Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

" πολλά τε ἄλλα ἐπιθειάσασ τὴν φωνὴν ἐσ τὸ θρηνῶδεσ ἐκ τοῦ λαμπροτέρου μετεποίει καὶ ὡσ φίλον ἄδικα παθόντα ὠδύρετο καὶ ἔκλαιε καὶ ἠρᾶτο τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἐθέλειν ἀντιδοῦναι τῆσ Καίσαροσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 4:4)
ἀφικόμενοσ δ’ οὗτοσ καὶ ἐλθὼν ὡσ ἐμὲ πρῶτον μὲν ἠσπάζετο καὶ ἐπῄνει ὅτι παρέσχον τὰ ἐφόδια τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, καὶ ὠδύρετο τὴν αὑτοῦ συμφοράν, καὶ κατηγορῶν ἅμα τῶν ἑαυτοῦ οἰκείων ἐδεῖτό μου βοηθῆσαι αὑτῷ, ὥσπερ καὶ ἐν τῷ ἔμπροσθεν χρόνῳ ἦν περὶ αὐτὸν ἀληθινὸσ φίλοσ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Νικόστρατον Περὶ Ἀνδραπόδων Ἀπογραφῆσ Ἀρεθουσίου 9:2)
καὶ γὰρ ὁ πατήρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ᾧπερ πάντα πειθόμενοσ πεποίηκα, πρὸσ ἅπαντασ ὠδύρετο τοὺσ γνωρίμουσ, εἰ παραλιπὼν ἐγὼ τὸν καιρὸν ἐν ᾧ διὰ τὸ τὸν πατέρα ζῆν ἔξεστί μοι τοῦτον ἀμύνασθαι, τὴν ἀπειρίαν καὶ τὴν ἡλικίαν προφασιζόμενοσ αὐτὸν μὲν περιόψομαι πάντων ἀπεστερημένον, Θεοκρίνην δὲ παρὰ τοὺσ νόμουσ γραφὰσ γραφόμενον καὶ συκοφαντοῦντα πολλοὺσ τῶν πολιτῶν, οὐκ ἐξὸν αὐτῷ.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 3:1)
Εὐφόρβου γε μὴν τοῦ καλλίστου τῶν Τρώων ἀποθανόντοσ οὐδὲν ἄλλο ὠδύρετο λέγων, αἵματί οἱ δεύοντο κόμαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι, πλοχμοί θ̓ οἳ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΚΟΜΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ.19)
ἐπὶ δὲ τούτοισ ἅπασι τῆσ κατειληφυίασ αὐτὸν ὠδύρετο τύχασ, ὡσ ἐκ μεγάλησ ἐκπεσὼν εὐδαιμονίασ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ πλάνησ καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεὴσ σὺν υἱοῖσ τρισὶν ἐπὶ τοὺσ ἐφ’ ἑαυτῷ ποτε γενομένουσ ἠναγκάσθη καταφυγεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 3 3:1)
ἀλλὰ ταῦτα οὐ θεμιτὰ οὐδ’ ὅσια ἐνθυμηθῆναι, ἀλλ’ ὁ Ὀδυσσεύσ, εἰ μὲν ἔκλαεν καὶ ὠδύρετο, οὐκ ἦν ἀγαθόσ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 19:2)
καὶ πῶσ ἂν ἔτι ἦν Σωκράτησ, εἰ ταῦτα ὠδύρετο;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 22:3)
ὠδύρετο γὰρ τὴν συμφορὰν τὴν τῶν συγγενῶν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 100:3)
ἐλεήσασ δὲ αὐτὸν ὁ θεὸσ καὶ τῆσ αἰτήσεωσ ἀποδεξάμενοσ, ὅτι μὴ διὰ τὸ μέλλειν στέρεσθαι τῶν ἐκ τῆσ βασιλείασ ἀγαθῶν ὠδύρετο τὴν ὑπονοηθεῖσαν τελευτὴν ἔτι τε χρόνον ζωῆσ αὐτῷ δεηθείη παρασχεῖν, ἀλλὰ τοῦ παῖδασ αὐτῷ γενέσθαι τοὺσ ὑποδεξομένουσ τὴν ἡγεμονίαν ἐκείνου, πέμψασ Ἡσαί̈αν τὸν προφήτην ἐκέλευσε δηλοῦν αὐτῷ, ὅτι καὶ διαφεύξεται τὴν νόσον μετὰ τρίτην ἡμέραν καὶ βιώσεται μετ’ αὐτὴν ἔτη πεντεκαίδεκα καὶ παῖδεσ αὐτῷ γενήσονται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 10 35:1)
καὶ πολλάκισ μὲν ὠδύρετο τὴν πονηρίαν τῶν οἰκείων οἱο͂σ εἰσ αὐτοὺσ γενόμενοσ οἱών τυγχάνοι, μεταπέμπεται δὲ τὸν Φερώραν καὶ προσονειδίσασ "κάκιστε πάντων, εἶπεν, εἰσ τοῦτο τῆσ ἀμέτρου καὶ περιττῆσ ἦλθεσ ἀχαριστίασ, ὡσ τοιαῦτα μὲν περὶ ἡμῶν νοῆσαι, τοιαῦτα δὲ λαλεῖν;
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 248:1)
ἐδόκει ἀτρέπτῳ τῷ προσώπῳ προσιέναι καὶ οὐ πάνυ δεδιέναι τὸν θάνατον δοκῶν καὶ τοῦτο ἐμφῆναι τοῖσ ἔξω τοῦ στομίου ἑστῶσιν ἐθέλων, ἐπεὶ δὲ κατέκυψεν εἴσω τοῦ χάσματοσ καὶ εἶδε τὸν ζόφον, κἀγὼ ἔτι διαμέλλοντα αὐτὸν δακὼν τῷ κωνείῳ κατέσπασα τοῦ ποδόσ, ὥσπερ τὰ βρέφη ἐκώκυε καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύρετο καὶ παντοῖοσ ἐγίνετο.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Μένιπποσ καὶ Κέρβεροσ. 2:1)
γενόμενοσ δ’ ἐν Ἀμφιπόλει πρῶτον, εἶτ’ ἐκεῖθεν ἐν Γαληψῷ, καὶ τοῦ φόβου μικρὸν ὑπανέντοσ, εἰσ τὸ συγγενὲσ καὶ πρεσβύτατον αὐτοῦ τῶν νοσημάτων, τὴν μικρολογίαν, αὖθισ ὑπενεχθείσ ὠδύρετο πρὸσ τοὺσ φίλουσ ὡσ τῶν Ἀλεξάνδρου τοῦ μεγάλου χρυσωμάτων ἔνια τοῖσ Κρησὶ διερριφὼσ ὑπ’ ἀγνοίασ, καὶ παρεκάλει τοὺσ ἔχοντασ ἀντιβολῶν καὶ δακρύων ἀμείψασθαι πρὸσ νόμισμα, τοὺσ μέν οὖν ἐπισταμένουσ ἀκριβῶσ αὐτὸν οὐκ ἔλαθε κρητίζων πρὸσ Κρῆτασ, οἱ δὲ πεισθέντεσ καὶ ἀποδόντεσ ἀπεστερήθησαν.
(플루타르코스, Aemilius Paulus, chapter 23 5:1)
τοῖσ ἐφόροισ ἐντυγχάνει ὧν μηδὲν προσεχόντων, ἐπὶ τοὺσ βασιλέασ ἱέται καὶ ἀπὸ τούτων ἑκάστῳ τῶν δημοτῶν προσιὼν ὠδύρετο.
(플루타르코스, Amatoriae narrationes, chapter 3 16:1)
διὸ ἔτη μὲν ἑβδομήκοντα βεβιωκώσ, ὕπατοσ δὲ πρῶτοσ ἀνθρώπων ἑπτάκισ ἀνηγορευμένοσ, οἶκόν τε καὶ πλοῦτον ἀρκοῦντα βασιλείαισ ὁμοῦ πολλαῖσ κεκτημένοσ, ὠδύρετο τὴν ἑαυτοῦ τύχην ὡσ ἐνδεὴσ καὶ ἀτελὴσ ὧν ἐπόθει προαποθνῄσκων.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 45 7:2)
χαιρόντων δὲ πάντων καὶ μεγαλυνόντων τὸ ἔργον ὁ Κάτων ἀπεδάκρυε τὴν πατρίδα, καὶ τὴν ὀλέθριον καὶ κακοδαίμονα φιλαρχίαν ὠδύρετο, πολλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ ὁρῶν πολίτασ ὑπ’ ἀλλήλων πεπτωκότασ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 54 7:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION