσ δεῖπνον ἐσ τὸ σπυρίδιον ἐβάδιζεν ὡσ πρὸσ Ὠφελίαν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 68 1:8)
καὶ τούτων αὖ τῶν ἐπιδιδόντων οἱ μὲν καὶ βέβαιον ἔχουσι καὶ παραμόνιμον τὴν ὠφελίαν·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Θεάγης 54:6)
"ἰατρικὴ ὑγιεινοῦ ἐπιστήμη οὖσα τί ἡμῖν χρησίμη ἐστὶν καὶ τί ἀπεργάζεται," εἴποιμ’ ἂν ὅτι οὐ σμικρὰν ὠφελίαν·
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Χαρμίδης 252:2)
ὁτιοῦν ὅμοιον ὁτῳοῦν ὁμοίῳ τίνα ὠφελίαν ἔχειν ἢ τίνα βλάβην ἂν ποιῆσαι δύναιτο, ὃ μὴ καὶ αὐτὸ αὑτῷ;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 146:6)
ἴσωσ γάρ τοι ὠφελεῖ τὴν μεγίστην ὠφελίαν.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 47:1)
οὐκοῦν καὶ τἆλλα πάντα οὕτω καὶ σχήματα καὶ χρώματα ἢ διὰ ἡδονήν τινα ἢ διὰ ὠφελίαν ἢ δι’ ἀμφότερα καλὰ προσαγορεύεισ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 168:2)
ἆρα ἥνπερ ἐγὼ ὑπολαμβάνω τὴν ὠφελίαν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 183:8)
οὐκοῦν αὖ ἤτοι ἡδονὴν πλείστην ποιεῖ ἢ ὠφελίαν ἢ ἀμφότερα, εἴπερ κάλλιστόν ἐστιν;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 190:6)
νόμον δὲ λέγεισ, ὦ Ἱππία, βλάβην πόλεωσ εἶναι ἢ ὠφελίαν;
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἱππίασ μειζών 22:1)
τὸ δὲ μέγιστον αὐτῶν εἰσ ὠφελίαν ἔργον, δι’ ὃ θεὸσ αὔθ’ ἡμῖν δεδώρηται, μετὰ τοῦτο ῥητέον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 185:4)
ἂν ἄρα τινὰ ἡμῖν ὠφελίαν ἔχουσα φαίνηται μηδὲν τῆσ περὶ τὸ σῶμα ἐλάττω, τῇ γε ἀρχῇ τὴν σωμασκίαν νικᾷ τῷ τὴν μὲν μετ’ ἀλγηδόνων εἶναι, τὴν δὲ μή.
(플라톤, Laws, book 1 134:6)
μῶν οὖν τι βλάβην ἔσθ’ ἥντινα φέρει τῷ χαίροντι πονηρίασ ἢ σχήμασιν ἢ μέλεσιν, ἤ τιν’ ὠφελίαν αὖ τοῖσ πρὸσ τἀναντία τὰσ ἡδονὰσ ἀποδεχομένοισ;
(플라톤, Laws, book 2 23:3)
οὐκοῦν πρῶτον μὲν δεῖ τόδε γε ὑπάρχειν ἅπασιν ὅσοισ συμπαρέπεταί τισ χάρισ, ἢ τοῦτο αὐτὸ μόνον αὐτοῦ τὸ σπουδαιότατον εἶναι, ἤ τινα ὀρθότητα, ἢ τὸ τρίτον ὠφελίαν;
(플라톤, Laws, book 2 90:1)
ἣν δὲ ὀρθότητά τε καὶ ὠφελίαν, ὅπερ ὑγιεινὸν τῶν προσφερομένων λέγομεν ἑκάστοτε, τοῦτ’ αὐτὸ εἶναι ἐν αὐτοῖσ καὶ τὸ ὀρθότατον.
(플라톤, Laws, book 2 90:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION