Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἰλίῳ δὲ κῆδοσ ὀρθ‐ ώνυμον τελεσσίφρων μῆνισ ἤλασεν, τραπέζασ ἀτί‐ μωσιν ὑστέρῳ χρόνῳ καὶ ξυνεστίου Διὸσ πρασσομένα τὸ νυμφότι‐ μον μέλοσ ἐκφάτωσ τίοντασ, ὑμέναιον, ὃσ τότ’ ἐπέρ‐ ρεπεν γαμβροῖσιν ἀείδειν·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 1 1:1)
μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ, ὑστέρῳ πάλιν χρόνῳ τῆσ γραὸσ τολμηροτάτησ γυναικὸσ ἀνηράσθη, καὶ κομίζεται αὐτὴν εἰσ τὴν οἰκίαν, καὶ τὸν παῖδα ἤδη μέγαν ὄντα εἰσάγει εἰσ Κήρυκασ, φάσκων εἶναι υἱὸν αὑτοῦ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 205:1)
ἐὰν δὲ τοῖσ ἐχθροῖσ τοῖσ ἐμοῖσ πεισθῆτε, οὐδ’ ἂν ὑστέρῳ χρόνῳ ὑμῖν μεταμελήσῃ, οὐδὲν ἔτι πλέον ποιήσετε.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 238:9)
ὡσ μὲν οὖν πανοῦργοσ ἡμῖν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ δύσνουσ καὶ τὰ τοιαῦτα Λεπτίνησ, καὶ ὡσ τῆσ ἀγαθῆσ καὶ τὴν πόλιν ἐξ ἀρχῆσ λαχούσησ ἀντίπαλοσ τύχησ, ἐν ὑστέρῳ καὶ δὴ σαφῶσ ἐπιδείξω·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 4:4)
εὐθὺσ δὲ τῷ ὑστέρῳ ἔτει, ἐπὶ Τελεσίνου ἄρχοντοσ, ἐκυάμευσαν τοὺσ ἐννέα ἄρχοντασ κατὰ φυλὰσ ἐκ τῶν προκριθέντων ὑπὸ τῶν δήμων πεντακοσίων, τότε μετὰ τὴν τυραννίδα πρῶτον.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 22 5:1)
εἰ δὲ μὴ ἐπ’ ἐκείνου, ἀλλ’ ἐπ’ ἄλλου γε ἂν γένοιτο τοῦτο ἀληθέσ, καὶ Διονυσίῳ τῷ ὑστέρῳ Δίων ἐπέθετο διὰ τὸ καταφρονεῖν, ὁρῶν τούσ τε πολίτασ οὕτωσ ἔχοντασ καὶ αὐτὸν ἀεὶ μεθύοντα.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 244:1)
εἰ δὲ ταῦτ’ ὀγκωσόμεσθα κἀποσεμνυνούμεθα, τὴν πόλιν καὶ ταῦτ’ ἔχοντεσ κυμάτων ἐν ἀγκάλαισ, ὑστέρῳ χρόνῳ ποτ’ αὖθισ εὖ φρονεῖν οὐ δόξομεν.
(아리스토파네스, Frogs, Parabasis, epirrheme9)
ταῦτα μὲν δὴ ἐν ὑστέρῳ ἔσται τυχόν, εἰ[σ] ὅ τε θυμόσ [τέ] με καὶ ὁ δαίμων ταύτῃ ἄγοι.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 28 6:3)
ἐξ ἀνάγκησ γὰρ ἦν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῷ ἄρχοντι ἀμφορέα ἑκάστῳ ἐγχέαι τῶν ἀμφισβητούντων, καὶ τρεῖσ χοᾶσ τῷ ὑστέρῳ λόγῳ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Μακάρτατον περὶ Ἁγνίου Κλήρου 10:2)
καὶ συγχωρῶ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐν τῷ τούτου λόγῳ ἢ ἐν τῷ προτέρῳ ἢ ἐν τῷ ὑστέρῳ ἀνοιχθῆναι·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Ὀλυμπιοδώρου Βλάβης 61:3)
τῷ δ’ ὑστέρῳ ἔτει ἀφικομένου τοῦ Φιλώνδου ἐκ τῆσ Μακεδονίασ ἄγοντοσ τὰ ξύλα, ἀποδημοῦντοσ τούτου παρὰ βασιλεῖ, καὶ προσελθόντοσ τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ καὶ κελεύοντοσ τὸ ναῦλον τῶν ξύλων παρασχεῖν, ἵνα διαλύσῃ τὸν ναύκληρον, καθάπερ οὗτοσ ἐδεήθη ὅτε ἐξέπλει τοῦ πατρὸσ καὶ συνέστησε τὸν Φιλώνδαν, προσαγαγὼν πρὸσ τὴν τράπεζαν ὁ πατὴρ ἐκέλευσε δοῦναι Φορμίωνα τὸ ναῦλον τῶν ξύλων, χιλίασ ἑπτακοσίασ πεντήκοντα.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Τιμόθεον ὑπὲρ Χρέως 34:1)
σκοπεῖτε δὴ αὐτοί, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐκ τῶν εἰκότων λογιζόμενοι πρὸσ ὑμᾶσ αὐτούσ, τί ἂν ἐχρησάμην ἐμαυτῷ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τῇ ἀδελφῇ, εἴ τι Ἀπολλοδώρῳ συνέβη παθεῖν ὧν Στέφανοσ οὑτοσὶ ἐπεβούλευσεν αὐτῷ, ἢ ἐν τῷ προτέρῳ ἢ ἐν τῷ ὑστέρῳ ἀγῶνι;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 15:1)
πηνίκα δὲ λέγειν ἐστί, μήτε προτέρω μήτε ὑστέρω·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 94:3)
καὶ τὴν πρὸσ Ἀρκάδασ συγγένειαν ἀνανεωσάμενοι, περὶ ἧσ ἐν ὑστέρῳ λόγῳ διηγήσομαι, χρόνον τε ὀλίγον περὶ ταῦτα τὰ χωρία διατρίψαντεσ καὶ ὑπολιπόμενοί τινασ σφῶν αὐτῶν εἰσ Ζάκυνθον ἀφικνοῦνται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 50 2:2)
ὑπὲρ ὧν ἐν ὑστέρῳ λεχθήσεται λόγῳ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 69 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION