Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἦν δὲ παρ’ αὐτοῖσ ἀνδριὰσ Κρόνου χαλκοῦσ, ἐκτετακὼσ τὰσ χεῖρασ ὑπτίασ ἐγκεκλιμένασ ἐπὶ τὴν γῆν, ὥστε τὸν ἐπιτεθέντα τῶν παίδων ἀποκυλίεσθαι καὶ πίπτειν εἴσ τι χάσμα πλῆρεσ πυρόσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 14 6:1)
καὶ οἱ ἄλλωσ δὲ τῶν ἐδεσμάτων πρὸσ ὁτιοῦν δυσχεραίνοντεσ βιασθέντεσ ἐνίοτε προσάρασθαι ταχέωσ ἐξεμοῦσιν, ἢ εἰ κατάσχοιεν βιασάμενοι, ναυτιώδεισ τ’ εἰσὶ καὶ τῆσ γαστρὸσ ὑπτίασ αἰσθάνονται καὶ σπευδούσησ ἀποθέσθαι τὸ λυποῦν.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 63)
πυλὼν μὲν ὑψηλὸσ ἀναβάσεισ πλατείασ ἔχων, ὑπτίασ μᾶλλον ἢ ὀρθίασ πρὸσ τὴν τῶν ἀνιόντων εὐμάρειαν εἰσιόντα δὲ τοῦτον ἐκδέχεται κοινὸσ οἶκοσ εὐμεγέθησ, ἱκανὴν ἔχων ὑπηρέταισ καὶ ἀκολούθοισ διατριβήν, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τὰ ἐσ τρυφὴν παρεσκευασμένα οἰκήματα βαλανείῳ δ’ οὖν καὶ ταῦτα πρεπωδέστατα, χαρίεσσαι καὶ φωτὶ πολλῷ καταλαμπόμεναι ὑποχωρήσεισ.
(루키아노스, (no name) 5:1)
ἔφη μὲν γὰρ εἰσελθεῖν παρ’ αὐτὸν οὐκ εἰδὼσ ἐχόμενον ἤδη τῷ πάθει, τὸν δὲ ταχέωσ ἀναστάντα ἐπικλεῖσαί τε τὴν θύραν καὶ ξιφίδιον σπασάμενον ἀναδόντα αὐτῷ τοὺσ αὐλοὺσ κελεύειν αὐλεῖν εἶτα ἐπεὶ μὴ δύναιτο, παίειν σκῦτοσ ἔχοντα ἐσ ὑπτίασ τὰσ χεῖρασ.
(루키아노스, Symposium, (no name) 20:4)
ὀχετοῦ κινοῦσαι καὶ σφοδρῶσ σείουσαι τὰσ τῆσ ψυχῆσ περιόδουσ, τὴν μὲν ταὐτοῦ παντάπασιν ἐπέδησαν ἐναντία αὐτῇ ῥέουσαι καὶ ἐπέσχον ἄρχουσαν καὶ ἰοῦσαν, τὴν δ’ αὖ θατέρου διέσεισαν, ὥστε τὰσ τοῦ διπλασίου καὶ τριπλασίου τρεῖσ ἑκατέρασ ἀποστάσεισ καὶ τὰσ τῶν ἡμιολίων καὶ ἐπιτρίτων καὶ ἐπογδόων μεσότητασ καὶ συνδέσεισ, ἐπειδὴ παντελῶσ λυταὶ οὐκ ἦσαν πλὴν ὑπὸ τοῦ συνδήσαντοσ, πάσασ μὲν στρέψαι στροφάσ, πάσασ δὲ κλάσεισ καὶ διαφθορὰσ τῶν κύκλων ἐμποιεῖν, ὁσαχῇπερ ἦν δυνατόν, ὥστε μετ’ ἀλλήλων μόγισ συνεχομένασ φέρεσθαι μέν, ἀλόγωσ δὲ φέρεσθαι, τοτὲ μὲν ἀντίασ, ἄλλοτε δὲ πλαγίασ, τοτὲ δὲ ὑπτίασ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 164:1)
‐ ἦ πολλοῦ δεῖν ἐοίκε ποιεῖν ὅδε γε ὃ ζητοῦμεν, ὃσ οὐδὲ ἀπ’ ἀρχῆσ ἀλλ’ ἀπὸ τελευτῆσ ἐξ ὑπτίασ ἀνάπαλιν διανεῖν ἐπιχειρεῖ τὸν λόγον, καὶ ἄρχεται ἀφ’ ὧν πεπαυμένοσ ἂν ἤδη ὁ ἐραστὴσ λέγοι πρὸσ τὰ παιδικά.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 249:2)
γὰρ οὐδὲν ἔχειν τῶν τοιούτων ‐ οὔτε ἄνω ἀλλὰ κάτω αὐτοῦ βλέπειν τὴν ψυχήν, κἂν ἐξ ὑπτίασ νέων ἐν γῇ ἢ ἐν θαλάττῃ μανθάνῃ.
(플라톤, Republic, book 7 311:1)
κατὰ χεῖρα τοίνυν Φιλοποίμενοσ μὲν ἔργα πολλὰ καὶ μεγάλα, θατέρου δὲ οὐδέν, ἀλλὰ καὶ τῶν Αἰτωλῶν τισ αὐτὸν Ἀρχέδημοσ ἐπέσκωπτεν ὡσ, ὅτε αὐτὸσ ἐσπασμένοσ τὴν μάχαιραν ἔθει δρόμῳ πρὸσ τοὺσ μαχομένουσ καὶ τοὺσ συνεστῶτασ τῶν Μακεδόνων, τοῦ Τίτου τὰσ χεῖρασ εἰσ τὸν οὐρανὸν ὑπτίασ ἀνατείναντοσ ἑστῶτοσ καὶ προσευχομένου.
(플루타르코스, Comparison of Philopoemen and Titus, chapter 2 3:3)
ἀφανεῖ δ’ ὃ πεύθῃ φθέγμα μηχανῇ βρέμον καὶ πόλλ’ ἐθάμβεισ αὐτὸσ, ἡμέρᾳ μιᾳ ἐξ ὑπτίασ κίστη γ’ ἐμηχανήσατο·
(소포클레스, Ichneutae 22:8)
τέλοσ δὲ πολλοὶ οὐ δυνάμενοι σὺν τοῖσ ὅπλοισ πορεύεσθαι, ἔνθεν καὶ ἔνθεν τοῦ ἄκρου κατέλιπον λίθων ἐμπλήσαντεσ ὑπτίασ τὰσ ἀσπίδασ.
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Ε, chapter 4 21:1)
πηγνύειν <δὲ> τὰσ σχαλίδασ ὑπτίασ, ὅπωσ ἂν ἐπαγόμεναι ἔχωσι τὸ σύντονον·
(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 6 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION