Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὅτι Περσεὺσ ἀναθαρρῶν ἤδη κατ’ ὀλίγον μετὰ τὴν φυγήν, Νικίαν καὶ Ἀνδρόνικον, οὓσ ἐπὶ τὸν καταποντισμὸν τῶν χρημάτων καὶ τὸν ἐμπρησμὸν τῶν νεῶν ἐπεπόμφει, περιποιήσασ αὑτῷ καὶ τὰσ ναῦσ καὶ τὰ χρήματα, συνίστορασ ἡγούμενοσ αἰσχροῦ φόβου καὶ ἑτέροισ ἐξαγγελεῖν, ἀπέκτεινεν ἀθεμίστωσ, καὶ ἀπὸ τοῦδε εὐθὺσ ἐκ μεταβολῆσ ὠμὸσ καὶ εὐχερὴσ ἐσ ἅπαντασ ἐγένετο, καὶ οὐδὲν ὑγιὲσ οὐδ’ εὔβουλόν οἱ ἔτι ἦν, ἀλλ’ ὁ πιθανώτατοσ ἐσ εὐβουλίαν καὶ λογίσασθαι δεξιὸσ καὶ εὐτολμότατοσ ἐσ μάχασ, ὅσα γε μὴ σφάλλοιτο δι’ ἀπειρίαν, ἀθρόωσ τότε καὶ παραλόγωσ ἐσ δειλίαν καὶ ἀλογιστίαν ἐτράπετο, καὶ ταχὺσ καὶ εὐμετάθετοσ ἄφνω καὶ σκαιὸσ ἐσ πάντα ἐγένετο, ἀρχομένησ αὐτὸν ἐπιλείπειν τῆσ τύχησ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 17:26)
φονικὸσ δὲ καὶ ὠμὸσ ἐσ πάντασ ἦν, καὶ τὴν μητέρα ἔκτεινε καὶ τὸν ἀδελφὸν καὶ τῶν παίδων τρεῖσ υἱοὺσ καὶ τρεῖσ θυγατέρασ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 6:26)
ἐν δίκῃ γ’, ἐπεὶ τὰ κοινὰ πρὶν λαχεῖν κατεσθίεισ, κἀποσυκάζεισ πιέζων τοὺσ ὑπευθύνουσ σκοπῶν, ὅστισ αὐτῶν ὠμόσ ἐστιν ἢ πέπων ἢ μὴ πέπων, κἄν τιν’ αὐτῶν γνῷσ ἀπράγμον’ ὄντα καὶ κεχηνότα, καταγαγὼν ἐκ Χερρονήσου διαβαλὼν ἀγκυρίσασ εἶτ’ ἀποστρέψασ τὸν ὦμον αὐτὸν ἐνεκολήβασασ·
(아리스토텔레스, Parodos, trochees15)
ὁ δ’ ὦμοσ οὑτοσὶ πιέζεται.
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 1:27)
ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶσ οὕτωσ ἄθλιοσ οὐδ’ ὠμὸσ εἶναι δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων γε, ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντασ ὁρῶν τοὺσ ἀπόρουσ καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖσ ὄντασ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 50:2)
Συνθῆκαι ταῦτα τοίνυν γράψασ καὶ συνθέμενοσ, καὶ τὸν ὁρ́κον ὃν ἠκούσαθ’ ὑμεῖσ ὀμόσασ, ἐπειδὴ τὴν μὲν Ἀθηνοδώρου δύναμιν διαφειμένην εἶδεν, μιᾷ δὲ μόνον τριήρει Χαβρίαν ἥκοντα, οὔτε τὸν Ἰφιάδου παρέδωκεν υἱὸν ὑμῖν οὔτ’ ἄλλ’ οὐδὲν ὧν ὤμοσ’ ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ἄλλων τῶν γεγραμμένων ἐν ταῖσ συνθήκαισ ἔξαρνοσ γίγνεται, καὶ γράφει ταύτασ τὰσ συνθήκασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 246:3)
οὐκ ὠμόσ;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 77:4)
μὴ γὰρ ὅτι ἀμφισβητουμένων ἁπάντων, ἀλλ’ εἰ ἦσαν μὲν αἱ συνθῆκαι, ὡμολογεῖτο δὲ εἷσ εἶναι ὁ διαιτητὴσ Ἀριστοκλῆσ, μὴ ἀπεῖπεν δὲ ὁ Παρμένων αὐτῷ καθ’ αὑτοῦ μὴ διαιτᾶν, ἀλλὰ συνέβη πρὶν τὴν ἀπόφασιν γενέσθαι τῆσ διαίτησ ἡ συμφορὰ τῷ ἀνθρώπῳ, τίσ οὕτωσ ὠμόσ ἐστιν ἀντίδικοσ ἢ διαιτητὴσ ὃσ οὐκ ἂν ἀνεβάλετο εἰσ τὸ ἐπιδημῆσαι τὸν ἄνθρωπον;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 48:1)
ὠμὸσ γὰρ ἦν καὶ φύσει ἀπηνήσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri ix, chapter 22 6:3)
ἐν δὲ ταῖσ Ἀθήναισ τοῦ δήμου βουλευομένου πῶσ χρὴ προσενέγκασθαι τοῖσ Μυτιληναίοισ, Κλέων ὁ δημαγωγόσ, ὠμὸσ ὢν τὸν τρόπον καὶ βίαιοσ, παρώξυνε τὸν δῆμον, ἀποφαινόμενοσ δεῖν τοὺσ Μυτιληναίουσ αὐτοὺσ μὲν ἡβηδὸν ἅπαντασ ἀποκτεῖναι, τέκνα δὲ καὶ γυναῖκασ ἐξανδραποδίσασθαι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 53 25:1)
οὐδεὶσ γοῦν ἐστιν οὕτωσ ὠμὸσ τὸν τρόπον, ὃσ οὐκ ἀνατρέπεται τὴν ψυχὴν ὁρῶν ταῦτα καὶ πάσχει τι πρὸσ τὰσ ἀνθρώπων τύχασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 51 5:1)
τῶν μὲν οὖν ἄλλων καίτοι συχνῶν ἀναιρουμένων ἐλάττων τοῖσ πλήθεσι λόγοσ ἦν, ἑνὸσ δ’ ἀνδρὸσ ἐπιφανεστάτου τῶν δημοτικῶν καὶ πλείστασ ἀρετὰσ ἐν τοῖσ κατὰ πόλεμον ἔργοισ ἀποδειξαμένου θάνατοσ ὠμὸσ καὶ ἀνόσιοσ ἐπιτελεσθεὶσ ἐν θατέρῳ τῶν στρατοπέδων, ἔνθα οἱ τρεῖσ ἡγεμόνεσ ἦσαν, ἅπαντασ ἑτοίμουσ ἐποίησε πρὸσ τὴν ἀπόστασιν τοὺσ ἐκεῖ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 25 1:2)
καὶ σὺ δ’ ὠμὸσ ὢν ἁμαρτάνεισ.
(에우리피데스, Ion, episode, iambics 2:8)
ταῦτα πράξασ ἡμέρᾳ πέμπτῃ μεθ’ ὃ Ἀντίπατρον κτείνει τὸν υἱὸν τελευτᾷ, βασιλεύσασ μεθ’ ὃ μὲν ἀνεῖλεν Ἀντίγονον ἔτη τέσσαρα καὶ τριάκοντα, μεθ’ ὃ δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπεδέδεικτο ἑπτὰ καὶ τριάκοντα, ἀνὴρ ὠμὸσ εἰσ πάντασ ὁμοίωσ καὶ ὀργῆσ μὲν ἥσσων κρείσσων δὲ τοῦ δικαίου, τύχῃ δὲ εἰ καί τισ ἕτεροσ κεχρημένοσ εὐμενεῖ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 228:1)
Ἐρέβινθοσ μὲν φῦσαν, ὠμὸσ καὶ πεφρυγμένοσ, καὶ πόνον ἐμποιέει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 18.11)

SEARCH

MENU NAVIGATION