헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν μὲν γὰρ <τῷ> τοιόνδε καὶ δι’ ἀρετήν, τὸν δ’ ὅτι ὠφέλιμοσ καὶ χρήσιμοσ, τὸν δ’ ὅτι ἡδὺσ καὶ δι’ ἡδονήν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 36:2)
περὶ δὲ τῆσ πρὸσ τὴν θάλατταν κοινωνίασ, πότερον ὠφέλιμοσ ταῖσ εὐνομουμέναισ πόλεσιν ἢ βλαβερά, πολλὰ τυγχάνουσιν ἀμφισβητοῦντεσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 93:1)
οὔτε δὴ πολιτικὸσ τῶν τοιούτων λόγων καὶ νόμων οὐθεὶσ οὔτε ὠφέλιμοσ οὔτε ἀληθήσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 249:1)
ι Ὅτι ἡ τρῖψισ ταῖσ κυσὶν ὠφέλιμοσ, καὶ πῶσ ταύτασ δεῖ ἀποτρίβειν.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter pr12)
πρὸσ δὲ τὰ ἐκ τοῦ ἀέροσ ἐμπόδια ἡ σάλπιγξ ὠφέλιμοσ.
(아리아노스, chapter 27 7:2)
"ἡ μὲν γέ που τοῦ σίτου κατ’ ἀμφότερα ἀναγκαία, ᾗ τε ὠφέλιμοσ ᾗ τε2 παῦσαι ζῶντασ δυνατή3;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 4 1:3)
τούτοισ γὰρ τοῖσ ἀνδράσιν οὐδεὶσ ἀγαθὸσ σύμβουλοσ εἶναι δοκεῖ, οὐ στρατηγὸσ φρόνιμοσ,1 οὐ σοφιστὴσ ἀξιόλογοσ, οὐ ποιητὴσ ὠφέλιμοσ, οὐ δῆμοσ εὐλόγιστοσ ἀλλ’ ἢ Σωκράτησ ὁ μετὰ τῶν Ἀσπασίασ αὐλητρίδων ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων καὶ Πίστωνι τῷ θωρακοποιῷ διαλεγόμενοσ καὶ Θεοδότην διδάσκων τὴν ἑταίραν ὡσ δεῖ τοὺσ ἐραστὰσ παλεύειν,3 ὡσ Ξενοφῶν παρίστησιν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων, τοιαῦτα γὰρ ποιεῖ αὐτὸν παραγγέλματα τῇ Θεοδότῃ λέγοντα, ἃ οὔτε Νικὼ ἡ Σαμία ἢ Καλλιστράτη ἡ Λεσβία ἢ Φιλαινὶσ ἡ Λευκαδία, ἀλλ’ οὐδὲ ὁ Ἀθηναῖοσ Πυθόνικοσ συνεωράκασιν πόθων θέλγητρα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 63 1:2)
τοιαύτη δὲ πόσισ σώματί τ’ ὠφέλιμοσ γνώμῃ τε κτήσει τε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 41 2:5)
οὐ γάρ ἐστιν, ὡσ εἰπεῖν, οὐδέποτε ἡδὺσ οὐδὲ ὠφέλιμοσ ὁ τοῦ μίσουσ καρπόσ, ἀλλὰ τοὐναντίον ἁπάντων ἀηδέστατοσ καὶ πικρότατοσ, οὐδὲ βάροσ οὕτω χαλεπὸν οὐδὲ ἐπίπονον ὡσ ἔχθρα φέρειν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ. 20:1)
Ὦ μηδενὸσ ἀποσχόμενοσ τῶν χαλεπωτάτων, λόγῳ τε καὶ ἔργῳ πανουργότατε ἀνθρώπων Ὀδυσσεῦ, οἱο͂ν αὖ τοῦτον ἄνδρα ἀνῄρηκασ, ὃσ οὐδὲν ἧττον ὠφέλιμοσ ἦν τοῖσ ξυμμάχοισ ἤπερ οἶμαι σύ, τὰ κάλλιστα καὶ σοφώτατα ἀνευρίσκων καὶ συντιθείσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ 15:2)
ὅ,τι δὲ συμφέρει πράττουσιν ἢ πρὸσ ὅ,τι ἡ δόξα αὐτοῖσ ὠφέλιμοσ ἢ τί τῆσ ἐμπειρίασ ταύτησ ὄφελοσ οὐ σκοποῦσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΣ. 5:1)
ἐπεὶ καὶ τῇ πόλει ὑμῶν καὶ τῇ Ἑλλάδι πάσῃ ὠφέλιμοσ ἂν ἦν τοιοῦτοσ ἀνὴρ ἐν τῷ βίῳ διαγενόμενοσ οἱο͂σ δὴ Χαρίδημοσ τάχα ἔμελλεν ἔσεσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΑΡΙΔΗΜΟΣ. 5:3)
ἀλλ’ ὅταν θέλῃ εἶναι Υἕτιοσ καὶ Ἐπικάρπιοσ καὶ πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε, ὁρᾷσ ὅτι τούτων τῶν ἔργων καὶ τῶν προσηγοριῶν οὐ δύναται τυχεῖν, ἂν μὴ εἰσ τὸ κοινὸν ὠφέλιμοσ ᾖ.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἔχειν δεῖ πρὸσ τοὺσ τυράννουσ. 12:1)
Ὁ θεὸσ ὠφέλιμοσ·
(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ. 1:1)
καὶ νῦν Σωκράτουσ ἀποθανόντοσ οὐθὲν ἧττον ἢ καὶ πλεῖον ὠφέλιμόσ ἐστιν ἀνθρώποισ ἡ μνήμη ὧν ἔτι ζῶν ἔπραξεν ἢ εἶπεν.
(에픽테토스, Works, book 4, Περὶ ἐλευθερίασ. 169:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION